jogo iogo
| |
'juego, broma, burla' , del lat. JŎCUS (REW 4588). Formas: iogo 55.12 "que lle disse com̃o en - ", 177.41 "hũu - que auyã começado", 181.44 "tenamos que foy por - ", 189.53 "deytarõ en - esto", 225.4 (c. 135) "era chamado por - Sancholo", jogo 181.37 "que uos leuades en - tal feycto", 877.60 "com̃o en - ", iogos 649.12,13 "faziã muytos - ... os iograres faziã seus - ". Se documenta desde el s. XIII (Cfr. Lorenzo Cronologia 216): CSM 42.19,20 "e jogavan a pelota, que é jogo de que praz / muit' a omẽes mancebos mais que outro jog'atal", 79.24 "leixes ris' e jogo / orgull' e desden", etc.; Afonso X (69, 486) "ca nõ e iogo de que omen chora" (31); Johan Fernandez d' Ardeleiro (936, 1330) "quen tal jogo quer jogar" (22); Johan Baveca (1068, 1458) "e ambas elas eran companheyras / e diss' a huã en iogo outrossy" (14); Cr. Troyana "outros moytos jogos de moytas naturas" (I, 111.29); Gal. Estoria "tam bem ẽnas cousas de jogos cõmo ẽnas outras de grandes feytos" (251.30); Cr. 1344 "disselhe come en jogo" (II, 455), "estavam em grande sabor de hũu jogo" (III, 114); Orto Esposo "ensandeces ou dizes esso em jogo" (Crest. Arc. 83); F. Lopes Cr. D. Pedro "que el rrei lhe queria jugar d' algũu maao jogo" (p. 116.46); a. 1437 "con seus jogos et ofiçios" (Ferro2 p. 118); a. 1451 "e outros jogos... o jogo da qoqa... con seus jogos... con seus jogos e çirios" (id. 145). Es frecuente en la E. M. la acepción 'broma, burla' . Otros ejs. en Morais (jogo ) y E. Rodríguez (grafía xogo ). En cast. desde el Cid. |