logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra estraño como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.4 Rows
- Número de acepcións atopadas: 4.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRÓNICA TROIANA (2).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
[estraño]
{[estrãyo]
[estrayo]
[estrayõo]}
adx. adx. 'estraño, que é doutro grupo ou familia distinto do que se nomea ou sobrentende; contraponse a propio'. Estraños, 63.7 (1487) "Sepã quantos este contrabto de venda viren como eu (...) outorgo e conosço que por mjn e por todos meus herdeiros et suçesores, así generales como particulares, propincos ou estraños, que vendo firmemente". Estrãya, 2.30 (1341) "Et se uos algẽ da nosa parte ou da estrãya cõtra esta carta et uẽda pasar ou for ou uẽer, quenquer que for peyte a uós..."; 3.22 (1342) "Et sse omẽ da nosa parte ou da estrãya cõtra esta vẽdeçõ et doaçõ veer en juíso ou fórra del, peyte a uós et a uosa vós a dita cassa dobrada"; 9.32 (1385). Estraya, 5.26 (1345) "et se home ou moller da nosa parte ou da estraya contra esta uẽda ou doaçõ uẽer". Estrayãa, 4.28 (1343) "Se uos alguẽ da mĩa parte ou da estrayãa".

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
estrano
estrana
estraya
estranho
estraño
estraio
estrayo
'extraño, maravilloso, extraordinario, raro' , del lat. EXTRĀNĔUS (REW 3098). Formas: estranos 265.18 "por os seus feitos grandes et - "; estrana 666.35,37 "que o tĩjnã por muyto - cousa... nẽ cousa tam nobre nẽ tã - ", 887.23 "tã grande et de tã - obra que he dura cousa de creer"; estranas 643.44, 644.51, 649.11 y 650.6 "animalias - ", 651.3 "et deullj muytas cousas - "; estrayas 642.8 "et muytas ioyas - ", 643.37-38 "et as outras animalias - " 643-644 "por que as nũca tã - virã". La forma mod. estranho / estraño desde el XIII: CSM 49.30 "con coita estranna", 1.42 "vẽeron sa offerta dar / estranna e preçada", 57.28 "na montanna / d' i muy grand' e estranna", etc.; Johan Mendiz de Briteiros (449, 863) "estranho mal e estranho pesar / é oie o meu" (1), etc. Véanse ejs. en Morais. En gall. mod. se dice estraño, siendo un enorme disparate la forma estrano registrada por los diccionarios y usada en literatura. También resulta absurdo registrar en los diccionarios la forma medieval estraio, muy documentada en textos de los ss. XIII-XIV (espec. gallegos): CSM 2.47 "este don tan estrãyo", 52.17 "ond'estrãya maravilla avẽo ja", 25.17 "d'estrãyo nen de connoçudo"; a. 1256 "se alguen da mia parte ou da estraaya" (Murguía Primeros docs., 195); a. 1265 "da mina parte ou da estraya" (Salazar 50.4); a. 1268 "et se alguen da mĩa parte ou da estraya" (id. 54.9); a. 1297 "de mĩa parte ou da estraia" (id. 99.13) (véanse también ps. 56.15, 58.2, 59.15); a. 1272 "de mia parte ou da estraya" (CDGH p. 34); a. 1281 "de mỉa parte ou da estraya" (Sponer 126.24); a. 1285 "de meu lignage ou d'estrayo" (Sponer 136.12); a. 1279 "da nossa parte ou da estrãya" (Portel p. 96), "de nossa parte ou da straya" (id. 97); a. 1305 "da miña parte ou da estraya" (CDGH 499); a. 1326 "quem quer da mia parte quer da estraia" (Duro p. 176); a. 1333 "quem quer da mia parte ou da estraia" (id. 180); a. 1341 "nen da estraia" (Ferreiro VI, Apénd. 121); Miragres "nõ fosem seruos de nẽhũa gente estraya" (p. 99); a. 1362 "ou da estraya" (Salazar 128.8); Gal. Estoria "tal omẽ et tã estrayo" (21.10); Cr. Troyana "estrayo torneo" (I, 98.27), "achan y estrayas marauillas" (I, 183.23); cfr. Graal "das estrãias aventuras" (I, 60), "alguũ estrãio... vem aqui" (II, 45), "uũ cavaleiro estrainho... cavaleiro estranho" (II, 228). Otras variantes: a. 1259 "de nossa parte ou extranea" (Sponer 142.12); F. Caldelas "si alguun extraneo uender cauallo... iten se alguun extranyo uender mouro" (Salazar 19.3,8); a. 1265 "ome de nossa parte ou d'estrania" (id. 51.16); a. 1271 "da mja parte ou da stráá" (id. 61.12); a. 1282 "ou da estráá" (id. 79.7); Gal. Estoria "eu soõ estrao et peligrino ontre vos" (231.3); Fuero Real "se omẽ for estranhyo" (63.387), "aos estranhyos" (101.678); "nenhum caualeiro estraynho" (PMH Leges 389). Véase para la evolución de estrayo la palabra TESTEMOYO. Más ejs. en Herculano de Carvalho Coment. Lüdtke, 343-344 y n. 7. En cast. desde el Cid.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
estraño
estraio
m. m. extranjero; stranger: quen seyra a rreçebir os estraños et fazerIles onrra, I 357.19, I 218.29, II 167.1 (estraio). Graal. estrãio.
estrayo
estraño
adx. adj. {adx.} ajeno, extranjero; foreign: eran todos naturaes de hũa terra. et non andaua entre elles outro home estrayo, I 236.1, I 261.26, II 242.29, I 94.22 (estraño), I 110.25 (estraño), I 180.3 (estraño).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL