logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de sempre nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 615

1200 LP 003/ 979 A mais fremosa de quantas vejo | en Santaren, e que mais desejo, | e en que sempre cuidando sejo, | non ch ' a direi, mais direi -ch ' , amigo: | ay Sentirigo! ay Sentirigo! | al é Alfanx ' e al Seserigo!| [+]
1200 LP 157,5/ 981 [e] pois eu al non ei, | nen averei nulha sazon, | se non vos, e meu coraçon | non será se non da que sei | Mui fremosa e de gran prez, | e que polo meu gran mal vi, | e de que sempre atendi | mal (ca ben nunca m ' ela fez):| [+]
1200 LP 157,18/ 983 E pero, se a eu oro, | mui gran dereito faç ' i, | [c]a ali u [a] eu oro | sempre lhe peç ' e pedi | Ela. [+]
1220 LP 001/ 118 O por que vus sempr ' amei, | per ren non mi -o tenhades; | e sempre vus servirei, | se m ' oj ' avergonhades.| [+]
1220 LP 010/ 168 E poys meu temp ' assy me fal | amand ' eu vos, dev ' a querer | ante mha morte ca viver | coytad ' , e poys non gradoar | de vós, que me fez Deus veer | por meu mal, poys, sen benfazer, | vos ey já sempre desejar. [+]
1220 LP 012/ 168 Se eu foss ' a tal senhor ben querer | con que podesse na terra morar | ou a que ousasse mha coyta dizer, | logu ' eu podera meu mal endurar; | mays tal senhor am ' eu que, poi -la vy, | sempre por ela gram coyta sofry, | e pero nunca lh ' end ' ousei falar. [+]
1220 LP 013/ 169 Porquê oy sempre dizer d ' u home muyt ' amou molher | que sse non podia end ' ir, pesar -mh -á se eu non souber: | se mi vós queredes [gram ben, | ir como podedes d ' aquen]? [+]
1220 LP 015/ 170 Se veer meu amigu ' e vos for ben | con el, fiar -m ' ey mays en voss ' amor, | e sempre m ' end ' averedes melhor.| [+]
1220 LP 017/ 170 Senhor fremosa, poys assy Deus quer | que já eu sempre no meu coraçon | deseje de vós ben e d ' alhur non, | rogar -vos -ey, por Deus, se vos prouguer, | que vos non pêz de vos eu muyt ' amar, | poys que vos non ouso por al rogar.| [+]
1220 LP 017/ 171 E, poys m ' assy ten en poder Amor | que me non quer leixar per nulha ren | partir de vos já sempre querer ben, | rogar -vos quero, por Deus, mha senhor, | que vos non pêz [de vos eu muyt ' amar, | poys que vos non ouso por al rogar]. [+]
1220 LP 002/ 310 Gran mal me faz agora ' l -Rei, | que sempre servi e amei, | porque me parte d ' u eu ei | prazer e sabor de guarir.| [+]
1220 LP 007/ 312 Vedes, senhor, pero me mal fazedes, | mentr ' eu viver, ja vós sempre seredes, | senhor fremosa, de mí poderosa.| [+]
1220 LP 016/ 320 E per bõa fé, mia senhor, | mui gran verdade vus direi: | sempre vus eu ja servirei, | mentr ' eu viver ' , e querrei ben.| [+]
1220 LP 022/ 323 Pero sempre vus eu servi de grado, | o melhor que eu sòubi [de] fazer; | e de tod(o) al do mundo foi leixado.| [+]
1220 LP 026/ 325 Ca ja, en tanto com ' eu vivo for ' , | averei sempre que lhi gradecer; | ca me mostrou o seu bon parecer, | e non me quis leixar d ' amor morrer!| [+]
1220 LP 006/ 512 De quant ' eu sempre desejei | de mia senhor, non end ' ei ren; | e o que muito receei | de mi -avĩir, todo mi -aven: | ca sempr ' eu desejei mal d ' al | [de viver con ela e, mal] | que me pes, a partir -m ' ei én.| [+]
1220 LP 014/ 517 Ca por al ben tenh ' eu que non | querrian ja sempre viver | por tamanha cuita soffrer | qual soffr ' eu no meu coraçon.| [+]
1220 LP 019/ 520 Quand ' eu estou sen mia senhor, | sempre cuido que lhi direi, | quando a vir ' , o mal que ei | por ela e por seu amor.| [+]
1220 LP 019/ 520 Ante que en coita viver, | sempre direi -lh ' o .... por morrer! [+]
1220 LP 020/ 520 Quen bõa dona gran ben quer, | de pran, todo dev ' a soffrer | quanto lh ' ela quiser ' fazer; | e se lh ' algun pesar fezer ' , | ben -no dev ' a soffrer en paz | e mostrar sempre que lhe praz | de quanto a ela prouguer ' .| [+]
1220 LP 002/ 727 Sennor, sennor, agora vi | de vus quant ' eu sempre temi!| [+]
1220 LP 002/ 727 Sennor, sennor, agora vi | de vus quant ' eu sempre temi! [+]
1220 LP 001/ 840 Ay, meu amigo, pero vós andades | jurando sempre que mi non queredes | ben ant ' as donas, quando as veedes, | entendem elas ca vós pe[r]jurades | e que queredes a mi tan gram ben | com ' elas querem òs que queren ben.| [+]
1220 LP 003/ 841 E este era o mais arrizado | ome de toda esta nossa terra, | e viveu sempre en exequ ' e ' n guerra.| [+]
1220 LP 008/ 844 E pois achou logar tan aguisado | en que morasse, por dereito ten | de morar hi; e vedes que lh ' aven: | con a ermida é muit ' acordado | e diz que sempre querrá hi morar | e que quer hi as carnes marteirar | ca d ' este mundo muit ' á já burllado. | E non sei eu no mund ' outr ' ome nado | que s ' ali fos -se meter; e mal sén | faz se o ende quer quitar alguen, | ca da ermida tant ' é el pagado, | que á jurado que non saia d ' i | morto nen viv ' , e sepultura hi | ten en que jasca quando for passado. [+]
1220 LP 003/ 876 -Vi eu donas encelado | que ja sempre servirei, | por que ando namorado; | pero non vo -las direi | com pavor que d ' elas ei: | as[s]i mh -an lá castigado! | - [+]
1220 LP 002/ 932 Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen. [+]
1220 LP 008/ 940 Ca m ' én soub ' eu sempre mui ben guardar, | ¡a Deus loado! de omen fazer, | nen a molher, a verdad ' én saber; | ¡e nunca m ' én Deus leixe ben achar, | se m ' ant ' og ' eu non quisesse matar | que mais d ' aquesto end ' ela fazer!| [+]
1220 LP 011/ 942 Par Deus, mia senhor, enquant ' eu viver ' , | ja vus eu sempre por Deus rogarei | que mi valhades; mais eu vus direi | log ' al que vus nunca cuidei dizer: | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| [+]
1220 LP 012/ 942 Que nunca eu ja poderei | por vos tanta coita prender | que m ' eu por én [non] possa creer | sempre voss ' omen ' e al non; | e poi ' -lo eu d ' esta guis(a) ei, | por Deus, meted ' o coraçon, | se poderdes, en vos prazer.| [+]
1220 LP 016/ 945 E se quiserdes, mia senhor, | algũa vez mentes meter | en qual vus Deus quis[o] fazer, | ja vus eu sempre gracirei, | ca ũa cousa vus direi: | ben poderedes log ' osmar | ca me non fazedes levar | coita que eu possa soffrer.| [+]
1220 LP 017/ 946 Ca, mia senhor, sempre vo ' -lo eu neguei, | por me guardar d ' esto que m ' oj ' aven.| [+]
1220 LP 019/ 947 Mais pero, enquant ' eu viver ' , | sempre a ja mais amarei | d ' outra cousa, e rogarei, | o mais que eu poder ' rogar, | a Deus que el mi -a leix(e) oĩr | falar e mi -a leixe veer;| [+]
1220 LP 023/ 949 E seed(e) ora sabedor | do que vus eu quero dizer: | ca me seria mui melhor | de sempre de vos mal prender | (se sabor ouvessedes i) | ca de prender ja sempr(e) assi | de vos ben, se vus foss ' én mal.| [+]
1220 LP 023/ 949 Ca ja eu sempre guardar -m ' ei | d ' aver mais ben do que og ' ei, | se per vosso mandado non.| [+]
1220 LP 029/ 953 E quitou -me por sempre, mia senhor, | per bõa fé, de nunca eu saber | sen veer -vus, senhor, que x ' é prazer; | e, senhor, non vo -lo quer ' eu negar: | se vus de mi non quiserdes doer, | veer -m ' edes cedo por vos morrer, | ca ja m ' end ' eu vejo de guis ' andar.| [+]
1240 LP 002/ 74 E [já] ssempre por fol terrey | o que deseja ben mayor | d ' aquele que eu recehei(?); | a guisa fize de pastor; | (e) que queri(a) eu melhor | de seer seu vassalo | e ela mha senhor?| [+]
1240 LP 009/ 77 E se me gran mal queredes, covilheira | velha, digu ' eu que fazedes razon, | ca vos quer ' eu gran mal de coraçon, | covilheira velha; e sabed ' or ' [al]: | des que fui nado, quig ' eu sempre mal | a velha fududancua peideira. [+]
1240 LP 022/ 82 Sueir ' Eanes, un vosso cantar | nos veo ora un jograr dizer, | e todos foron polo desfazer, | e puinhei eu de vo -lo emparar; | e travaron en que era igual; | e dix ' eu que cuidávades en al, | ca vos vi sempre daquesto guardar.| [+]
1240 LP 007/ 84 E poys souberem qual coyta sofri | por vós, senhor, muyto mi pesará, | por que ei medo que alguen dirá | que sen mesura sodes contra mi, | que vus amei sempre mays d ' outra ren, | e nunca mi quisestes fazer ben | nen oyr ren do que por vós sofri.| [+]
1240 LP 002/ 93 Cativ ' ! e sempre cuidarei?| [+]
1240 LP 004/ 117 E perço meus dias assy, | porque vos eu sempre servi | e servho muyt ' e non mi val; | mentr ' eu poder, [vos] servirey, | mays nunca vos ren pedirey. [+]
1240 LP 008/ 123 Nostro señor, ¿e porque foi veer | ũa dona que eu quero gran ben | e querrei sempre ja, mentr ' eu viver, | e que me faz por si perder o sen?| [+]
1240 LP 011/ 125 Mais vosso cuidado pode chegar | u est a dona que ren non quer dar | por min, ca sempre comigo ficades. [+]
1240 LP 012/ 125 E en Cistel, u verdade soía | sempre morar, dis[s]eron -me que non | morava i avia gran sazon, | nen frade d ' i ja a non coñocia; | nen o abade outrosi no estar | sol non queria que foss ' i pousar | e anda ja fora d[est]a badia.| [+]
1240 LP 014/ 126 Que muito m ' eu pago d ' este verão | por estes ramos e por estas flores, | e polas aves que cantan d ' amores | por que ando i led ' e sen cuidado; | e assi faz tod ' omen namorado: | sempre i anda led ' e mui loução.| [+]
1240 LP 015/ 127 Assi me ten en poder voss ' amor | que sempre cuid ' en como poderei | vosso ben aver, que non averei, | mal pecado, enquant ' eu vivo for: | mais end ' ei eu conort ' e sabor.| [+]
1240 LP 008/ 134 Ca fostes sempre desaventurado; | mais, pois vos ora Deus tanto ben deu, | Don Fernando, conselhar -vos quer ' eu: | non vos ar lev ' atrás vosso pecado, | pois vos el -Rei meteu en tal poder; | sinher, querede -mi desto creer: | adeant ' ide, come adeantado.| [+]
1240 LP 008/ 134 E pois sodes ora tan ben andante, | ben era d ' ome do vosso logar | dess ' olho mao de vos ar quebrar, | e non andar com ' andávades ante, | ca somos oj ' e non seremos crás; | e pois punhastes sempre d ' ir atrás, | ar punhad ' agora d ' ir adeante. [+]
1240 LP 004/ 138 Seede muy ben sabedor: | des que vos eu primeiro vi, | sempre muy gran coita sofri, | c ' assi quis nostro Senhor: | que nunca vos ousey dizer | o que vos [queria dizer]. [+]
1240 LP 006/ 142 E queixa -se -m ' ele muitas vegadas | dos escrivães e dos despenseiros | [ca sempre lhe tolheron seus dinheiros]; | mais, pois veen a contas aficadas, | logo lhi mostran ben do que quit ' é; | e pero digo -lh ' eu que [o] mal é | de quen no el quitou muitas vegadas.| [+]
1240 LP 014/ 146 E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio, | e poren vo -lo juro muit[o] a finas e a fio: | que sempre avedes a morrer en invern ' o[u] en estio.| [+]
1240 LP 014/ 146 Por que vos todos amassen sempre vós muito punhastes, | bõos talhos en Espanha metestes, pois i chegastes, | e quen se convosco filhou, sempre vós d ' el gaanhastes.| [+]
1240 LP 014/ 146 Sen esto, fostes cousido sempre muit ' e mesurado, | de todas cousas comprido e apost ' e ben talhado, | e [e]nos feitos ardido e muito aventurado.| [+]
1240 LP 014/ 146 Con aquesto que avedes mui mais ca outro compristes; | u quer que mão metestes, guarecendo, en saistes; | a quen quer que cometestes, sempre mal o escarnistes.| [+]
1240 LP 014/ 147 E por esto [vos] chamamos nós "o das duas espadas", | por que sempre as tragedes agudas e amoadas, | con que fendedes as penas, dando grandes espadadas. [+]
1240 LP 023/ 150 E por esto é grande a mia nomeada, | ca non foi tal que, se migo falhasse, | que en eu mui ben [o] non castigasse, | ca sempre fui temuda e dultada; | e rogo -vos que me non afiquedes | daquesto, mais ide -m ' assi sofrendo; | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo. [+]
1240 LP 014/ 182 Em grave dia que vos vi, amor, | pois a de que sempre foi servidor, | me fez e faz cada dia peior; | e pois ei por vós tal coita mortal, | faça Deus sempre bem a mha senhor, | e vós, amor, ajades todo mal.| [+]
1240 LP 015/ 182 A mim fez gram bem querer | amor ũa molher tal | que sempre quis o meu mal | e a que praz d ' eu morrer.| [+]
1240 LP 015/ 183 Amor fez a mim gram bem | querer tal molher ond ' ei | sempre mal e averei; | ca em tal coita me tem | que nom ei força nem sem; | porem rogu ' e rogarei | a Deus que sabe que vivo | em tal mal e tam esquivo, | que mi queira dar guarida | de mort ' , ou dê melhor vida. [+]
1240 LP 025/ 187 Da mha senhor que eu servi | sempr ' e que mais ca mi amei, | veed ' , amigos, que tort ' ei | que nunca tam gram torto vi; | ca pero a sempre servi | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; sei per gram bem | lhi querer mais c ' a mim nem al, | e se aquest ' é querer mal, | est ' é o que a mim avem; | ca pero lhi quero tal bem | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; se per servir | e pela mais ca mim amar, | se est ' é mal, a meu cuidar | este mal nom poss ' eu partir; | ca pero que a fui servir | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que poss ' ; e pero nozir | nom mi devia desamor, | c ' al que no bem nom a melhor. [+]
1240 LP 027/ 189 Ca no mal, senhor, viv ' oj ' eu | que de vós ei; mais nulha rem | nom atendo de vosso bem, | e cuido sempre no mal meu | que pass ' e que ei de passar | com aver sempr ' [a] desejar | o mui gram bem que vos Deus deu.| [+]
1240 LP 042/ 196 Joan Bolo jouv ' en ũa pousada | ben des ogano que da era passou | con medo do meirinho que lh ' achou | ũa mua que tragia negada | pero diz el que se lhi for mester | que provará ante qual juiz quer | que a trouxe sempre des que foi nada.| [+]
