pregon pregõ
| subst. |
subst. 'anuncio público, en voz alta, de algo que é de interés xeral'. Pregón, "ao qual postromeiro pregón o dito pregoeiro dou fe que enprasara ao dito Martín Pequeno" 24.66 (1407); "¿hay quen dé máis?. Este he o primeiro pregón. Et nõ paresçeu entón ẽna dita almoeda persona algũa" 52.34 (1469); "¿ay quen dé máys? Este he o segundo pregón. E logo paresçeu ẽna dita plaça et almoeda Antõ Xerpe" 52.46 (1469); "ay quen dé máys? Este he o terçeiro pregón. E feito o dito pregón, logo paresçeu presente Afonso Martís" 52.59 (1469); "Rrematarse quer. Este he o terçeiro pregón" 52.69 (1469); "a qual dita casa foy posta ẽna dita almoeda et a pregón porlos ditos Gonçal Garçía et Joán Martís" 53.21 (1469). Pregõ, "dita madade da dita casa ao terçeiro pregõ et em mỉ foy rrematada a dita casa" 24.15 (1407); "de noue em noue días cada hũu pregõ, ao qual postromeiro pregón o dito pregoeiro" 24.65 (1407). Pregões, "contiúdo em hũa carta de sentença et pregões et rrematações sobr' ela feita" 24.17 (1407); "que fesese faser pregões et apregoar a meadade da dita casa, et os pregões feitos segũdo custume, que a fesese rrematar a quen por ela máys dese" 24.53 (1407); "et fesese tres pregões de cada noue em noue días et publicamente a altas vozes" 24.59 (1407). Con esta grafía hai 9 ocorrencias vid. listado s.v. pregões. Pregõos, "segũd se contẽ ẽna carta dos pregõos et rremate que me dela foy feita" 53.30 (1469). |