exardar enxardar enxerdar exerdar eixerdar
| |
'desheredar' , del lat. EXHĒRĒDĀRE (REW 3012a). Dos veces: exardado 899.29 "et elle foy - dos rreynos estes dous anos"; enxardou 63 n. 8 (en el ms. A1) "este jnfante dom G. asçeso de cobijnça et olujdado do preçepto - ho padre tomandolle o rreyno". Es palabra ant. con algunas variantes: enxerdar en los ss. XIII-XIV: Pai Gomez Charinho (CA 256) "eno mar cabe quant' i quer caber / e manten muitos e outros y á / que x' ar quebranta e que faz morrer / enxerdados" (18; en Crest. Arc. 413); Miragres "et quisera enxerdar o outro yrmaão" (p. 6), "et os que estauã enxerdados dos seus lugares" (p. 99); IV Livro de Linhagens "e metestesme em ferros e enxerdastesme de minha terra" (Crest. Arc. 32); Graal "fora avondado e rico ante que meu padre fosse enxerdado" (I, 321). La forma exerdar, aún en los diccionarios ports., en los mismos siglos: Pero Garcia Burgales (980, 1372) "e ficou / seu filho mal, ca ficou exerdado" (21); Johan Servando (V 1030) "non exerdades" (32); Graal "nem me exerdar" (II, 213), "em mal ponto viu o exerdamento da sa irmaã, ca ainda será porem exerdado" (II, 210); Dic. Alcob. 1141 "exeredo exerdar" (RPhil. VI, 83); Nunes Contr. "exerdoa de todos seus beẽs" (RL XXVII, 38). También en los ss. XIII-XIV la forma eixerdar: "das molheres que casam contra uoontade dos padres ou dos parentes se podem seer eyxerdadas" (PMH Leges 257); CSM 353.14 "logo lles tolleu / o reino do Parayso e foy-os end'eixerdar"; Martin Moxa (481, 896) "do mund'eixerdados / e iansse perder" (37); Cr. 1344 "vos muy bem veedes como el rei dom S. ha eixerdados meus irmaãos... e agora quer eixerdar a mỹ" (III, 378); Graal "tal feito per que despois V. os eixerdou e os destruiu" (I, 108), "rei pobre, eixerdado de boõs filhos dalgo" (I, 70). La grafía exherdar, exherdado en el XV (en Morais s.v. exerdado, exerdar ). Véase DESERDAR. |