1240 LP 042/ 196 Esta mua pod ' el provar por sua | que a non pod ' ome d ' ele levar | pelo dereito, se a non forçar, | ca moran ben cento naquela rua | per que el poderá provar mui ben | que aquela mua que ora ten | que a teve sempre mentre foi mua.| [+]
1240 LP 073/ 211 C ' a vezes tem em al o seu, | e sempre sigo tem o meu. [+]
1240 LP 083/ 215 Sempre vos d ' esto bom grado darei, | mais eu minguei em loor e em prez, | como Deus quis; [+]
1240 LP 085/ 216 Pero sempre vos soub ' amar | des aquel dia que vos vi, | mais que os meus olhos em mi, | e assi o quis Deus guisar | que nunca tevestes por bem | de nunca mi fazerdes bem.| [+]
1240 LP 098/ 223 Ca de pram Deus nom vos perdoará | a mha morte, ca el sabe mui bem | ca sempre foi meu saber e meu sem | em vós servir; er sabe mui bem [ja] | que nunca vos mereci por que tal | morte por vós ouvesse; porem mal | vos será quand ' ant ' el formos alá. [+]
1240 LP 107/ 226 Senhor, aquel que sempre sofre mal, | mentre mal a nom sabe que é bem, | e o que sofre bem sempr ' , outro tal | do mal nom póde saber nulha rem; | por em querede, pois que eu, senhor, | por vós fui sempre de mal sofredor, | que algum tempo sabha que é bem.| [+]
1240 LP 111/ 229 Pois sempre a em vós mesura | e todo bem e cordura, | que Deus fez em vós feitura | qual nom fez em molher nada, | doede -vos por mesura | de mim, senhor bem talhada.| [+]
1240 LP 114/ 230 Se é, senhor, porque vos sei amar | mui mais que os meus olhos, nem ca mi | e assi foi sempre des que vos vi; | pero sabedes que ei gram pesar | de vós amar, mais nom poss ' al fazer; | e porem vós, a quem Deus nom fez par, | nom me devedes i culpa põer.| [+]
1240 LP 116/ 231 E sabem quantos sabem vós e mi | que nunca cousa come vós amei; | desi sabem que nunca vos errei, | [e] er sabem que sempre vos servi | o melhor que pud ' e soubi cuidar; | e porem fazedes de me matar | mal, pois vo -l ' eu, senhor, nom mereci. [+]
1240 LP 127/ 236 E faz sempre mal e cuidou, | e jamais nunca fezo bem; | e eu sõo certo porem | d ' el que sempre em mal andou, | que nunca ja, pois assi é, | póde veer, per bõa fe, | a face do que nós comprou. [+]
1240 LP 130/ 238 E sempre m ' eu mal acharei | porque lh ' eu entom nom trobei; | ca se lh ' entom trobára ali | vingára -me do que lh ' oi. [+]
1240 LP 003/ 265 Senhor fremosa, des que vus amei, | sab ' ora Deus que sempre vus servi, | quant ' eu mais pud ' ; e servi -vus assi, | per bõa fé, polo que vus direi:| [+]
1240 LP 001/ 266 Se a romaria fazer quiser, | como a sempre fazer [el] soía, | outro caminho cate todavia; | ca o da Trĩidade non lh ' é mester, | ca dizen que Fernan Dade lhe quer | meter ciada pela Gafaria.| [+]
1240 LP 001/ 267 E, cada que el ven a Santaren, | sempre aló vai fazer romaria; | e da Trĩidade, per u soía | d ' ir, mandade que se guard ' el mui ben, | ca dizen que Fernan Dade lhe ten | ciada feita pela Gafaria. [+]
1240 LP 001/ 271 Ca vedes, mha senhor, porque no[n] l(o) ey, | porque fez Deus vosso corpo atal | en que nunca pod(e) home veer mal, | nen saberá, mays eu gran pavor ey | que vo -lo demandará por mim Deus, | pois eu morrer, [ai] lume destes meus | olhos, que sempre mais que min amey. [+]
1240 LP 001/ 274 E sempre m ' en mal acharei, | por que lh ' enton non perdoei, | ca, se lh ' eu perdoass ' ali, | nunca s ' el partira d ' aqui; | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, por que o non fiz. [+]
1240 LP 003/ 274 Por Deus, amiga, que preguntedes | por meu amigo que aqui non ven, | e sempre vos eu por en querrei ben, | por Deus, amiga, se o fazedes, | ca non ous ' oj ' eu por el preguntar | con medo de mi dizerem pesar.| [+]
1240 LP 001/ 275 Amor, a ti me ven[h] ' ora queixar | de mha senhor, que te faz enviar | cada hu dormho sempre m ' espertar | e faz -me de gran coyta sofredor.| [+]
1240 LP 001/ 281 ¡Ay mia senhor, lume dos olhos meus! | ¿u vus non vir ' , dizede -mi, por Deus, | que farei eu que vus sempre amei?| [+]
1240 LP 001/ 281 Pois m ' assi vi, u vus vejo, morrer, | ¿u vus non vir ' , dizede -m ' ũa ren, | que farei eu que vus sempre amei?| [+]
1240 LP 001/ 281 Eu, que nunca outren sòubi servir | se non, senhor, vos, e ¿u vus non vir ' , | que farei eu que vus sempre amei? [+]
1240 LP 006/ 283 Muitos an coita d ' amor; | mai ' -la do mundo mayor, | eu mi -a òuvi sempre doita; | ca x ' á i coita de coita, | mai ' -la minha non é coita!| [+]
1240 LP 008/ 284 E non mi creedes qual coita sofri | sempre por vos, nen quant ' afan levei.| [+]
1240 LP 002/ 287 Diz meu amigo que lhi faça ben | e digo -lh ' eu sempre que lho farei | e que m ' atenda e guisa -lho -ei, | e, amiga, direi -vos que mi avem: | tantas vezes o mandei atender | que lho non posso mais vezes dizer. [+]
1240 LP 002/ 302 Pero choravan estes olhos meus | con mui gran coita, sempre me calei, | que nunca dix ' ũa cousa que sei.| [+]
1240 LP 002b/ 302 E esta coita, de que eu jaço | cuidando sempre, des que me deito, | pois me levo, sol non é en preito, | que cuid ' en al; e por én me faço | maravilhado de como vivo | en tan gran coita com ' og ' eu vivo!| [+]
1240 LP 005/ 304 Mais o sandeu, quer diga mal, quer ben, | e o cordo dirá sempre cordura, | des i eu passarei per mia ventura; | mais mia senhor non saberan per ren.| [+]
1240 LP 008b/ 306 E por esto non poderan saber | nunca meu mal per min, mentr ' eu poder ' ; | e poderei sempre, se Deus quiser ' , | mentr ' eu fezer ' as gentes entender | que desejo ben por que non dou ren, | e que me ven o mal que me non ven!| [+]
1240 LP 001/ 307 E non me sei conselho dar, | ca a mia coita non á par | que me faz seu amor soffrer. | Con tal senhor fui emprender | a que non ouso dizer ren | de quanto mal me faz aver, | que me sempre por ela ven.| [+]
1240 LP 002/ 331 De dia empeça ben: com ' a escuras, | non s ' alevant ' ergo su o bardon; | non corre senon pelas mataduras, | nen traz caal, se enas unhas non, | u trage mais de cen canterladuras; | e as sas rẽes sempre magra[s] son; | mais nas queixadas á fortes grossuras.| [+]
1240 LP 002/ 334 Maenfestou -sse, ca diz que s ' achou | pecador muyt ' , e por én rogador | foy log ' a Deus, ca teve por melhor | de guardar a el ca o que aguardou; | e, mentre vyva, diz que quer teer | hun clerigo con que se defender | possa do demo que sempre guardou.| [+]
1240 LP 006/ 336 Nostro Senhor que eu sempre roguey, | pola coyta que mh -Amor faz sofrer, | que mh -a tolhess ' e non mh -a quis tolher | e me leixou en seu poder d ' amor, | des oje mays sempre lh ' eu rogarey, | poys ey gram coyta, que mi dê mayor | con que moyra, ca mui gram sabor ey, | per bõa fe, de mays non guarecer, | pois s ' el nunca de min quiso doer | e me faz viver sempr ' a gram pavor | de perder o sén; mays ja gracir -lh ' o -ey, | poys ei gram coita, que mi dê mayor, | se lh ' aprouguer, mui cedo, ca non sey | oj ' outra ren con que eu visse prazer; | pois m ' el non quis nen quer d ' el defender | e de meu mal ouve tan gram sabor, | mentr ' eu viver, sempr ' o eu servirey, | poys ei gram coyta, que mi dê mayor | con que moyra, ca de pran al non sey | que mi possa tolher coyta d ' amor. [+]
1240 LP 004/ 341 Preguntan -me non sei en qual razon | que lhis diga quen est ' a que loey | en meu trobar sempre, quando trobey, | e digo -lhis eu, se Deus mi perdon: | é mha senhor e parece mui ben, | mays non é senhor de mi fazer ben, | Porque non quer, ca, se lhi prouguess ' en, | non mi verria quanto mal mi ven. [+]
1240 LP 003/ 347 Ben sabedes, senhor Rei, | des que fui vosso vassalo, | que sempre vos aguardei | quer a pee quer de cavalo, | sen voss ' aver e sen dõa; | mais atanto vos errei: | non foi vosco en ora bõa.| [+]
1240 LP 003/ 347 Fostes mui ben aguardado | de min sempre u vós andastes, | e nunca foi escusado | nen vós nunca me escusastes | de servir per mia pessõa; | mais en tanto foi errado: | non fui vosco en ora bõa. [+]
1240 LP 004/ 347 Dun ome sei eu de mui bon logar | que filha sempre, u anda e aqui, | alg ' a quen quer; e non perde per i, | ant ' anda mui mais viçoso poren; | pero lho nós non teemos por ben, | [por seer ome de mui bon logar].| [+]
1240 LP 004/ 348 Ante cuido que sempre decerá | [i] d ' onra e de bondad ' e d ' aver. [+]
1240 LP 007/ 349 Mentr ' esta guerra foi, assi | m ' avẽo que sempre guari | per pé de cavalo; mais ôi - | -mais non sei que seja de mi | senon guarir per pé de boi.| [+]
1240 LP 018/ 354 Non vos colherei; | sempre por vós esto farei, | cada que m ' ouverdes mester.| [+]
1240 LP 001/ 359 A vossa mesura gardei, | senhor, sempre mays d ' outra ren, | e a desmesura por én | me faz tal mal que me non sei | con ela ja conselh ' aver, | e leixa -me d ' amor morrer | e da mesura ben non hei. [+]
1240 LP 004/ 362 E ssempre por ssa vida rogarey | e dereyt ' é que todo ' lo façamus, | poys d ' eles todos tant ' amor filhamus | en ssa terra, quanto vos eu direy: | qualquer d ' eles nos fez quanto devya, | mays tant ' é grand ' a nossa folya, | que nulhas graças lhis ende non damus. [+]
1240 LP 005/ 362 Maestre, todo ' lus vossos cantares | ja que filham sempre d ' unha razon | e outrossy ar filhan a mi son, | e non seguydes outros milhares | senon aquestes de Cornoalha, | mays este[s] seguydes ben, sen falha; | e non vi trobador per tantos logares. | D ' amor e d ' escarnh ' en todas razões | os seguides sempre, ben provado | eu o sey que avedes filhado, | ca se ar seguissedes outros sões | non trobariades peyor por én, | pero seguydes vós os nossus mui ben | e ja ogan ' y fezestes tenções, | en razon d ' un escarnho que filhastes | e non[o] metestes ascondudo, | ca ja que era de Pedr ' Agudo | essa razon en que vós hy trobastes; | mays assy a soubestes vós deitar | antr ' unhas rimas e entravincar, | que toda vo ' la na vossa tornastes.| [+]
1240 LP 005/ 374 Nostro Senhor, que á mui gran poder, | é sempre ledo no seu coraçon, | e son mui ledos quantos con El son; | por én faz mal, quant ' é meu conhocer, | o que trist ' é, que sempre cuida mal, | ca un pobre ledo mil tanto val | ca rico triste en que non á prazer. [+]
1240 LP 007/ 375 E sempre catan estes olhos meus | per u eu cuido que á de viir | o mandadeir ' , e moiro por oir | novas d ' el, e preguntade, por Deus, | en quantos dias poderá [chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar]. [+]
1240 LP 008/ 375 A mia senhor, que eu sei muit ' amar, | punhei sempre d ' o seu amor gaar | e nono ouvi, mais, a meu cuidar, | non fui eu i de sén nen sabedor, | por quanto lh ' eu fui amor demandar, | ca nunca vi molher máis sen amor.| [+]
1240 LP 008/ 375 E des que a vi sempr ' a muit ' amei, | e sempre lhi seu amor demandei, | e nono ouvi neno averei; | mais, se cent ' anos for seu servidor, | nunca lh ' eu ja amor demandarei, | ca nunca vi molher máis sen amor. [+]
1240 LP 034/ 387 Eu, cativo, mui coitado d ' amor, | avia que rogar Nostro Senhor, | que m[i] fez sempre viver sen sabor, | e sen vosso ben -fazer, mia senhor. [+]
1240 LP 039/ 390 Dizedes -mi que se eu mal quiser | a meu amigo, que mi gran ben quer, | que faredes sempre quant ' eu quiser, | mais venh ' ora, que mi digades al: | pois ei querer mal a quen mi ben quer, | se querrei ben a [quen mi quiser mal].| [+]
1240 LP 041/ 391 Sempre mi pesa con sa companha | porque ei medo de mi crecer prez | con el, com ' outra vegada ja fez; | e pero lhi digu ' en mui gran sanha | que se parta [de mi tal ben querer, | tanto mi val come non lho dizer]. [+]
1240 LP 044/ 392 Per nulha ren non me posso quitar | de falar vosqu ' , e sempre me temi | de mi -o saberen, ca m ' an d ' alongar | de vós, se o souberen, des ali; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| [+]
1240 LP 065/ 402 Queixades -vos que sempre fostes meu, | amigu ' , e vos leixo por mí morrer; | mais dizede -mi como vos valer | possa, sen meu dan ' , e guisalo eu | que vos faça eu ben en guisa tal, | [que seja vosso ben e non meu mal].| [+]
1240 LP 068/ 403 Ides -vos vós e fic[o] eu aqui | que vos ei sempre muit ' a desejar, | e vós queredes con el -rei morar | porque cuidades máis valer per i; | mais id ' ora [quanto quiserdes ir, | ca pois a mí avedes a viir].| [+]
1240 LP 072/ 405 Ca, mia senhor, sempre vos ben querrei, | e aquestas gentes que son aqui | teen que vos faço gran pesar i; | e [eu] tenh ' ora, e sempre terrei, | mui guisado de vos fazer pesar, | [se vos pesa de vos eu muit ' amar].| [+]
1240 LP 079/ 409 Queixa -s ' el e diz que sempre foi meu, | e diz gran dereito, per bõa fe, | e non lhi fiz ben, e ten que mal é; | mais dizede -lhi vós que lhi digu ' eu: | que se venha [mui] ced ' , e se veer | cedo, [que sera como Deus quiser].| [+]
1240 LP 003/ 412 Por sempre sodes de mi partido | e non vus á prol de seer vĩido | a mha mesura, e gran mal m ' é én, | ca jurey, tanto que fostes hido, | que nunca ja mays vus fezesse ben. [+]
1240 LP 005/ 413 Amigo, sey que á muy gram sazon | que trobastes sempre d ' amor por mi | e ora vejo que vus travam hy, | mays nunca Deus aja parte comigo, | se vus eu des aqui non dou razon | per que façades cantigas d ' amigo.| [+]
1240 LP 007/ 414 Pero, coma mui gran gente á seer, | muitas vezes vos an a derrobar; | mais sempre vos avedes a cobrar | e eles an mais a enfraquecer, | pero non quedaran de vos ferir | de todas partes; mais, [ao fĩir], | todos morreran en vosso poder. [+]
1240 LP 009/ 415 E quer ' e querrey sempre des aqui. [+]
1240 LP 010/ 415 E quen vos pois vir la saia molhada, | ben lheu terrá que é con escasseza, | e en vós ouve sempre gran largueza; | e pois aqui vee -la invernada, | maravilha será, se vos guardar | un dia [de] poderdes -vos molhar | só ũa mui boa capa dobrada.| [+]
1240 LP 012/ 416 Filha, non sey se á hi mays, se non, | mays vejo -vus sempre con el falar | e vejo vós chorar e el chorar. | - [+]
1240 LP 014/ 417 Madr ' , o que sey que mi quer mui gran ben | e que sempre fez quanto lh ' eu mandey | -e nunca lhi d ' esto galardon dey - | mha madre, ven e el quer ja morrer | por mi d ' amor; e, se vus prouguer én, | vós catad ' i o que devo fazer.| [+]
1240 LP 016/ 418 Ca, por boa fe, sempre m ' eu guardey, | quant ' eu pudi, de lhi pesar fazer; | mays, como quer hũa mort ' ey d ' aver, | e con gran pavor ave[n]turar -m ' ey | a dizer -lh ' [o] e, [poys que lh ' o disser, | mate -m ' ela, se me matar quiser.]| [+]
1240 LP 018/ 419 Ca me coyta voss ' amor assy | que nunca dormi[o], se Deus mi pardon, | e cuydo sempre no meu coraçon, | pero non cuyd ' [en] al, des que vus vi, | se non en [como parecedes ben, | des y en como averey de vós ben.]| [+]
1240 LP 019/ 419 El quis conprir sempre seu coraçon | e soub ' assy ssa fazenda trager | que tod ' ome nos podia ' ntender; | e, por aquestas guardas, tantas son | que non ey [eu] poder [de fazer ren | por el, mays esto buscou el mui ben.]| [+]
1240 LP 022/ 421 Pedr ' Amigo, rafeç ' ome non vi | perder per mui bõa dona servir, | mais vi -lho sempre loar e gracir; | e o mui bon ome, pois ten cabo si | molher rafeç ' e se non paga d ' al, | e, pois el entende o ben e o mal, | e, por esto, nõna quita de si, | quant[o] é melhor, tant ' erra mais i. | - [+]
1240 LP 025/ 423 E ben vus digo que, des que oy | aquestas novas, sempre trist ' andey, | ca ben entend ' e ben vej ' e ben sey | o mal que nus d ' este preyt ' averrá: | poys lh ' entenderem, ca posto x ' é ja | de morrer eu por el e el por mi.| [+]
1240 LP 030/ 426 Que non ouvess ' antre nós qual preyto á, | per qual [a] vós [vos] foy sempre mester, | deviades por mi a fazer que -quer; | e, pero vus mil vezes roguei ja, | sol non vus poss ' esta hida [partir.] [+]
1240 LP 002/ 433 Amiga, quen oj ' ouvesse | mandado do meu amigo | e lhi ben dizer podesse | que veesse falar migo | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 Se de mi ouver mandado, | non sei ren que o detenha, | amiga, pelo seu grado, | que el mui çedo non venha | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 U foi mig ' outra vegada | atende -lo -ei, velida, | fremosa e ben talhada, | en Faro, ena ermida, | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia. [+]
1240 LP 004/ 434 Leda venho da ermida e d ' esta vez leda serei, | ca falei con meu amigo, que sempre [muito] desejei, | ca mi jurou que morria | por mi; tal ben mi queria!| [+]
1240 LP 005/ 434 Pois vós, filha, queredes mui gram ben | voss ' amigo, mando -vo -l ' ir veer, | pero fazede por mi ũa ren | que aja sempre que vos gradecer: | non vos entendam per ren que seja, | que vos eu mand ' ir u vos el veja.| [+]
1240 LP 001/ 438 A bõa dona, por que eu trobava, | e que non dava nulha ren por mí, | pero s ' ela de mí ren non pagava, | sofrendo coyta sempre a serví; | e ora ja por ela ' nsandecí, | e dá por mí ben quanto x ' ante dava.| [+]
1240 LP 001/ 438 E, pero x ' ela con bon prez estava | e con [tan] bon parecer qual lh ' eu vi | e lhi sempre con meu trobar pesava, | trobey eu tant ' e tanto a serví | que ja por ela lum ' e sen perdí, | e anda -x ' ela por qual x ' ant ' andava:| [+]
1240 LP 002/ 439 A Don Foan quer ' eu gran mal | e quer ' a sa molher gran ben; | gran sazon á que m ' est ' aven | e nunca i já farei al, | ca, des quand ' eu sa molher vi, | se púdi, sempre a servi | e sempr ' a ele busquei mal.| [+]
1240 LP 005/ 440 Eu lhe neguei sempre, per bõa fé, | a gran coita que por ela colhi; | e eu morrerei por én des aqui, | se lh ' o negar ' , mais pois que assi é:| [+]
1240 LP 013/ 444 "|E o que sempre neguey en trobar, | ora o dix ' ! [+]
1240 LP 019/ 447 Elvira López, que mal vos sabedes | vós guardar sempre daqueste peon, | que pousa vosc[o], e á coraçon | de jazer vosqu ' , e vós non lh ' entendedes; | ei mui gran medo de xi vos colher | algur senlheira; e, se vos foder, | o engano nunca lho provaredes.| [+]
1240 LP 021/ 448 O meu seria perdudo con migo | por sempr ' , amigas, se mi pediss ' al; | mays pedir cinta non é nulho mal, | e por aquesto non se perdeu migo; | mays, se m ' el outra demanda fezesse, | Deus me cofonda, se lh ' eu cinta desse! | e perder -s ' ia ja sempre [con] migo.| [+]
1240 LP 022/ 449 E nunca ja poderey aver ben, | poys que amor ja non quer nen quer Deus; | mays os cativos d ' estes olhos meus | morrerán sempre por veer alguen: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. [+]
1240 LP 029/ 452 Ora cuido eu cobrar o dormir | que perdi: sempre, cada que te vi | rascar no cep ' e tanger, non dormi; | mais, poi -lo queres já de ti partir, | pois guarecer [buscas i] per trobar, | Lourenço, nunca irás a logar | u tu non faças as gentes riir.| [+]
1240 LP 031/ 453 Martin jograr, que gran cousa: | já sempre con vosco pousa | vossa molher!| [+]
1240 LP 033/ 454 Joan Garcia, se vos en pesar | de que me queixo en vosso poder, | o melhor que podedes i fazer: | non mi mandedes a cevada dar | mal neno vinho, que mi non dan i | [a]tan ben com ' eu sempre mereci, | ca vos seria grave de fazer. | - [+]
1240 LP 034/ 455 E já me nunca temerá, | ca sempre me tev ' en desden; | des i ar quer sa molher ben | e já sempr ' i filhos fará; | si quer três filhos que fiz i, | filha -os todos pera si: | o Demo lev ' o que m ' en dá!| [+]
1240 LP 038/ 457 Lourenço, di -lhe que sempre trobei | por bõas donas e sempr ' estranhei | os que trobavan por amas mamadas. [+]
1240 LP 041/ 458 Quantos an gran coyta d ' amor | ẽ -no mundo, qual oj ' eu ey, | querrian morrer, eu o sey, | e averian en sabor; | mays, mentr ' eu vós vir, mha senhor, | sempre m ' eu querria viver | e atender e atender.| [+]
1240 LP 041/ 458 Pero ja non posso guarir, | ca ja cegan os olhos meus | por vós, e non mi val i Deus | nen vós; mays, por vos non mentir, | en quant ' eu vós, mha senhor, vir, | sempre m ' eu querria viver | e atender e atender.| [+]
1240 LP 041/ 458 E tenho que fazen mal sen, | quantos d ' amor coytados son, | de querer sa morte, se non | ouveron nunca d ' amor ben, | com ' eu faç ' ; e, senhor, por en | sempre m ' eu querria viver | e atender e atender. [+]
1240 LP 042/ 459 Sempre m ' eu d ' amor queyxarey, | ca sempre mi d ' ele mal ven; | mays os meus olhos quer ' eu ben, | e ja sempre Deus amarey; | ca mi mostrou quen oj ' eu vi: | ay! que parecer oj ' eu vi!| [+]
1240 LP 042/ 459 E muy gran queyxum ' ey d ' amor, | ca sempre mi coyta sol dar; | mays os meus olhos quer ' amar, | e quer ' amar Nostro Senhor; | ca mi mostrou quen oj ' eu vi: | ay! que parecer oj ' eu vi!| [+]
1240 LP 045/ 460 Ay don Joan de Guilhade! | sempre vos eu fuy amiga, | e queredes que vos diga?| [+]
1240 LP 054/ 465 Sempr ' averá don Joan de Guilhade, | mentr ' el quiser, amigas, das mhas dõas | (ca ja m ' end ' el muytas deu e muy bõas); | des i terrey -lhi sempre lealdade; | mays el demanda -m ' outra torpidade. [+]
1240 LP 003/ 466 E, pero Deus he o que pod ' e val | e pode sempre nas cousa[s] que son | e pode poder en toda sazon, | non pod ' El tanto, pero pod ' e val, | que me faça perder, esto sei eu, | da mha senhor ben, pois me nunca deu, | non pod ' El tanto, pero tanto val. [+]
1240 LP 005/ 466 Se soubess ' ora mha senhor | que muyt ' a mi praz d ' eu morrer | ante ca ssa ira temer, | que ouvi, que sempre temi | mays ca morte, des que a vi, | pesar -lh ' ia mays d ' outra ren | d ' eu morrer, poys a mi praz en.| [+]
1240 LP 005/ 467 Est(o) entend ' eu do seu amor, | ca, des que a vi, vi -lh ' aver | sempre pesar do meu prazer | e sempre sanha contra mi | e por est(o) entend ' eu assy: | que da morte, que m ' ora ven, | pesar -lh ' á, por que é meu ben.| [+]
1240 LP 005/ 471 En que affan que oge viv ' ! e sei | que, enquant ' eu eno mundo viver ' , | affan e coita ei sempre d ' aver!| [+]
1240 LP 006/ 471 Por lhi dar coita, por sabe -lo seu | coraçon ben, que eu sabia já, | m ' encobri de mais; sempre já será | mal pera mi, ca mal o per fiz eu, | que o tive sempr ' en desden e non | pôd ' el saber ren do meu coraçon. [+]
1240 LP 007/ 472 E cuid ' en esto sempre; non sei que de mi seja; | el que tan muito tarda, se outro ben deseja, | erga -lo meu, queria | morrer oj ' este dia.| [+]
1240 LP 008/ 472 Já eu sempre, mentre viva for, viverei mui coitada, | porque se foi meu amigo e fui eu i muit ' errada; | por quanto lhi fui sanhuda, quando se de mi partia; | par Deus, se ora chegasse, co el mui leda seria.| [+]
1240 LP 010/ 473 Ca muit ' á ja que lh ' eu sempre roguei | por outro ben, e non mi -o quis el dar | de mia senhor; e fui mi -ora rogar | que a non veg ' , e no ' -na veerei: | ca se eu fosse fis de a veer | non querria do mundo mais aver!| [+]
1240 LP 017/ 476 E sempre lh ' eu gran ben querrei: | e dereit ' é d ' assi morrer, | De que m ' eu podera quitar, | se m ' ende soubesse guardar.| [+]
1240 LP 018/ 477 Pois assi é que m ' el sempre deu al, | e al deseg ' eu no meu coraçon, | rogar -lh ' -ei est ' , e cuidará que non | será meu ben, e dará mi -o por mal.| [+]
1240 LP 006/ 484 Pois me Deus tal ventura deu | que m ' em tamanha coita tem | amor, já sempre serei seu | mais nom a rogarei por em, | com medo de se m ' assanhar | e me nom querer pois falar. [+]
1240 LP 007/ 485 Sempre lh ' eu coita vi | por vós, e mort ' há i.| [+]
1240 LP 005/ 488 Disseron -mi ora de vós ũa ren, | meu amigo, de que ei gram pesar, | mais eu mi -o cuido mui ben melhorar, | se eu poder, e poderei mui ben, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| [+]
1240 LP 005/ 488 Dizem -mi que filhastes senhor tal | per que vos cuidastes de min partir, | e ben vos é, se vos a ben sair, | mais d ' este ben farei -vos end ' eu mal, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| [+]
1240 LP 005/ 488 Senhor filhastes, com ' oí dizer, | a meu pesar, e perderedes i, | se eu poder, e poderei, assi | como fiz sempr ' , e posso -me poder, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| [+]
1240 LP 006/ 489 Vivede migu ' e ben vos estará | e averei sempre que vos gracir, | ca, se vos fordes e vos eu non vir, | non viverei, amig ' , u al non á; | e, pois sen vós viver non poderei, | vivede mig ' , amig[u] ' , e viverei.| [+]
1240 LP 007/ 490 E melhor est, e mais será meu ben, | de morrer ced(o), e non saberen quen | é por quen moir ' e que sempre neguei. [+]
1240 LP 008/ 490 Joan Soárez, responder | non mi sabedes d ' esto ben: | non canta el mal por bever, | sabedes, mais por ũa ren: | por que, des quando começou | a cantar, sempre mal cantou | e cantará, mentre viver. | - [+]
1240 LP 010/ 491 Lourenço, serias mui sabedor, | se me vencesses de trobar nen d ' al, | ca ben sei eu quen troba ben ou mal, | que non sabe mais nen un trobador; | e por aquesto te desenganei; | e vês, Lourenço, onde cho direi: | quita -te sempre do que teu non for. | - [+]
1240 LP 011/ 492 Ca sempre m ' eu de tal guisa guardei | que non soubessen meu mal nen meu ben, | e fazen -s ' ora sabedores én; | mais, pero cuidan saber quant ' eu sei, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| [+]
1240 LP 013/ 493 O porque sempre mia madre roguei, | que vos visse, meu amigo, non quer, | mais pesar -lh ' á muito, quando souber | que vos eu digu ' esto que vos direi: | cada que migo quiserdes falar, | falade migu ' e pês a quen pesar.| [+]
1240 LP 001/ 497 Loavan un dia, en Lugo, Elvira | Pérez, [a filha d ' ] Elvira Padrõa; | todos dizian que era mui bõa | e non tenh ' eu que dizian mentira, | ante tenho que dizian razon; | e Don Lopo [Lias] diss ' i enton, | per bõa fé, que já x ' el melhor vira. | Ficou já a dona mui ben andante, | ca a loaron quantos ali siian; | e todos dela muito ben dizian; | mais Lopo Lias estede constante: | como foi sempre un gran jogador, | disse que [a] vira outra vez melhor, | quand ' era moça, en cas da Ifante. [+]
1240 LP 001/ 498 E o cuydar que eu cuyd ' e cuydei, | des aquel di(a) en que mha senhor vi, | logu ' en cuydar sempre cuydei assi, | por cuyda ' lo melhor, e o cuydei, | pero cuydando non posso saber | como podesse d ' ela ben aver.| [+]
1240 LP 006/ 500 E poren seerei já sempre do seu lado, | per como m ' ele os panos mandou, | u me partia d ' el, desconfortado; | foi -me chamar, e de sũu me chamou: | - [+]
1240 LP 014/ 505 Aquel dia que se foi mi jurou | que por meu ben me sempre tant ' amou | e amará, pois migo começou, | mais eu ben creo que non est assi, | ante cuid ' eu que moira el por mi | e eu por el, en tal ora o vi.| [+]
1240 LP 020/ 507 Que bõa romaria con meu amigo fiz, | ca lhi dix ' , a Deus grado, quanto lh ' eu dizer quix | e dixi -lh ' o gram torto que sempre d ' ele prix: | muito venho pagada, | por quanto lhi falei; | mais á m ' el namorada, | que nunca lhi guarrei. | U el falou comigo, disse -m ' esta razon: | por Deus, que lhi faria? e dixi -lh ' eu enton: | averei de vós doo [e]no meu coraçon: | muito venho pagada, | por quanto lhi falei; | mais á m ' el namorada, | que nunca lhi guarrei.| [+]
1240 LP 001/ 524 Sempre lh ' eu madr ' e senhor chamarei | e puinharei de lhe fazer prazer | por quanto me non quis leixar morrer, | e morrera, mais já non morrerei, | ca me mandou que falasse migo | quant ' el quisesse o meu amigo. [+]
1240 LP 026/ 536 E sempre esto foi profetizado | par dez e cinque sinaes da fin: | seer o mundo assi como é mizcrado | e ar torná -ss ' o mouro pelegrin.| [+]
1240 LP 045/ 545 A coita que eu prendo, non sei quen atal prenda, | que me faz fazer sempre dano de mia fazenda.| [+]
1240 LP 047/ 546 Joan Soárez, ora m ' ascuitade: | eu ôuvi sempre lealdade migo; | e quen tan gran parte ouvesse sigo | en trobar com ' eu ei, par caridade, | ben podia fazer tenções quaes | fossen ben feitas; e direi -vos mais: | lá con Joan Garcia baratade. | - [+]
1240 LP 007/ 553 Ca, mia senhor, sempre o eu neguei | quant ' eu mais pud(e) ¡assi Deus me perdon! | e dizen ora quantos aqui son | que o saben. [+]
1240 LP 008/ 554 Joan Vaasquiz, sempr ' eu direi ja | de molheres moito mal, u as vir; | ca, porque eu foi end ' ũa servir, | sempre mi gran mal quis e querra ja, | por gran ben que lh ' eu sabia querer; | casou -s ' ora, por mi pesar fazer, | con quena nunca amou nen amará. | - [+]
1240 LP 011/ 555 Por mi -a fazer sempre mais desejar | me faz a min sen meu grado viver | longe d ' ela, e sen seu ben -fazer, | Nostro Senhor que lhe deu mui bon prez, | melhor de quantas outras donas vi | viver no mund ' ; e, de pran, est assi:| [+]
1240 LP 013/ 556 E, per bõa fé, non fica per mi | quant ' eu poss ' , amiga, de lho guisar, | nen per el sempre de mi -o demandar, | mais a ventura no -lo part ' assi: | quando lh ' eu poderia fazer ben, | el non ven i e, u non poss ' eu, ven.| [+]
1240 LP 016/ 557 Parti -m ' eu de vos, mia senhor, | sen meu grad ' ũa vez aqui; | e na terra u eu vivi, | andei sempre tan sen sabor | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| [+]
1240 LP 016/ 557 [E] des que m ' eu de vos quitei, | fezo -me sempr ' aver, de pran, | Nostro Senhor mui grand ' affan; | e sempre tan coitad ' andei | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| [+]
1240 LP 020/ 559 Vistes vós, amiga, meu amigo, | que jurava que sempre fezesse | todo por mi quanto lh ' eu dissesse? | foi -se d ' aqui e non falou migo | e, pero lh ' eu dixi, quando s ' ia, | que sol non se fosse, foi sa via.| [+]
1240 LP 002/ 560 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, | que sempre vosco soedes trager, | é gran ladron; e oí eu dizer | que, se o colhe o meirinho na mão, | de tod ' en tod ' enforcar -vo -lo -á; | ca o meirinho en pouco terrá | de vos mandar enforcar o vilão.| [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen lhi viss ' andar fazendo | queyxumes d ' amor d ' amigo | que ama e, sempre sigo | chorando, assi dizendo: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar!" [+]
1240 LP 011/ 580 -Joan Soares, de pran as melhores | terras andastes, que eu nunca vi: | d ' averdes donas por entendedores | mui fremosas, quaes sei que á i, | fora razon; mais u fostes achar | d ' irdes por entendedores filhar | sempre quand ' amas, quando tecedores? | - [+]
1240 LP 014/ 581 Atendamos, ai madre, sempre vos querrei ben, | ca vejo viir barcas e tenho que i ven, | mia madre, o meu amigo. | Non faç ' eu desaguisado, mia madr ' , en no cuidar, | ca non podia muito sen mi alhur morar, | mia madre, o meu amigo. [+]
1240 LP 011/ 594 -"Escudeyro, poys armas queredes, | dized ' ora con quen comedes". | -"Don Fernando, comer mj -ei sol, | ca assy fez sempre meu avol". | -"Poys armas tanto deseiades, | buscad ' ante com quen comhades". | -"Don Fernando, comer mi[ -ei sol, | ca assy fez sempre meu avol"]. [+]
1240 LP 002/ 600 Pero, amiga(s), sempre recehey | d ' andar triste quand ' o gran prazer vir; | mays ey -o de fazer por m ' encobrir | e, a força de mi, parecerey | triste, quan[do souber que el verrá: | mays meu coraçon muy ledo seerá]. [+]
1240 LP 003/ 600 Muytus cantares á feytus por mi | mays o que lh ' eu sempre mays gradeci | de como sse ben defendeu; | nas entenções que eu d ' el oy | sempre por meu amor venceu.| [+]
1240 LP 005/ 601 E, ssenhor, sempre cuydarey | que tardo muyto: e que farey? | -Meu amigo, eu vo -lo direy: | se assy for, gracir -vo -lo -ey! [+]
1240 LP 007/ 602 Lourenço tu vẽes por aprender | de min, e eu non ch ' o quero negar: | eu trobo ben quando quero trobar, | p ' ro non o quero sempre fazer.| [+]
1240 LP 011/ 603 E aquestas sobervhas duas som | que Pedr ' Amigo en trobar vay fazer: | ena hũa vay -o escarnazer | con seus cantares sempre en sseu son, | ena outra vay de min desloar: | d ' esto se queixa muy mal o trobar | ca ten comig[o] én tod ' a razon.| [+]
1240 LP 014/ 604 Rodrigu ' Ianes, queria saber | de vós porque m ' ides sempre travar | en meus cantares, ca ssey ben trobar, | e a vós nunca vos vimos fazer | cantar d ' amor nen d ' amigo; e por én | sse querede -lo que eu faço bem | danar, terrán -vos por ssem -conhocer.| [+]
1240 LP 005/ 614 Ir -m ' ei con el, que sempre falarán | d ' esta morte, que se[n] ventura fôr, | ca se quer ir meu lum ' e meu senhor, | e, se s ' e[l] fôr, serei morta de pram | e el morto será, se me non vir, | mais quero -m ' eu esta morte partir.| [+]
1240 LP 007/ 618 Se me leixardes, mia madr ' , alá ir | direi -vos ora o que vos farei: | punharei sempre já de vos servir | e d ' esta ida mui leda verrei, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo. [+]
1240 LP 006/ 623 Gradesc ' a Deus que mi deu tal senhor, | tan de bõo prez e que tan muyto val, | e rogo -lhi que min oy este mal | me garesca nen m ' empare d ' Amor; | ante mi dê sempre poder e sén | de a servir, ca est ' é o meu ben | e aquest ' é meu viço e meu sabor!| [+]
1240 LP 007/ 624 Cativo! mal conssellado! | que me non sey conssellar, | e sempre viv ' en cuydado, | pero non posso cuydar | cousa que me proe tenna | contra quen m ' en coyta ten: | ante, cuyd ' eu que me venna | peor do que m ' or ' aven.| [+]
1240 LP 007/ 624 Mays non am ' eu per meu grado, | nen ar cuyd ' a gradoar | d ' Amor, que me ten forçado; | pero quero m ' esforçar, | con sén e con lealdade, | d ' amar e seer leal; | e sennor tan sen maldade | non me fará sempre mal.| [+]
1240 LP 004/ 633 Sandice devia perder, | amigos, porquanto provey | de m ' end ' alongar e direy | vos, mays non no posso sofrer | e cuydo sempre tornar hy | e fiz, porquanto m ' en party, | sandice devia perder | O corpo, ca non outr ' aver; | tod ' aquesto en mh -o busquey | muy ben e lazera -lo -ey, | ca sey ca non posso viver | polo que fiz e assy hé, | que perderey per bõa fé | o corpo, ca non outr ' aver.| [+]
1240 LP 014/ 647 Ca des enton me fez o voss ' amor | na mui gram coita ' n que vivo viver; | e por mh -a non leixar escaecer | e mh -a fazer cada dia mayor, | faz -me, senhor, en vos sempre cuydar, | e faz -mh -a Deus por mha morte rogar, | e faz a vos a min gram mal fazer.| [+]
1240 LP 014/ 647 Pero, entanto com ' eu vivo for, | queixar -m ' ey sempre de vos e d ' Amor, | pois conselh ' outro non poss ' y prender. [+]
1240 LP 019/ 649 E se per ventura assi for, | que m ' er pregunten des aqui | se sodes vos a mha senhor | que am ' e que sempre servi, | vedes como lhis mentirei: | d ' outra senhor me -lhis farei | ond ' aja mais pouco pavor. [+]
1240 LP 023/ 651 E grave dia con Amor foy nado, | que me de coita sempre soffredor | fez, e m ' ar faz viver tam alongado | d ' u eu os olhos vi da mha senhor, | e d ' u eu vi o seu bon parecer; | se m ' est ' a min podess ' escaecer, | logu ' eu seria guarid ' e cobrado.| [+]
1240 LP 037/ 657 E chamou sempre: - [+]
1240 LP 039/ 659 Mays creer -lhi ' ei a quen leixar | tod ' outro ben por desejar | vos que sempre desejarey. [+]
1240 LP 040/ 659 Que farey eu, cativo pecador, | Que farei eu, vivendo sempre assy?| [+]
1240 LP 042/ 660 Per bõa fe, mha senhor, e sabhades | ca por aquest ' ey perdudo meu sen; | mays se Deus quiser que vus diga alguen | quan ben vus quero e que o vos creades, | poderei eu meu sen cobrar des y; | e se a vos prouguer que seja assy, | sempre poren bõa ventura ajades. [+]
1240 LP 043/ 660 Tal hom ' é cuitado d ' amor | que se non dol ergo de ssy; | mays d ' outra guis ' aven a mi, | se mi valha Nostro Senhor: | por gram coyta que d ' amor ey | ja sempre doo averei | de quen d ' ele coytado for, | e de quen filhar tal senhor | que lhi non queira valer hi | qual eu filhei, que, poila vi, | sempre me teve na mayor | coita das que no mundo sei.| [+]
1240 LP 002/ 666 Mui gran mal fazedes en consentir | a est ' om ' o torto que mi fazia; | ca, dê -lo dia en que o eu [u]sei, | sempr ' a gran coita deante lh ' andei, | e el sempre deante me metia.| [+]
1240 LP 008/ 670 Mui triste, sempre trist ' andei, | com ' omen que con gran pesar | vive; mais pois m ' el foi guisar | de vus veer, ja veerei | prazer, por quanto pesar vi, | des quando m ' eu de vos parti.| [+]
1240 LP 001/ 673 [e] de meu amigo ben sei | que non sab[e] al ben querer | se non mi, e mais vos direi: | sempre lh ' eu por en mais querrei | Ca lhi quer[o] e Deus poder | mi dê de con el[e] viver. [+]
1240 LP 007/ 680 E pois me contra vos non val | Deus, nen mesura, nen amor | que vus eu ei, des que vus vi, | amar -vus -ei sempre, senhor.| [+]
1240 LP 001/ 684 Ca ja lh ' eu sempre ben querrei, | e nunca end ' atenderei | con que folgu ' o meu coraçon, | que foi trist ' , á i gran sazon, | polo seu ben, ca non por al. [+]
1240 LP 012/ 688 Pero sei eu que lhe farei por én: | mentr ' eu viver ' , sempre lhe ben querrei, | e sempre a ja "senhor" chamarei. [+]
1240 LP 014/ 689 Pois naci nunca vi Amor, | e ouço d ' el sempre falar.| [+]
1240 LP 015/ 690 E Deu -lo sabe, quan grav ' a mi é | de lhes dizer o que sempre neguei; | mais pois me coitan, dizer -lhe ' -la ei | a meus amigos, e a outros non.| [+]
1240 LP 017/ 691 Pero faça como quiser ' , | ca sempre a eu servirei, | e quando a negar poder ' , | todavia negá -la -ei; | ca eu ¿por quê ei a dizer | o por que m ' ajan de saber | quan gran sandece comecei, | E de que me non á quitar | nulha cousa, se morte non? | pois Deus, que mi -a fez muit ' amar, | non quer, nen o meu coraçon.| [+]
1240 LP 017/ 691 E ben dev ' eu ant ' a querer | mia morte ca viver assi, | pois me non quer Amor valer, | e a que eu sempre servi | me desama mais d ' outra ren.| [+]
1240 LP 019/ 692 Que prol vus á de eu estar | sempre por vos en grand ' affan? | e est ' é mui grande, de pran; | e pois mi -o voss ' amor matar ' , | dizede -me ¿que prol vus á?| [+]
1240 LP 002/ 695 Ai, mia madre, sempre vos eu roguei | por meu amigu ' e pero non mi val | ren contra vós e queredes -lhi mal, | e direi -vos que vos por en farei: | pois mal queredes meu lum ' e meu ben, | mal vos querrei eu, mia madre, por en.| [+]
1240 LP 008/ 714 Pero cuid ' eu, fremosa mia sennor, | desque vos vi, que sempre me guardei | de vos fazer pesar. [+]
1240 LP 012/ 716 Oy eu sempre, mia sennor, dizer | que peor he de soffrer o gran ben | ca o gran mal, e maravíllom ' én, | e non o pude nen posso creer, | ca sofr ' eu mal por vós; qual mal, sennor, | me quer matar, e guarría mellor | se me ben vós quises[s]edes fazer.| [+]
1240 LP 015/ 718 Mui fremosa, qu ' eu por meu mal vi | sempre mhas coitas, par Deus, ca non al, | meu coraçón, e meu ben, e meu mal | dizédemi por quanto vos serví: | se mi queredes algún ben fazer, | se non, iamays non vos poss ' atender.| [+]
1240 LP 015/ 718 Muy fremosa e muyt ' aposta senhor, | sempre mui manssa e de boa razón | melhor falar de quantas outras son, | dizédemi, das bõas a melhor: | se mi queredes algún ben fazer, | se non, iamays non vos poss ' atender. [+]
1240 LP 018/ 720 A mi, peccador, | nunca Deus quisso dar a entender | atal razón qual og ' eu mester ey | pera falar no que sempre cuidei, | no seu ben e no seu bon parecer.| [+]
1240 LP 020/ 721 Sennor fremosa, pois que Deus non quer, | nen mia ventura, que vos eu veer | possa, convenm ' ogemais a soffrer | todas las coitas que soffrer poder | por vós; e quero ia sempre coidar | en qual vus vi, e tal vus deseiar | tódolos días que eu viver.| [+]
1240 LP 020/ 722 Deseiar sempre ca des que non vi | vós, non vivera ren do que viví | se non coidando en qual vos vi, señor. [+]
1240 LP 021/ 722 Por mercee que vus veño pedir | e porque sõo vosso, e porque non | cato por al -nen sería razón - | e porque sempre vos ey a servir, | e polo ben que vos quer ' outro[s]í | ¡ay, meu lume, doédevos de min!| [+]
1240 LP 023/ 723 Senhor, sempr ' os olhos meus | an sabor de vos catar, | e que os vossos pesar | nunca veian, e, por Deus, | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am | sempr ' en quanto vyvo for, | ca nunca poden dormir, | nen aver ben, senón hir | hu vos veian, e senhor, | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am | sempre, mha senhor, ca prez | non é fazérdelhes mal, | mays, por Deus, e non por al | que os vossos taes fez | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am. [+]
1240 LP 025/ 724 Hunha dona que eu quero gran ben | por mal de mi, par Deus, que non por al, | pero que sempre mi fez e faz mal | e fará, diréyvo -lo que m ' avén: | mar, nen terra, nen prazer, nen pesar, | nen ben, nen mal non ma poden quitar | de coraçón, ¿e que será de min?| [+]
1240 LP 025/ 724 Morto son, sse cedo non morrer | ela ia nunca ben mh ' á de fazer, | mays sempre mal, e pero est ' é assy | mar, nen terra, nen prazer, nen pesar, | nen ben, nen mal non ma poden quitar | do coraçón. [+]
1240 LP 027/ 725 -Voss ' amigo, que vos sempre servyu, | dized ' amiga, ¿que vos mereceu | poys que ss ' agora convosco perdeu?| [+]
1240 LP 028/ 725 Poilo meu coraçón vosco ficar, | ay, mha señor, poys que m ' eu vou d ' aquí | némbrevos [del] sempre, faredes hy | gran mesura, ca non sab ' el amar | tan muyt ' outra rren come vós, senhor, | poys vosco fica a tan gran sabor | non o devedes a desemparar.| [+]
1240 LP 028/ 726 E prázavos, pois vosco quer andar | meu coraçón, e nunca se part[ir] | de vós, señor, nen jamays alh[ur] hyr | mays quer, señor, sempre vosco morar | ca nunca soub ' amar outra ren, | e némbrevos del, señor, por gran ben | e gran mesura, que vos Deus quis dar. [+]
1240 LP 018/ 742 Amiga, sempre queredes | que fale vosqu ' e falades | no voss ' amigu ' e cuydades | que poss ' eu; non o cuydedes; | mays queredes falar [migo?|] [+]
1240 LP 022/ 744 Amiga, sey [ben] que non pod ' aver | meu amig ' arte de migo falar | e ouv ' eu art ' e figi -lhe fazer | por outra dona hun mui bon cantar | e, poys por aquela dona trobou, | cada [que] quis sempre migo falou.| [+]
1240 LP 001/ 752 Eu das arenas la mirey, | e des enton sempre peney.| [+]
1240 LP 001/ 752 Eu das arenas la mirey, | [e des enton sempre peney].| [+]
1240 LP 001/ 752 Eu das arenas la mirey, | [e des enton sempre peney].| [+]
1240 LP 001/ 753 Eu das arenas la mirey, | [e des enton sempre peney]. [+]
1240 LP 010/ 770 Don Tisso Pérez, queria oj ' eu | seer guardada do tre[be]lho seu | e er doar -lh ' o baton que fui meu; | mais non me poss ' a seu jogo quitar; | e, Tisso Pérez, que demo mi o deu, | por sempre migo querer trebelhar?| [+]
1240 LP 010/ 770 De trebelhar -mi á el gran sabor | e eu pesar, nunca vistes maior: | ca non dôrmio de noite, con pavor, | ca me trebelha sempre ao lũar.| [+]
1240 LP 010/ 770 [Que] demo o fezo tan trebelhador, | por sempre migo querer trebelhar?| [+]
1240 LP 010/ 770 Cada que pôde, mal me trebelhou; | e eu poren já mi assanhando vou | de seu trebelho mao, que vezou, | con que me ven cada noit ' espertar; | e Tisso Pérez, Demo mi o mostrou, | por sempre migo querer trebelhar. [+]
1240 LP 012/ 771 E direi -vos d ' el outra ren | e non acharedes end ' al: | pois el diz que lhi non en cal | de dizeren d ' el mal nen ben, | já mais d ' el non atenderei | bon feit ' , e sempre o terrei | por cousa que non vai nen ven.| [+]
1240 LP 022/ 775 E pois parecedes assi | tan negra, ora vos eu vi, | que o meu cor sempre des i | nas vossas feituras cuidou; | e mal dia naceu por si | quen vos viu e vos desejou!| [+]
1240 LP 029/ 779 Peixota quer ' oj ' eu comer, | Ca muit ' á já que non comi | salmon, que sempre desejei; | mais, pois que o ach ' ora aqui, | já custa non recearei, | que oj ' eu non cômia, de pran, | ben da peixota e do pan, | que muit ' á que ben non ceei.| [+]
1240 LP 030/ 780 May ' -lo bon Rey, que Deus manten e guya, | e quer que sempre faça o melhor, | este conquis ben a Andaluzia, | e non catou hi custa nen pavor.| [+]
1240 LP 031/ 780 O que Valença conquereu | por sempre mays valenç ' aver, | Valença se quer manteer, | e ssenpr ' en valença entendeu.| [+]
1240 LP 041/ 785 Tal companhon foy Deus filhar | no bon Rey, a que Deus perdon, | que ja mais non disse de non | a nulh ' om[e] por lh ' algo dar, | e que sempre fez o melhor; | por en x ' o quis Nostro Senhor | põer consigo par a par!| [+]
1240 LP 042/ 786 Ante o quise destroyr, | poys que don Telo fez end ' ir, | que sempre ben fez e cuydou.| [+]
1240 LP 042/ 786 E may ' -lo fez por se riir | d ' este mal mund ' e escarnyr, | que sempre con aleyv ' andou.| [+]
1240 LP 046/ 788 Se eu podesse desamar | a quen me sempre desamou, | e podess ' algun mal buscar | a quen mi sempre mal buscou!| [+]
1240 LP 046/ 788 Assy me vingaria eu, | se eu podesse coyta dar, | a quen mi sempre coyta deu.| [+]
1240 LP 046/ 788 E per esto non dormio eu, | porque non poss ' eu coita dar, | a quen mi sempre coyta deu.| [+]
1240 LP 046/ 788 Mays rog ' a Deus que desampar | a quen mh ' assy desamparou, | ou que podess ' eu destorvar | a quen me sempre destorvou.| [+]
1240 LP 046/ 788 E logo dormiria eu, | se eu podesse coyta dar, | a quen mi sempre coyta deu. | Vel que ousass ' en preguntar | a quen me nunca preguntou, | per que me fez en ssy cuydar, | poys ela nunca en min cuydou.| [+]
1240 LP 046/ 789 E por esto lazero eu, | porque non poss ' eu coyta dar, | a quen mi sempre coyta deu. [+]
1240 LP 048/ 789 E no mundo non sei eu trobador | de que s ' ome mais devess ' a temer | de x ' el mui maas três cobras fazer, | ou quatro, a quen lhi maa barva for; | ca, des que vo -lh ' el cae na razon, | maas três cobras, ou quatr ' e o son, | de as fazer muit ' é el sabedor. | E por esto non sei no mundo tal | ome que a el devess ' a dizer | de non, por lhi dar mui ben seu aver, | c ' a Sueir ' Eanes nunca lhi fal | razon de quen el despagado vai, | en que lhi troba tan mal e tan lai, | per que o outro sempre lhi quer mal. [+]
1240 LP 003/ 794 Nostro Senhor, que [fremosa] vos fez | vos dê sempre mui bon grado por en, | de tod ' este ben que mi dizedes | e de quant ' outro ben me fazedes. [+]
1240 LP 011/ 798 Mias amigas, quero -m ' eu des aqui | querer a meu amigo mui gran ben, | ca o dia que s ' ele foi d ' aquen | viu -me chorar e con doo de mi, | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar. | E, per bõa fé, sempre lh ' eu querrei | o maior ben de pram que eu poder, | ca fez el por mi o que vos disser, | mias amigas, que vos non mentirei; | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar.| [+]
1240 LP 017/ 801 Pero punho sempre de preguntar, | poren nunca me podem entender | o muy gram ben que vos eu sey querer, | nen o sabor d ' oyr en vós falar; | per bõa fé, pero non poss ' achar | quen vosso ben todo possa dizer.| [+]
1240 LP 006/ 807 Se vos doerdes do meu mal | por Deus, por que vo ' lo roguey, | vós, que eu sempre desejei, | des aquel dia ' n que vos vi; | cousimento faredes hy, | se vos doerdes do meu mal.| [+]
1240 LP 008/ 808 Non vos vej ' eu, filha, sempre cantar, | mais chorar muit ' e tenho que por en | algun amigo queredes gram ben, | e dized ' ora, se Deus [vos] ampar | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - [+]
1240 LP 004/ 812 E por gran coita tenn ' atal, | eu que sol non ll ' ouso dizer | o gran mal que me faz aver, | e desejo sempre mais dal | de llo dizer, mais ei pavor | de pesar muit ' a mia sennor, | e calo m ' ante con meu mal.| [+]
1240 LP 014/ 817 Fernand ' [E]scalho vi eu cantar ben, | que poucos outros vi cantar melhor, | e vy lhe sempre, mentre foy pastor, | muy boa voz, e vy o cantar ben; | mays ar direy vus per que o perdeu: | ouve sabor de foder, e fodeu, | e perdeu todo o cantar poren.| [+]
1240 LP 022/ 822 De me matar fezera mui mellor | quen lle disse ca ll ' eu queria ben, | e de meu mal non lle pesava en, | e fezera de me matar mellor, | ca, meus amigos, des que a non vi, | desejo morte que sempre temi, | e ei tan gran coita pola veer | qual non posso, amigos, nen sei dizer.| [+]
1240 LP 025/ 824 Moyr ' eu e praz me, se Deus me perdon! | e de mia mort ' ei eu mui gran sabor | por non soffrer mui gran coita d ' amor | que soffri sempre no meu coraçon, | ca log ' aquesta coita perderei!| [+]
1240 LP 036/ 830 Ja m ' eles sempre mal poden querer | por aquesto, mais en quant ' eu viver, | nunca lles tal verdade negarei, | E mia sennor, en quant ' eu vivo for, | se non perder aqueste sen que ei, | mal pecado! de que non ei pavor | de o non perder, e o non perderei, | ca perderia pelo sen perder | gran coita que me fazedes aver, | sennor fremosa, des que vus amei.| [+]
1240 LP 040/ 833 Ca delo dia en que a connoçi, | sempre lle quige mellor toda via | e nunca dela niun ben prendi.| [+]
1240 LP 047/ 836 Se eu a Deus algun mal mereçi, | gran vingan[ç]a soub ' el de min prender, | ca me fez mui bõa dona veer | e mui fremos ' , e ar fez me des i | que lle quis sempre doutra re[n] mellor | e pois mi aquesto fez Nostro Sennor, | ar fez ela morrer e leixou mi | Viver no mundo; e mal dia naçi | por eu assi eno mundo viver, | u Deus sobre min á tan gran poder | que m ' eno mundo faz viver assi, | sen ela; ca ben sõo sabedor | d ' aver gran coita mentre vivo for, | pois non vir ela que por meu mal vi!| [+]
1240 LP 001/ 848 Amiga, quero -vos eu já dizer | o que mi diss[e] o meu amigo: | que morre, quando non é comigo, | cuidando sempre no meu parecer, | mais eu non cuido, se el cuidasse | en mi, que tanto sen mi morasse.| [+]
1240 LP 005/ 865 E sempre mi -assi ment ' e non á de mi vergonha!| [+]
1240 LP 005/ 865 E sempre mi -assi ment ' e non á de mi [vergonha!|] [+]
1240 LP 005/ 865 E sempre [mi -assi ment ' ] e non á de mi [vergonha!|] [+]
1240 LP 007/ 866 Senhor do muy bon parecer, | maravilho -m ' eu do gran mal | que mi fazedes por meu mal; | e quantos lo ouven dizer, | senhor, ar maravilhan -s ' en | de mi fazerdes sempre mal | e nunca mi fazerdes ben; | ca vos ouç ' ende cousecer | de mi fazerdes tanto mal | a muytos, a que é gran mal | en perder vosso conhecer | en min e non guaanhardes ren | de mi fazerdes [sempre mal | e nunca mi fazerdes ben;] | e, mia senhor, quantos eu vi, | todos me dizen que é mal | de mi fazerdes tanto mal; | e maravilhan -s ' outrossi | se vo -lo conselhou alguen | de mi fazerdes [sempre mal | e nunca mi fazerdes ben.] [+]
1240 LP 006/ 871 Senhor, que forte coraçon | vos Deus sempre contra mi deu, | que tanto mal sofr ' este meu | por vós de pram, ca por al non! | poys mhas coytas prazer vos son, | en grave dia vos eu vi, | que vos non doedes de mi.| [+]
1240 LP 005/ 879 Dizede -lh ' ora que sse parta já | do meu amor onde sempre [o]uve mal: | leixemus ess ' e falemos en al; | muyto cofonda Deus quen lh ' o dirá, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar].| [+]
1240 LP 006/ 886 E, mia senhor, ja vos sempre diran, | se eu morrer, que culpa avedes i, | e vós dizedes que non est ' assi.| [+]
1240 LP 001/ 887 U nos partimos chorando, | vós e nós chorando vosco, | ele mui sẽ -no seu grado ouve -s ' enton d ' ir con nosco; | mais, per quant ' eu d ' el conhosco, | sempre serei de seu bando: | que, enquanto vós chorastes, nunca el quedou chorando.| [+]
1240 LP 002/ 890 Conhosco -me, meu amigo, | que sempre vos fiz pesar, | mais, se agor ' amigar | quisessedes vós comigo, | a vós eu nunca faria | pesar, nen vo -lo diria.| [+]
1240 LP 001/ 893 A dona que eu quero ben | tal sabor ey de a veer | que non saberia dizer | camanh ' é, pero non é sen, | poy ' la end ' eu mays desejo | sempre, cada que a vejo.| [+]
1240 LP 001/ 893 Pero que oje no mund ' al | que tanto deseje non á | como d ' ir hu a possa já | veer, non a veer mays val, | poy ' la end ' eu mays desejo | sempre, cada que a vejo.| [+]
1240 LP 001/ 893 Se a non vyr, non averey | já de min nen d ' al sabor, | se a vyr, averey mayor | coyta, mays por que o farey? | poy ' la end ' eu mays desejo | sempre, cada que a vejo.| [+]
1240 LP 001/ 893 Esto soo non é d ' oyr, | que eu ja sempr ' esta molher | non veja, cada que poder, | pero devia -lhe fogir, | poy ' la end ' eu mays desejo, | sempre, cada que a vejo. [+]
1240 LP 010/ 898 Os meus olhos, que vyron mha senhor | e o seu muy fremoso parecer, | maos seram agora d ' afazer | longi d ' ela, nas terras hu eu for, | e cataram muyto contra hu jaz | a terra d ' esta dona, que os faz | sempre chorar e o sono perder.| [+]
1240 LP 018/ 902 [Non me sòubi conselh ' aver | per como podess ' endurar] | a coita ' n que me vi andar, | pola força que vos prender | vi; e quiser(a) ante soffrer | mort ' ũa vez ja ca ficar | vivo, por aver a estar | a tan grave pesar veer, | E nunca no mundo prazer | des aqui ja mais aguardar; | e sempre m ' aver a queixar | a Deus por el esto querer.| [+]
1240 LP 018/ 902 Mais ũa ren posso creer | que Deus, que m ' esto foi mostrar, | por én me leixa de matar | que aja sempre que doer, | E que nunca possa tolher | estes meus olhos de chorar, | e que sempr ' aj(a) a desejar | vos e o vosso parecer | (que nunca mi -á d ' escaecer), | e no meu mal sempre cuidar.| [+]
1240 LP 003/ 908 Falarei con el, que non m ' estará | mal nulha ren, e mesura farei | de lhi falar, ca, per quant ' eu d ' el sei | que mi quer ben e sempre mi -o querrá, | que vejades o grand ' amor que mi -á: | non querria meu dano, por saber | que podia per i meu ben aver.| [+]
1240 LP 003/ 908 Falarei con ele, pois est ' assi, | par Deus, amiga, ca sempre punhou | de me servir, des i nunca m ' errou, | des que meu fui, por quant ' eu aprendi, | e mais vos direi que d ' el entendi: | non querria meu dano por saber | que podia per i meu ben aver.| [+]
1240 LP 004/ 910 A mha senhor que mui de coraçon | eu amey sempre des quando a vi, | pero mi ven por ela mal des i, | é tan bõa, que Deus non mi perdon, | se eu querria no mundo viver | por lhi non querer ben nen a veer.| [+]
1240 LP 001/ 918 Agora viv ' eu como querria | veer viver quantos me queren mal, | que non vissen prazer de si nen d ' al, | com ' eu fiz sempre des aquel dia | que eu mia senhor non pùdi veer.| [+]
1240 LP 011/ 924 E tan bon conselho non poss ' aver, | pois que non coido nunca veer ja | esta senhor, que por meu mal amei, | des que a vi, e am ' e amarei | mentr ' eu viver ' ; mais non viverei ja | Mais des aqui, de pran, per nulha ren, | coidando sempre no meu coraçon | no mui gran ben que lh ' og ' eu quer ' , e non | na veer, nen a coidar ja per ren | a veer. [+]
1240 LP 012/ 924 Nunca fiz cousa de que me tan ben | achasse come de quanto servi | sempr ' ũa dona, des quando a vi, | que amei sempre mais ca outra ren; | ca, de pran, quanto no mundo durei, | os dias que a servi, gaanhei, | e tantos ouv ' end ' a prazer de mi.| [+]
1240 LP 012/ 924 E, de pran, sempre des que lh ' eu quis ben | mayor ca mi e con mayor razon, | sempre eu coidei que verria sazon | que lh ' ousaria eu algũa ren | dizer do ben que lh ' eu quer ' ! e estou | atendend ' aquel temp ' ! e non chegou!| [+]
1240 LP 002/ 955 D ' esses vossos olhos e d ' estes meus | me [a]vẽo sempre coit ' e pesar | poi ' -los meus foron os vossos catar; | ca desi nunca σi me valha Deus! | pud ' eu en outra ren aver sabor | ergu ' en coidar en vos, ay mia senhor! [+]
1240 LP 011/ 959 Pois que me faz sempre pesar veer, | ¿por quê me leixa no mundo viver?| [+]
1240 LP 013/ 961 Por quanta coita, ben dê ' -la sazon | que vus eu vi, sempre por vos levei, | se vus prouguer ' , ora rogar -vus -ei, | senhor, por Deus, por est ' e por al non: | que vus prenda doo de mi | por quant ' affan por vos soffri!| [+]
1240 LP 013/ 961 Ay mia senhor! lume d ' aquestes meus | olhos, que eu vi sempre por meu mal, | non vus ous ' eu por min falar en al; | mais, mia senhor, rogo -vus eu por Deus | que vus prenda doo de mi | por quant ' affan por vos soffri!| [+]
1240 LP 010/ 969 Ca non catey por al des que a vi, | se non por ela, e sempre punhei | de a servir; pero, end ' al non ei | se non aquest ' e aven -m ' end ' assy: | non me quer ela [nen hun ben fazer | e Amor me faz por ela morrer].| [+]
1240 LP 004/ 972 E Deus non mi -o quer dar, | se non gran coit ' en que sempre vivi, | des que vi ela, que por meu mal vi.| [+]
1240 LP 157,15/ 983 Sempre vos eu, senhor, conselharei | que me façades ben por me guarir | de mort ' ; e vos devedes mi -o gracir, | ca mal será se por vos morto for ' , | pois eu non quis no mund ' al, nen querrei | atan gran ben come vos, mia senhor.| [+]
1240 LP 157,37/ 987 Pois se non dol Deus de mi, nen Amor, | nen vos, senhor, que eu sempre servi, | dê ' -lo dia que vus primeiro vi, | meu mal fiz e faço de vos amar; | ca de morrer por vos ei gran pavor | da coita que me fazedes levar.| [+]
1240 LP 157,61/ 991 Senhor fremosa, queria saber | de vos que sempre punhei de servir: | pois vos eu sei mais d ' outra ren amar, | ¿que diredes a quen vus preguntar ' , | pois me podedes de morte guarir, | senhor, por quê me leixades morrer?| [+]
1240 LP 157,61/ 992 Pois vos Deus fez muito ben entender, | senhor fremosa que sempre servi, | se vos alguen preguntar ' esta vez, | ¿que lhe diredes, por Deus que vos fez, | pois vos eu amo muito mais ca mi, | senhor, por quê me leixades morrer? [+]
1250 CV -/ ? Virgin madre gloriosa | do Rei que todos manten, | manse, sagi, piadosa, | segur ' é qui ad ti vén; | danos parte eno teu ben, | noble, rica, poderos[a] | [...] | [...] | pera sempre Jesu[s], amen. [+]
1264 CSM B/ 102 E o que quero é dizer loor || da Virgen, Madre de nostro Sennor, || Santa Maria, que ést ' a mellor || cousa que el fez; e por aquest ' eu || quero seer oy mais seu trobador, || e rogo -lle que me queira por seu || Trobador e que queira meu trobar || reçeber, ca per el quer ' eu mostrar || dos miragres que ela fez; e ar || querrei -me leixar de trobar des i || por outra dona, e cuid ' a cobrar || per esta quant ' enas outras perdi. || Ca o amor desta Sen[n]or é tal, || que queno á sempre per i mais val; || e poi -lo gaannad ' á, non lle fal, || senon se é per sa grand ' ocajon, || querendo leixar ben e fazer mal, || ca per esto o perde e per al non.|| [+]
1264 CSM 6/ 123 A madr ' enton a seu fillo | preguntou que sentira; || e ele lle contou como | o judeu o ferira, || e que ouvera tal sono | que sempre depois dormira, || ata que Santa Maria | lle disse: [+]
1264 CSM 9/ 128 "||Por que nos ajamos ... || Log ' enton a dona, | chorando dos ollos || muito, lle rogava | que per y tornasse, || des que el ouvesse | fito -los gẽollos || ant ' o San Sepulcro | e en el beijasse. || "E mais vos rogamos || que, sse vos prazia, || hũa semellança || que dalá vejamos || da que sempre guia || os seus sen errança. [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada || Santa Maria, a noss ' avogada.|| [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada ... || En aquel tenpo o demo mayor || tornou -ss ' en forma d ' ome sabedor, || e mostrando -sse por devỹador, || o Emperador lle fez dar soldada.|| [+]
1264 CSM 17/ 153 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 153 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 153 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 153 Sempre seja ben bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 153 "||Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 153 "||Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 154 "||Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 154 "||Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 154 Sempre seja bẽeita e loada ...|| [+]
1264 CSM 17/ 154 Sempre seja bẽeita e loada ... [+]
1264 CSM 27/ 180 Non devemos por maravilla tẽer || d ' a Madre do Vencedor sempre vencer.|| [+]
1264 CSM 29/ 188 Nas mentes sempre tẽer ...|| [+]
1264 CSM 29/ 188 Nas mentes sempre tẽer ...|| [+]
1264 CSM 29/ 189 Nas mentes sempre tẽer ...|| [+]
1264 CSM 35/ 203 Mestre Berna[l]d ' avia | nom ' un que er ' en dayan || da eigreja, ome bõo, | manss ' e de mui bon talan, || que por aver Parayso | sempre soffria afan; || este foi conas relicas | polas fazer connocer.|| [+]
1264 CSM 37/ 210 "Ay, Virgen, tu que es escudo || sempre dos coitados, queras que acorrudo || seja per ti; se non, serei oi mais tẽudo || por dos mais nojosos. [+]
1264 CSM 41/ 219 Gran ben lle fez en est ' e grand ' amor || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, || que o livrou de dem ' enganador, || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, || que o fillara come traedor || e tollera -ll ' o siso; || mas cobrou -llo ela, e por mellor || ar deu -lle Parayso. || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, ... || Loada será mentr ' o mundo for || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, || de poder, de bondad ' e de valor, || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, || porque a ssa mercee é mui mayor || ca o nosso mal siso, || e sempre a seu Fill ' é rogador || que nos dé Parayso. || a Virgen, Madre de Nostro Sennor, ... [+]
1264 CSM 43/ 225 E a moller fez promessa | que se ela fill ' ouvesse, || que con seu peso de cera | a un ano llo trouxesse || e por seu servidor sempre | na ssa eigreja o désse; || e que aquesto comprisse | entrou -ll ' ende por maneira.|| [+]
1264 CSM 44/ 228 "Ai, Sennor || Quen fiar na Madre do Salvador || Santa Maria, eu venno a ti || con coita de meu açor que perdi, || que mio cobres; e tu fas -lo assi, || e aver -m -ás sempre por servidor.|| [+]
1264 CSM 45/ 230 Aqueste de fazer dano | sempre -ss ' ende traballava, || e a todos seus vezỹos | feria e dẽostava; || sen esto os mõesteiros | e as igrejas britava, || que vergonna non avia | do prior nen do abade.|| [+]
1264 CSM 45/ 231 E, porque sempre os bõos | lle davan mui gran fazfeiro || do muito mal que fazia, | penssou que un mõesteiro || faria con bõa claustra, | igreja e cymiteiro, || estar e enfermaria, | e todo en ssa herdade.|| [+]
1264 CSM 51/ 246 A Madre de Deus || devemos tẽer mui cara, || porque aos seus || sempre mui ben os ampara.|| [+]
1264 CSM 54/ 254 Toda saude da Santa Reỹa ... || E dizia prima, terça e sesta || e nõa e vesperas, e tal festa || fazia sempre baixada a testa, || e pois completas e a ledanĩa.|| [+]
1264 CSM 55/ 257 Esta dona mais amava | d ' outra ren Santa Maria, || e porend ' en todo tempo | sempre sas oras dizia || mui ben e conpridamente, | que en elas non falia || de dizer prima e terça, | sesta, vesperas e nõa, || Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ...|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Santa Maria, que Madr ' es de Deus, || ca sempre punnei en faze -los teus || mandamentos, e non cates los meus || pecados, ca o teu ben nunca fal. [+]
1264 CSM 59/ 271 E ben cabo da orel[l]a || lle deu orellada tal || que do cravo a semella || teve sempre por sinal, || por que non fezesse mal || nen s ' assi foss ' escarnir.|| [+]
1264 CSM 65/ 286 E o ome bõo sempre lle rogava || que sse corregesse e o castigava; || mais aquel vilão poren ren non dava, || assi o tragia o dem ' engan[a]do.|| [+]
1264 CSM 65/ 290 Dizend ' aquesto, foi -ss ' a noit[e] chegando, || e o sandeu foi -sse das gentes furtando, || e el depos el, sempre o aguardando, || ata que o viu mui longe do poblado, || A creer devemos que todo pecado ...|| [+]
1264 CSM 66/ 296 "||E ela lle respondia: || "O bispo que man || aqui, que sempre perfia || fillou e affan || por m[i] en esta prebenda. [+]
1264 CSM 67/ 300 E ele lle contou todo, | de com ' a ele vẽera || e como lle lealmente | sempre serviço fezera.|| [+]
1264 CSM 71/ 309 De grandes orações | sempre, noites e dias.|| [+]
1264 CSM 71/ 311 Pois dit ' ouve esto, foi -sse | a Virgen groriosa; || e dess enton a monja | sempre muit ' omildosamente || assi dizia | como ll ' a Piadosa || mostrara que dissesse, | daquesto non dultemos.|| [+]
1264 CSM 74/ 316 "E el diss ' enton: || "Esto que ch ' eu faço e con gran razon, || ca tu sempre mal fazes, e do ben non || te queres per nulla ren entrameter. [+]
1264 CSM 75/ 322 Por que tanto que morreres | vaas logo a Parayso || e non ajas outr ' enpeço, | mais sempre goyo e rriso, || que perdeu per sa folia | aquel rico de mal siso, || por que sa alma agora | será do demo levada. [+]
1264 CSM 76/ 325 Porend ' un miragre vos quer ' eu ora contar || mui maravilloso, que quis a Virgen mostrar || por hũa moller que muito fiar || sempre en ela fora, segun fui oyr.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Poren, meus amigos, rogo -vos que m ' ouçades || un mui gran miragre que quero que sabiades || que a Santa Virgen fez, per que entendades || com ' aos seus servos é sempre piadosa.|| [+]
1264 CSM 79/ 333 Ay Santa Maria, || quem se per vos guya || quit ' é de folia || e sempre faz ben.|| [+]
1264 CSM 80/ 335 Santa Maria se te praz, || pois nosso ben tod ' en ti jaz || e que teu Fillo sempre faz || por ti o de que ás sabor.|| [+]
1264 CSM 84/ 344 "||A moller enton calou -sse, | que lle non falou mais y; || e pero parou y mentes | sempre mui mais des enton.|| [+]
1264 CSM 85/ 347 Pera toller gran perfia ... || Quand ' o judeu viu aquesto, foi end ' espantado; || mais tan toste foi a outro gran monte levado || u viu seer Jesu Cristo con religiões || d ' angeos, que sempre cantan ant ' el doçes sões.|| [+]
1264 CSM 87/ 351 Muito punna d ' os seus onrrar || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 351 D ' onrrar os seus a gran sabor || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 351 Aos seus onrrou e ergeu || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 352 Os seus faz onrrados seer || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 352 Os seus onrrou e onrrará || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 352 [D] ' os seus onrrar muito pun[n]ou || Sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 87/ 352 Os seus onrrou con gran razon || sempre Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 91/ 363 A quena chama, fiando || no seu piadoso ben, || ca ela sempre ven quando || entende que lle conven.|| [+]
1264 CSM 93/ 366 Nulla enfermidade ... || E el en atal vida tres anos durou, || sofrendo ben sa coita, e nu[n]ca errou || a Deus nen a sa Madre, e sempre rezou || as Aves Marias de que vos fui falar.|| [+]
1264 CSM 95/ 372 El Cond ' Abran foi aqueste, de mui santa vida, || que fez mui gran pẽedenz ' en aquela hermida || servind ' a Santa Maria, a Sennor comprida || de todo ben, que aos seus sempre dá guarida, || ca a ssa mui gran mercee nunca é falida || a quanto -la ben serviren, assi é sen falla.|| [+]
1264 CSM 103/ 392 E daquest ' un gran miragre | vos quer ' eu ora contar, || que fezo Santa Maria | por un monge, que rogar -ll ' ia || sempre que lle mostrasse | qual ben en Parais ' á, || [Q]uena Virgen ben servirá ...|| [+]
1264 CSM 107/ 407 E tan tost ' aquela gente || e batiçou mantenente; || e foi sempre ben creente || da que por nos rogará || Quen crever na Virgen Santa ...|| [+]
1264 CSM 109/ 412 Desto deron todos gran loor || a Santa Maria, que sabor || á de valer sempr ' ao pecador || e d ' os diabos sempre destroir.|| [+]
1264 CSM 111/ 415 Quatro dias mergullado || jouvera e afondado; || mas enton dalá tirado || foi pola que sempre ten || En todo tempo faz ben ... || Seu acorr ' aparellado || pola vale -lo menguado || d ' ajuda. [+]
1264 CSM 114/ 421 Aquesto un fillo ouve que amava || mais ca ren, e sempre o acomendava || a Santa Maria e por el rogava || que llo d ' ocajões guardass ' e de maes.|| [+]
1264 CSM 115/ 423 Con seu ben || sempre ven || en ajuda || connoçuda || de nos Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 115/ 423 Con ajuda nos *vene || e con ssa amparança || contra o que nos tene || no mundo en gran balança || por toller -nos o bene || da mui nobre sperança; || mas vengança || filla a Groriosa || poderosa || del, e sempre nos guia.|| [+]
1264 CSM 115/ 430 Ela seja teu solaz || ate ena mannãa || que direi eu, se lle praz, || missa pela luz chãa || e comungar -t -ei en paz, || e a ta alma sãa || e certãa || será de Parayso, || u á riso || sempre e alegria. [+]
1264 CSM 119/ 441 Ca pero el de justiça, mui pouca fezera, || sempre en Santa Maria esperanç ' ouvera; || e porende o livrou daquela coita fera, || dizend ' : [+]
1264 CSM 120/ 443 Ca en ela sempre acharán || mercee mui grand ' e bon talan, || per que atan pagados serán || que nunca desejarán al ren.|| [+]
1264 CSM 121/ 445 E poren, se a amava | ante, depois la amou || mui mais; e este miragre | per muitas terras contou || e con quantos a loavan | sempre muito a loou, || mostrando como nas coitas | aos seus é mui leal.|| [+]
1264 CSM 123/ 450 Sempre terrá sigo algu[u]n sinal || de Santa Maria, a que nunca fal || aos que a serven e senpre lles val || e saca de pẽa que y estever.|| [+]
1264 CSM 124/ 452 Esto fez Santa Maria, | a Sennor que nos manten, || pola ssa gran piadade, | e sempre nos manterrá.|| [+]
1264 CSM 125/ 453 Des i sempre lle rogava | que lle mostrass ' algũa ren || per que o demo guardada | fosse; e a Virgen poren || ll ' apareceu e lli disse: | "Di "Ave Maria" e ten || sempr ' en mi a voontade, | e guarda -te de folia. [+]
1264 CSM 125/ 455 O crerigo que dissera | sempre sas oras, essa vez || obridou -xe -ll[e] a nõa; | mais Reỹa de gran prez || fezo que a ssa eigreja | fosse, como yr soya.|| [+]
1264 CSM 125/ 457 Fol || soon de que casar quige, | mai -lo demo, que sempre sol || fazer mal aos que ama, | m ' enganou; e poren mia prol || é que logo monge seja | en algũa abadia.|| [+]
1264 CSM 131/ 471 Con gran doo foi ant ' a Sennor de prez, || [a] Madre de Deus, e sempre dessa vez || cada dia foi y oraçon fazer || En tamanna coita non pode seer ...|| [+]
1264 CSM 132/ 473 E dest ' un maravilloso || miragr ' avẽo en Pisa || a un crerigo fremoso || e ric ' e de mui gran guysa; || mais era tant ' omildoso || que celiço por camisa || sempre acaron vestia.|| [+]
1264 CSM 136/ 489 Esto na vila de Foja foi ant ' ũ ' eigreja || u estav ' hũa omage da que sempre seja || bẽeita, feita de marmor, de mui gran sobeja || beldade, en que as gentes avian fiança.|| [+]
1264 CSM 137/ 491 A que ss ' ele noit ' e dia sempr ' acomendava || e que o daquel pecado tirasse rogava || que o ben que el fazia todo desatava || e fazia sa promessa sempre mentireira.|| [+]
1264 CSM 139/ 497 "Di -lle sen tardar || que non ss ' espante, || mais tigo jante || u sempre cant ' e || aja solaz || e seja quito || do mui maldito || demo que scrito || é por malvaz! ' || Maravillosos ...|| [+]
1264 CSM 141/ 500 A sa mercee fosse de tan gran vertude || com ' ela fez e faz sempre muit ' ameude.|| [+]
1264 CSM 142/ 502 E macar todos dizian: "mort, é", || el Rey dizia: "non ést ' , a la ffe; || ca non querria aquela que sé || sempre con Deus e de nos non desten. [+]
1264 CSM 145/ 509 E dest ' un miragre quero que sabiades || per mi, porque sempre voontad ' ajades || de fazer por ela ben e que tennades || firmement ' en ela vossos corações.|| [+]
1264 CSM 145/ 510 Mannãa ergeu -sse e aa igreja || foi oyr [a] missa da que sempre seja || bẽeita, con grand ' esperança sobeja || de lle comprir ela as sas promissões.|| [+]
1264 CSM 146/ 512 Esta, per com ' oý dizer, || un fill ' avia que mayor || ben sabia ca ssi querer, || cal era mantẽedor || dela e ar do seu aver || bõa guard ' e alynnador, || e sabia -a defender || sempre mui ben e con razon.|| [+]
1264 CSM 147/ 517 "Esto fez a Virgen | que sempre teve belmez. [+]
1264 CSM 151/ 524 Dest ' un fremoso miragre | vos direy que fez a Virgen, | Madre de Deus groriosa, || por un crerigo que muito | a onrrava; mais fazia | ssa vida lussuriosa || sempre con maas molleres, | e casadas e solteyras, || nen virgẽes non queria | leixar, nen monjas nen freiras.|| [+]
1264 CSM 151/ 525 E muit ' a Virgen loaron, | que non ouve conpanneiras || en seus feitos e que sempre | faz sas mercees enteiras.|| [+]
1264 CSM 151/ 525 E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan; || e todos esses abades | logo pera el vẽeron | e perdon lle demandavan, || tollend ' os frocos das testas | e descobrind ' as moleiras || pola Virgen, cujas obras | son sempre dereitureiras.|| [+]
1264 CSM 158/ 539 Mas aquel sennor cug ' era | sobr ' el mentes non parava; || e ele con mui gran coita | sempre de noit ' e de dia | Santa Maria chamava || que acorre -lo vẽese | como Sennor piadosa, || e que dali o tirasse, | daquela prijon nojosa.|| [+]
1264 CSM 160/ 543 Poren cabo del está, || u sempre por nos rogará.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 "||Pode por Santa Maria | o amo perder a fala ... || Logo que est ' ouve dito, | foi de todo mui ben são, || e quantos aquesto viron | loaron poren de chão || a Virgen Santa Maria; | e aquel foi bon crischão || e des ali adeante | punnou sempre en loa -la.|| [+]
1264 CSM 164/ 550 E desto mostrou en Salas | a Virgen por un prior || que y era gran miragre, | porque sempre servidor || dela fora; e porende | lle fezo tan grand ' amor, || que do mal que lle fezeron | mostrou -ss ' en por despagada.|| [+]
1264 CSM 164/ 551 Se coor com ' ant ' avia, | polo mal que recebeu, || e assi estede sempre; | e per esto s ' entendeu || quanto ll ' o feito pesara, | ca nunca ll ' esclareceu || sa coor, nen de seu Fillo, | ben des aquela vegada.|| [+]
1264 CSM 166/ 555 Daquest ' a Santa Maria | deron graças e loores, || porque livra os doentes | de maes e de doores, || e demais está rogando | senpre per nos pecadores; || e poren devemos todos | sempre seer seus sogeitos.|| [+]
1264 CSM 167/ 557 Quand ' aquesto viu a moura, | ouv ' en maravilla fera, || ca ja tres dias avia | que o fillo mort ' ouvera; || e tornou logo crischãa, | pois viu que llo vivo dera || Santa Maria, e sempre | a ouv ' en gran reverença.|| [+]
1264 CSM 168/ 558 Seu fillo, Deus e om ' e Rey, || poder lle deu, qual vos direy, || de fazer sempre ben; e sei || que non lle fal end ' o querer.|| [+]
1264 CSM 169/ 560 E davan sas ofertas, | e se de coraçon || aa Virgen rogavan, | logo sa oraçon || deles era oyda, | e sempre d ' oqueijon || e de mal os guardava; | ca o que ela filla || A que por nos salvar ... || Por guardar, é guardado.| [+]
1264 CSM 170/ 563 Loar devemos a que sempre faz || ben e en que todo mesura jaz.|| [+]
1264 CSM 170/ 563 Loar devemos a que sempre faz ...|| [+]
1264 CSM 170/ 563 Loar devemos a que sempre faz ...|| [+]
1264 CSM 170/ 563 Loar devemos a que sempre faz ...|| [+]
1264 CSM 170/ 563 De mi vos digo que a loarei || mentre for vivo, e sempre direi || ben dos seus bẽes, ca de certo sei || que, pois morrer, que verei a sa faz.|| [+]
1264 CSM 170/ 563 Loar devemos a que sempre faz ... [+]
1264 CSM 174/ 571 Onde a un cavaleiro | avẽo que muit ' amava || Santa Maria e sempre | a ela s ' acomendava; || mais foi assi que un dia | con outro dados jogava, || e porque perdeu a eles, | descreeu mui feramente.|| [+]
1264 CSM 175/ 573 O erege, que muit ' era | cheo de mal e d ' engano || e que muitas falssidades | fazia sempre cad ' ano, || porque aquel ome bõo | non sse fosse del sen dano, || fillou un vaso de prata | alá en ssa poridade || Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ... || E meté -o eno saco | do fillo; e pois foi ydo, || foi tan toste depos eles, | metendo grand ' apelido || que lle levavan seu vaso | de prata nov ' e bronido; || e poi -los ouv ' acalçados | disse -lles: [+]
1264 CSM 175/ 576 E por aquest ' , ai, amigos, | demos -lle grandes loores || que sempre ' acorr ' os coitados | e parç ' aos peccadores, || e a todos faz mercees, | a grandes e a mẽores; || e porend ' os seus miragres | tan nobres muito loade.|| [+]
1264 CSM 176/ 577 Dões e a ssa omagen | faria, com ' aprix eu, || de cera que y levasse, | e seria sempre seu || servo. [+]
1264 CSM 177/ 579 En Aragón foi un home | bõo e que grand ' amor || aa Virgen sempre avia, | outrossi a seu sennor || servia mui lealmente; | mas un falsso mezcrador || atant ' andou revolvendo, | que o foi con el mezcrar.|| [+]
1264 CSM 179/ 583 Ca de seu Fill ' á sabuda || fisica muit ' asconduda, || con que nos sempre ajuda || e nos tolle todo mal.|| [+]
1264 CSM 180/ 585 Desta guisa deve Santa Maria || seer loada, ca Deus lle quis dar || todas estas cousas por melloria, || porque lle nunca ja achassen par; || e por aquesto assi a loar || deviamos sempre, ca por nos vela.|| [+]
1264 CSM 180/ 585 Vella e Minỹa ... || Con razon nossa Madre ' é que nos cria || e sempre punna de mal nos guardar, || e criou Deus, que a criad ' avia, || que foi seu Fill ' e ouve de criar, || que por nos foi o iferno britar || e o dem ' e toda ssa alcavela.|| [+]
1264 CSM 183/ 593 Ben do tempo dos crischãos | a sabian y estar, || e porende os cativos | a yan sempre aorar, || e Santa Mari ' a vila | de Faaron nomẽar || por aquesta razon foron.| [+]
1264 CSM 184/ 596 Ante quiso que vivesse | e crecesse ' e sse criasse, || e sempre reconnocesse | a Virgen e a loasse, || e o sinal parecesse | da chaga, per que provasse || este feito [e] que sempre | om ' en ssa loor [e]stude.|| [+]
1264 CSM 186/ 601 Aquesta dona casada era ben || con marido que amava mais d ' al ren, || e en Santa Maria todo seu sen || avia ena servir por sempre ja.|| [+]
1264 CSM 192/ 615 En Conssogr ' avia || un bon om ' atal || que Santa Maria || amava mais d ' al, || e mui gran perfia || por ela prendia || sempre cada dia, || com ' oý dizer, || con un d ' Almaria || mouro, que dizia || que ren non valia || o seu gran poder.|| [+]
1264 CSM 193/ 621 E depois lles ar contava | como sempre as vigias || el jajũava da Virgen | e guardava os seus dias; || e porend ' o guardou ela | e feze -lle no mar vias || que o non tangess ' a agua | e lle non fezesse guerra.|| [+]
1264 CSM 193/ 622 Poi -la jostiça fezeron, | o mercador entregado || foi de quanto lle fillaran | quando foi no mar deitado; || e el dali adeante | sempre serviu de grado || a Virgen Santa Maria | sen faliment ' e sen erra.|| [+]
1264 CSM 196/ 632 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 632 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 632 El morava en Besanço, | que agora é chamada || Constantinopla a grande, | que de Constantin probada || foi; mais ant ' en aquel tempo | a nossa fe começada || era, e ant ' os gentiis | a guardavan asconduda - || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 632 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ... || El fezera ja as formas, | de que sse muito pagava, || e pois foron ben caentes, | o metal dentr ' adeitava; || mais non achou y omagen | na forma que el cuidava, || ca, par Deus, mellor fegura | lle foy y appareçuda.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 E pois dele [foi] veuda, || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 "Somos certãos || que tal omagen da Virgen | é, que Deus ouv ' esleuda || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 "E tan toste | o meteron na eigreja; || e pois el viu a omagen | daquela que sempre seja || bẽeita, disse: [+]
1264 CSM 196/ 633 "||Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 [E] pois aquesto lles disse, | fezo -sse logo crischão || e o templo que guardava | derribou todo de chão || e quebrantou as omages, | ca non quis usar en vão || ssa vida; e [a] ssa morte | foi -ll ' a alma recebuda || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Esto fez a Virgen Madre, | que faz de miragres quantos || ome contar non podia, | ca sempre en ben estuda.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ... [+]
1264 CSM 201/ 642 E poren, meus amigos, agora m ' ascuitade || un fremoso miragre, com ' aprix en verdade || que fez Santa Maria de mui gran piadade, || que sempre por nos roga a Deus a noit ' e dia.|| [+]
1264 CSM 201/ 642 Mas o diabr ' antigo, || que de virgĩidade é sempre ẽemigo, || a tentou en tal guisa que lle fez por amigo || fillar un seu padrỹo, con que fez drudaria, || Muit ' é mais a piadade de Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 203/ 647 Por esto dev ' ome sempre | a servir e a guardar || a Virgen Santa Maria | e no seu ben confiar; || ca vos direi un miragre | que quis pouqu ' i á mostrar || a hũa sua amiga | que era santa moller.|| [+]
1264 CSM 213/ 668 E de tal razon a Virgen | fez miragre connoçudo || na eigreja de Terena, | que é de muitos sabudo, || ca sempre dos que a chaman | é amparanç ' e escudo; || e de como foi o feito | contar -vos -ei a maneira:|| [+]
1264 CSM 222/ 691 Quen ouver na Groriosa | fiança con fe conplida, || non lle nozirá poçõya, | e dar -ll -á por sempre vida.|| [+]
1264 CSM 230/ 711 Dereit ' é de loores dar || a aquela que sempre dá || seu ben que nunca falirá; || e porend ' , a[s]se Deus m ' ampar:|| [+]
1264 CSM 236/ 725 "Sennor mui santa, | por amor do Fillo teu || que sempre muito guardasti, | queiras este meu guardar. [+]
1264 CSM 239/ 737 A Virgen mui de coraçon || todos [e] con gran devoçon, || que sempre d ' err ' e d ' ocajon || nos guarde por sa bondade, || e que de seu Fillo perdon || nos dé por sa piedade, || Guardar -sse deve tod ' ome | de jurar gran falssidade ...|| [+]
1264 CSM 245/ 750 O que en coita de morte | mui grand ' ou en prijon for ... || Ali no adro avia | hũa capela enton || da Santa Virgen, e sempre | fazia ssa oraçon || est ' om ' ali ameude, | des i mui de coraçon || aquele logar onrrava | con muita flemosa fror.|| [+]
