K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
quebrãtar	tr.	tr. herir; to wound: os mais d' elles erã ja mortos et outros moy mal quebrãtados, 127.35.
quebrãtar	tr.	tr. quebrantar; to break: et fazer tã brauas ondas ao mãso que quebrãto et trago as naues, 29.11.
quebrãtar	intr.	intr. romper; to break, shatter: aly veeriades escudos quebrãtar et lanças voar en peças, 141.15, 126.2.
quebrãtar	tr.	tr. entrar por fuerza; to enter by force: veẽo Ercoles a Troya, et quebrãto a, et matou a el Rrey Leomedon, 15.6, 10.12, 14.12.
quebrãtar	tr.	tr. deshacer, acabar; to undo, end: era ja o ardor do amor quebrãtado et partido d' ela, 22.31, 108.19, 354.10.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
quebrãtar	v. tr.	v. tr. "Quebrantar, infrinxir unha lei ou faltar a unha palabra ou obriga".
____	IPres.	IPres. P3 quebrãta (1): "aquele que quebrãta seguro posto por / seu señor" 603; SPret. P3 quebrãtase (1): "outorgou así mjsmo seguro / aos ditos Johán Camjña e Gonçaluo de Villariño, so pena de perder todos / seus bẽes qualque(e)r que o quebrãtase" 615; SFut. P3 quebrãtar (2): "qualque(e)r que o dito seguro / quebrãtar" 605, 606.
____		Posiblemente do lat. vulgar *crĕpantāre. O primeiro rexistro é da forma crebantasset en texto lat. de orixe port. de 999. Tanto en doc. gal coma port. o máis normal é quebrantar: desde 1209; nos port. e 1261 nos gal. (aquí como sinónimo de crebar "romper"); tamén está nas CSM e é frecuente coa significación "causar quebranto" (Lorenzo Crónica s.v.). Outros exemplos do XIII en Montederramo (Martínez Montederramo s.v.) e un en Ribas de Sil (Martín Ribas de Sil s.v.). Respecto á forma crebantar (parella a crebar, vid. quebrar) non coñecemos rexistros actuais, pero lemos en Sarmiento: "de quebrantar dice el gallego crebantare" (Sarmiento Colección p. 440).