logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra comer como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.14 Rows
- Número de acepcións atopadas: 14.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (1), CONCELLO DE SANTIAGO (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (2), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (2), VOCABULARIO 1275 (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
comer
v. .- v. 'tomar alimentos'. Inf.: Comer, 10.66 (1390) "et proueer de comer, segundo bso da terra"; 31.35 (1417) "que lle dedes de comer e gouernalo en quanto durar a dita vendima".

F. R. Tato Plaza (1986): Léxico do Libro de Actas do Concello de Santiago (1416-1422).Vol. I (Glosario A-D). Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
comer
v. intr. v. intr. Comer, xantar, tomar alimento: "Iten que os carpenteiros et pedreiros que leven (...) çinquo moravedis por cada jornal et que lles den de comer" (3357). // 2. v. tr. Comer, xantar ou tomar por alimento unha cousa ou outra: "que non de aves nihuas de comer a nihua persona que asi convidar" (3378...4530).

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
comer
tr. tr. comer; to eat (Vid. manjar), I 248.10, I 184.6, I 327.24.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
comer
'comer ' , del lat. COMĔDĔRE (REW 2077). Formas: comer 172.19, 180.28, 197.54, 219.25, 343.19,21, 397.12 (c. 245), 400.24, 409.7, 417.27, 436.29,3,4,6, 441.11, 490.7, 492.16, 517.13, 531.21, 536.20, 539.25,30-31,5, 540.16, 541.15, 545.20, 547.31, 577.24, 579.75, 581.15, 583.9, 599.18, 603.4, 641.15, 644.56, 645.83, 671.5, 673.11, 702.16, 727.22,24, 734.23, 757.12, 784,35, 832.9 (c. 563), 843.14, 882.7 (c. 623); comedes 437.8, comẽ 167.17; comia 583.11,12, comja 314.18, comya 770.22, comiã 529.9,11, 531.21,22, 535.13,14, 545.17, 579.76, 649.10, comjã 577.34, comyã 757.4, comiam 791.34, comiano 529.11; comische 92.43, comeu 539.8, 540.18,19, 583.13,22,26, 727.21, comerõ 101.41-42 "nõ - quando quiserõ çẽa nẽ jantar", 437.25,26, 613.17; comeredes 188.30, comerã 92.44, 379.36, 604.24; comeria 343.20, 577.31, comeriã 599.20; comede 437.8,10,13, 576.19; comas 91.24, cómja 644.63 "nẽnos - a terra"; comesse 436.30, 540.17, 576.17, comese 10.9, 409.12, 577.33; comendo 343.21, 409.8, 577.28; comido 409.13, 702.22 y 770.31 "ouuerõ - ", comjdo 577.30 "ouuerõ - ", comida 158.29 "ouue - ". Está sustantivado comer en 669.9 "aa ora do - ". Es normal desde el s. XIII: CSM 4.36 "que ostias a comer / lles dava santa M.", 353.11-13 "foi malament' errar / en comer hũa maçãa que ante lle defendeu / deus que per ren non comesse e porque dela comeu / e fez comer seu marido", etc.; Pero da Ponte (1163, 1629) "e nunca ia assy comerey / com' enton con el comí" (22, 23), etc.; Cr. 1344 "mandoulhe dar muy bem de comer... mandou aparelhar de comer" (III, 443); Miragres "et esteuerõ y quatro dias que nũca comerõ" (38), "prometeu que nõ comese ata que o vise rresurgir" (22); Cr. Troyana "mandou dar moy ben de comer a sseus caualeyros" (I, 248.10); Gal. Estoria "froytos fremosos de vista et saborosos de comer" (6.7), etc. Véase Morais s.v. y Magne Gloss. Graal 299. En cast. desde el Cid (Corominas DCELC I, 869).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
comer
v. tr. v. tr. / i. {intr.}: come se senpr'ouvesse comudo carn'e pan; 15.54 fẽo comerás por fazfeiro; 31.26 foran... de lobos... comestas ou mal mordudas; 45.36, 81.2 Como Santa Maria guareçeu a moller do fogo de San Marçal que ll'avia comesto todo o rostro; 95.21 nunca carne comia nen pan nen bocado || Formas verbais: SPres. P2 cómias 353.58, 372.26; P3 cómia 335.33, 353.79; Part. perf. comudo 5.132, comesto 31.26, 81.2, 36.
comer
s. m.: s. m.: alimento: 88.53 o convent'... era ja arrufado / por comeres demandar / que defend'ordin e lei.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
comer
IPres. . Formas verbais: IPres. P1 cômio 107.16; P3 come 31.2; SPres. P1 cômia 348.12; P3 cômia 149.28; P5 comiades 268.6; P6 cômian 154.3, 8, 11, 13; SImperf. P3 comesse 129.24.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
comer
tr. tr. comer; to eat, dine: nõ comẽ outra cousa senõ carne de bestias, 195.22, 30.26, 118.8.
comer
m. m. apetito; appetite: moytas vezes perdia o comer et o dormyr, 199.13.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
comer
v. .- v. 'comer'. Del latín COMĔDĔRE. Sólo aparece el SFut.: a. 1257 "assi como comer cada un frade" (26.11).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
comer
v. .- v. " comer, alimentarse". Inf.: COMER, 42.12 "nĩhũa cousa nõ lle ficou para comer"; 86.9 "et despendeo en comer et en beber..."; 110.4 "et achoo seer a comer a mesa"; 110.18,20; 112.3. IPret. P1: COMĨ, 43.6 "o trouxe ẽno ventre et ja del comĩ". COMI, 43.9 "que comi ja a outra meatade". P3: COMEU, 20.12 "nẽ comeu carne"; 42.18 "degolou o fillo et cozeu et comeu a metade del". P6: COMERÕ, 38.3 "quatro dias que nũca comerõ". IImperf. P3: COMIA, 15.15 "avia pe[ç]a que nõ dormia nẽ comia"; 134.1 "ao jantar comia pouco pan"; 134.1 "et comia hũu carto de carneiro". P6: COMIÃ, 41.15 "et as madres comiã os fillos"; 42.9 "comiã os coyros et as correas". IFut. P1: COMELO EY, 43.9 " comelo ey eu todo". SImperf. P3: COMESE, 22.7 "quando poserõ Nostro Señor ẽna cruz, prometeu que nõ comese ata que o vise rresurgir". Imperat. P2: COME, 22.11 "-Yrmaão, come ca o fillo de Deus rresurgio". P5: COMEDE, 43.5 "-Meus fillos, comede seguramẽte que meu fillo he".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
comer
v. tr. v. tr. e intr. "Comer, inxerir alimentos".
____Inf. Inf. comer (3): "dedes de comer a mỉ" 1047, "avedes / de chamar a meu mayordomo e darle de comer" 2406, 2567.
____ Do lat. comĕdĕre. Documéntase desde o séc. XIII nas CSM (Lorenzo Crónica s.v.), e en textos administrativos galegos en 1275 (Martínez Montederramo s.v.) e 1299 (CDOseira II p. 1222).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL