logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra marineyro como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.7 Rows
- Número de acepcións atopadas: 7.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA TROIANA (1), HISTORIA TROIANA (2), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
marineiro
marineyro
subst. subst. 'persoa que traballa no mar e realiza as faenas da pesca'. Marineiro, " Martín Sanches, marineiro" 24.88 (1407); " Rruy de Sayoane, marineiro" 25.58 (1409); " Pero Vidal, marineiro, veziño da dita villa de Noya" 32.76 (1419); "Sábeã todos que eu, Gomes Garçía, marineiro, veziño da villa de Noia" 40.3 (1440); " Estéuõo Françés, marineiro" 53.9 (1469); " Jácome d' Outón, marineiro, vezino da villa de Noia" 59.3 (1482). Marineyro, " Françisco Marino, marineyro, veziño da villa de Noya" 34.4 (1422).

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
marineyro
m. m. marinero, marino; sailor, seaman: mandou aos marineyros que singrasen, I 113.17, I 138.23, II 214.25.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
marineyro
m. m. marinero; sailor: d' esta naue et dos marineyros que a gouernarõ con Jaason foy feyta hũa estoria, 19.33, 19.40, 349.29.
marineyro
m. m. marinero; sailor (Vid. gouernar), 19.33, 106.33, 349.29.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
marineyro
s. s. "Mariñeiro, persoa que traballa no mar realizando faenas de pesca".
____ marineyro (2): "Johán Peres, / marineyro" 96, 774.
________ Der. de mariño, do lat. marīnus. Documéntase desde o XII en textos portugueses: marinarijs en 1185-1248; en textos romances, marĩeiro nas CSM (DELP s.v. marinheiro).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL