soterrar suterrar subterrar
| |
' enterrar' , de una forma *SŬBTĔRRĀRE. Formas: soterrar 285.10, 332.19, 669.21, 673.16 "mandousse - ", 692.32, 711.8, 720.31, 773.9, subterrar 778.26 "hu sse mandara - "; subterrauano 531.19 "os que tijnhã algũu pam - "; soterrara 506.11 (c. 341, ms. soterrou ), 720.28; soterroo 505.24, 773.9, suterroo 695.22, soterrarõ 670.16, ssoterrarõ 902.73, soterrarõno 449.15, 671.41, 700.35, 737.27, ssoterrarõno 900.19; soterrẽ 449.12 "que me - asy", subterrem 734.25; soterrase 711.13; soterrada 670.18, 697.21 y 760.11 "foy - ", soterrado 321.51, 688.14, 691.20, 704.31, 706.10 y 723.24 "foy - ", 554.20, 692.39 "y iaz - ", 711.9 "fosse - ", subterrado 711.4 (c. 487) "fosse - ". Ejs. desde el s. XIII: CSM 6.48 "soterroo na adega", 43.40 "que o soterrassen logo o marido ben quisera", etc.; Afonso X (68, 485) "pois lo ouue soterrado" (15); Fuero Real "fossas en que foy alguẽ soterrado... per soterrar outro en ela... que nõ soterrẽ omẽ nenhuu morto... u se deue soterrar" (155.919,920,925,927); a. 1282 "mando a mina carne soterar depois mina finazõ" (Salazar 78.13); a. 1298 "mando meu corpo soterrar no moesteiro" (Portel p. LXXVIII); a. 1305 "mando meu corpo ssuterrar eno cimiterio... do dia que me suterraren ata oyto dias" (CDGH p. 494, 495); a. 1326 "seendo aynda por soterrar" (id. 293); a. 1348 "mando meu corpo soterrar eno moesteyro" (id. 193); Cr. 1344 "buscava os mortos... pera delles soterrar" (III, 63), Miragres "et soterrarõno ẽno camiño" (p. 13; también ps. 16, 20, 29, 41, 42, 58, 121, 174); Gal. Estoria "et leuóó dende et soterróó em hũ vale" (23.29); Cr. Troyana "ata que soterrasen os mortos" (II, 82.19), "fezo soterrar... grande contia d' auer" (II, 217.4), etc. Otros ejs. de los ss. XIV-XVI en Machado Gloss. S. Bernardo, 151b; en el DELP1 2007a, DELP2 2141b, cita la variante subterrar en el XVIII; aunque existe el verbo, es acepción más bien ant. o rebuscada. En cast. desde el XIII (Berceo S. Domingo 111, etc.). |