1264 CSM 253/ 16 De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade ... || "Ali chaman Vila -Sirga, | logar muy maravilloso, || en que muito bon miragre | sempre faz e saboroso || a Santa Virgen Maria, | Madre do Rey poderoso; || e a eygreja é sua | e derredor a erdade. [+]
1264 CSM 255/ 24 A casa foi per duas vegadas || acenduda; mas vede -lo que fez || Santa Maria, que as coitadas || acorre sempre: non quis nulla vez || que ss ' y perdesse || nen que ardesse || nen que morresse || a que ben queria.|| [+]
1264 CSM 261/ 36 E os outros que oydes leer || loando a Deus e aposto cantar, || angeos son que o sempre veer || poden; e aqueles dous que chegar || veedes, Jhesu -Cristo sen dultar || ést ' e sa Madre, onde foi nacer. [+]
1264 CSM 263/ 40 [C]a ela sempre a nos dá | que façamos o mellor || per que nos guardemos d ' erro | e ajamo -lo amor || de Deus, e que ar sejamos | sen coita e sen door; || poren quena non crevesse | seria muito sandeu.|| [+]
1264 CSM 264/ 42 E daquest ' un gran miragre | vos quero contar ora || que fez Santa Maria, | a que nunca demora || de rogar a seu Fillo, ca sempre por nos ora || que nos valla nas coitas mui grandes todavia.|| [+]
1264 CSM 264/ 42 Assi que os crischãos con mui gran cuita fera || foron aa omagen que San Luchas fezera || da Virgen groriosa, que ja muitos ouvera || feitos grandes miragres e sempre os fazia.|| [+]
1264 CSM 264/ 42 Pois aos seus que ama | defende todavia ... || E ante que morresse a Virgen, fora feita || a semellante dela por destroyr a seita || dos judeus e do demo, que sempre nos espreita || por fazer que caiamos en err ' e en folya.|| [+]
1264 CSM 265/ 44 Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ... || E sas oras todas sempre ben rezou, || e pois foi de missa, mui ben a cantou || a Virgen loando. [+]
1264 CSM 265/ 46 E sempre lle consellava que con Deus || se tovesse muit ' e des i aos seus || sempre ben fezess ' , e pobres e romeus || ouvessen mui gran part ' e mui gran quinnon.|| [+]
1264 CSM 268/ 55 Hũa dona filladalgo, | que ben de terra de França || era natural, avia | na Virgen gran confiança; || e servindo -a de grado | sempre sen nulla dultança, || ouv ' en seu corpo doores | grandes que todos tememos.|| [+]
1264 CSM 273/ 65 A Madre de Deus que éste | do mundo lum ' e espello || sempre nas cousas minguadas | acorre e dá consello.|| [+]
1264 CSM 274/ 68 Aynda de ta fazenda | mays te desenganarey: || deste dia a un ano | serás morto, eu o sey; || e a esto para mentes, | ca eu ant ' a ti verrey || que moiras; e no meu Fillo, | que te fez, sempre confia. [+]
1264 CSM 274/ 69 "Sennores meus, || aqui u ora orava | vẽo a Madre de Deus || e disso que eu salrria | cras do mundo; e os seus || feitos sempre vos loade | de tal Sennor todavia, || Poi -lo peccador punnar | en servir Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 277/ 77 Os outros, quand ' esto viron, | prometeron que leixassen || d ' en sabado comer carne, | e que o muito guardassen || por onrra da Virgen santa, | e sempre o jajũassen || por tal miragre que fezo | a Sennor que nos manten.|| [+]
1264 CSM 291/ 108 "Vai por meu || ome, ca se me servires, | sempre y podes gãar. [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital, || sa lealdad ' a aquele | que acha sempre leal.|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... || Assi estes dous leaes | lealdade fez amar, || ca el sempre a servia | e a sabia loar; || e quand ' algũa cidade | de mouros ya gãar, || ssa omagen na mezquita | põya eno portal.|| [+]
1264 CSM 294/ 116 Hũa omagen fremosa | da Virgen Santa Maria, || de pedra mui ben lavrada | sobre la porta siia, || e dous angeos ant ' ela, | e qualquer deles avia || senllas mãos enos peitos; | e enas outras tẽentes || Non é mui gran maravilla | seeren obedientes ... || Eran come senllos livros | de mui gran sinificança, || porque todo -los saberes | saben eles sen dultança; || as outras mãos nos peitos | tĩian por semellança || que en Deus sas voontades | tẽen sempre mui ferventes.|| [+]
1264 CSM 294/ 117 O angeo teve sempre | despois a mão tenduda || que parou ant ' a omagen | pera seer deffenduda; || onde aquela omagen | foi depois en car tẽuda || mui mais ca ante non era | de todas aquelas gentes.|| [+]
1264 CSM 295/ 118 E daquest ' un gran miragre | vos quer ' ora retraer || que mostrou Santa Maria, | per com ' eu pud ' aprender, || per un Rei que sas figuras | mandava sempre fazer || muit ' apostas e fremosas, | e fazia -as vestir || Que por al non devess ' om ' a | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 295/ 119 Mas el Rei deitou -s ' en terra | ant ' ela, tendud ' en cruz, || chorando muit ' e dizendo: | "A ti, Sennor, que es luz, || beijarei pees e mãos, | ca ta vertude m ' aduz || sempre saud ' e me guarda | dos que me queren nozir".|| [+]
1264 CSM 296/ 122 Se ben queres servir -me, | primeiro amar -m -ás || muit ' ena voontade, | outrossi onrrar -m -ás, || e sobre tod ' aquesto | sempre me loarás, || pois me fillou por madre | Deus, seend ' eu moller. [+]
1264 CSM 297/ 124 Tod ' aquest ' assi avẽo; | ca senpre fez sa fazenda || mui mal aquel frade falsso, | ca Deus quis fillar emenda || sempre dali adelante, | e Deus quis fillar emenda || del por si e por sa Madre | come d ' ome que non cree.|| [+]
1264 CSM 298/ 127 Soon de gran coita que mi o demo dá || qual nunca moller ouve nen averá; || ai, Madre de Deus, Sennor, tolle -mio ja, || e seerei sempre tua servidor. [+]
1264 CSM 301/ 133 Ca el en mui grandes ferros | e en cadẽas jazia || pres ' en Carron, ca fezera | por que a morrer devia; || pero sempre jajũava | dias de Santa Maria, || na ssa mercee fiando, | mui conprida de mesura.|| [+]
1264 CSM 304/ 139 Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume, || das cousas limpias se paga | sempre, tal é seu costume.|| [+]
1264 CSM 304/ 139 E ora chus da eigreja || non ficou , que é da Virgen | que sempre bẽeita seja, || en que á ben cinc ' altares, | u gran vertude sobeja || mostra Deus no que é dela : | Ca non pod ' y arder lume || Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume...|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Esto foi dũa mesqynna | moller que pecador era, || e confessou -s ' a un frade | dos pecados que fezera; || e por aver perdon deles | avia coita tan fera, || que do perdon pediu carta, | mostrando muitas razões || Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || E u quer que ela ya, | sempre sa carta levava || dentr ' en hũa seeleira | en que a mui ben guardava; || mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, || sofrendo frio e fame | e muitas trebolações.|| [+]
1264 CSM 305/ 142 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 142 E ela assi andando, | chegou a hũa cidade || e viu seer na rua, | com ' eu achei por verdade, || un canbiador que canbiava | d ' aver mui gran quantidade, || esterlĩis e to[r]neses, | burgaleses, pepiões, || Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 142 "||Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 142 "||Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 142 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 142 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || Ela meteu na balança | a carta, e tan pesada || se fez logo, que na outra | non pode pois meter nada || que tanto per ren pesasse, | esto foi cousa provada, || e o canbiador con sanna | depenava seus grannões.|| [+]
1264 CSM 305/ 143 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 143 Enton fillou dous bolssões || Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 143 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 143 Quand ' o canbiador viu esto, | pediu por Santa Maria || mercee que sse leixasse | do peso, e lle daria || quant ' ela do seu quisesse, | per que sempre viviria || ben e avondadamente.| [+]
1264 CSM 305/ 143 E molleres e barões, || Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 305/ 143 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... [+]
1264 CSM 309/ 151 E porque en todo Roma | non era enton eigreja || desta Virgen groriosa | que sempre bẽeita seja, || querian fazer end ' hũa | mui grand ' e nobre sobeja, || en que fosse Deus loado | e ela que é ssa Madre.|| [+]
1264 CSM 310/ 154 Ca sempre santivigada || foi des que a fez seu padre || eno corpo de sa madre, || u jouve des pequenynna.|| [+]
1264 CSM 310/ 154 E ar foi de Deus amada, || ca sempre fez bõa vida, || e de todo ben comprida || ar foi seendo menynna.|| [+]
1264 CSM 311/ 157 Mais aquel om ' afogado | foi, que pera Monssarraz || ya sempre, com ' oistes; | e seu compannon assaz || chorou por el e ar disse | paravlas contra a ffe, || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ...|| [+]
1264 CSM 311/ 157 El aquest ' assi dizendo, | resorgiu o mort ' enton || e assentou -sse no leito | e diss ' aquesta razon: || "Mentes a guisa de mao, | ca mia alma ' a perdiçon || fora, se non foss ' a Virgen | que chav ' é de nossa fe, || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ... || Que me livrou de sas mãos | u era en poder seu; || e porend ' , enquant ' eu viva, | sempre no coraçon meu || a terrei per servi -la, | e nunca me será greu || de ren que por ela faça, | ca mui ben enpregad ' é. [+]
1264 CSM 311/ 158 Quand ' esto viron as gentes, | deron todos gran loor || aa Virgen groriosa, | Madre de nostro Sennor, || que sempre seja loada | enquanto o mundo for, || ca é nossa avogada, | des i padrõa da ffe.|| [+]
1264 CSM 315/ 170 E cuidando que era | de poçõy ' aquel feito || de coovr ' ou d ' aranna, | ca sol seer tal preito, || teve -o muitos dias | assi atan maltreito, || que sempre sospeitava | que morress ' affogado.|| [+]
1264 CSM 316/ 171 De fazer con que lle pese, | nen vos atrever per ren || de provar nehũa cousa | per u perçades seu ben, || nen que tennades en pouco | seus feitos nen en desden, || mais que sempre a sabiades | servir, temer e amar.|| [+]
1264 CSM 322/ 186 Ca nos non acorr ' en dia | sinaado nen en ora, || mais sempre en todo tempo | d ' acorrer no -nos demora || e punna en todas guisas | como non fiquemos fora || do reino de Deus, seu Fillo, | ond ' é Reỹa alçada;|| [+]
1264 CSM 324/ 191 E foi log ' a ssa capela, | que se non deteve ren, || e levou -lles a omagen | apostament ' e mui ben || con mui grandes procissões, | com ' a tal feito conven, || loand ' a que é loada | e deve sempre seer.|| [+]
1264 CSM 328/ 199 Sabor á Santa Maria, | de que Deus por nos foi nado, || que seu nome pelas terras | seja sempre nomeado.|| [+]
1264 CSM 330/ 205 Qual é a que sempre bõa || foi e dos santos corõa?|| [+]
1264 CSM 331/ 206 Hũa moller ouv ' un fillo | que mui mais ca si amava, || boỹo dũus doz ' anos, | e sempre ss ' en el catava || en com ' era fremosỹo, | e mil vezes lo beijava || como madr ' a fillo beija | con que muit ' afan padece, || Ena que Deus pos vertude | grand ' e sempr ' en ela crece ...|| [+]
1264 CSM 331/ 207 E[n]quant ' a missa disseron, sempre fez aqueste doo, || dizendo: [+]
1264 CSM 333/ 211 Muitos santos lo trouxeron | u Deus miragres mostrava || grandes, mais non lle valia | nada, ca Deus o guardava || pera a ssa Madre Virgen | que o guariss ' ; e rogava || el sempre a Groriosa | que daquela malautia || Connosçudamente mostra | miragres Santa Maria ... || Lle désse por ssa bondade | saud ' . [+]
1264 CSM 333/ 212 Jazend ' assi na eigreja | sempre gemend ' e chorando || à Virgen Santa Maria | e de coraçon rogando || que ll ' ouvesse piadade, | foi -sse -ll ' o tenp ' alongando, || que non [pud ' ] aver saude | tan toste com ' el queria.|| [+]
1264 CSM 335/ 219 E deste miragre todos | deron mui grandes loores || aa Virgen groriosa, | que é Sennor das sennores, || que mostra grandes miragres | sempre aos peccadores, || por fazer que sejan bõos | e se partan de maldade.|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Ca assi com ' ele sempre | anda buscando carreiras || pera mal fazer no mundo, | falssas e mui mentireiras, || assi ar busca a Virgen | santas e mui verdadeiras, || por que mercee ajamos | de Deus, que sempr ' atendemos.|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Esto foi dun cavaleiro | que de coraçon amava || a esta mui Groriosa | e que sempre a loava || quant ' el mais loar podia, | e por seu amor ar dava || a pobres e a mesqỹos, | esto de certo sabemos.|| [+]
1264 CSM 336/ 222 E viveu depois sa vida | quamanna Deus quis e quanta, || mui bõa, assi com ' ome | que sempr ' en seu ben avanta, || por prazer da Groriosa | qu ao demo quebranta, || a que sempre peccadores | porende loores demos.|| [+]
1264 CSM 340/ 231 Ca sempre en ty atura || Deus a luz ond ' es tu alva.|| [+]
1264 CSM 346/ 246 Com ' a grand ' enfermidade | en sãar muito demora ... || Quand ' esto viron as gentes, | deron loores grãadas || aa Virgen groriosa, | a que sempre sejan dadas, || que as portas do inferno | ten por noss ' amor sarradas || e o dem ' avezimao | eno avisso ancora.|| [+]
1264 CSM 349/ 252 Ca pero é mais que santa, | sempre lle creç ' a vertude || quando oe quen ll ' ementa | do angeo a saude; || e de que quer que lle roguen | enton con seu ben recude, || porque do Santi Spirito | log ' outra vez s ' escaenta.|| [+]
1264 CSM 350/ 254 E val -nos, Santa Maria, || ca mester é que nos vallas, || ca tu por nos noit ' e dia || con o diabo barallas || e ar punnas todavia || por encobrir nossas fallas, || e por nos dar alegria || con Deus sempre te traballas, || ca tu es razõador || a el polo pecador.|| [+]
1264 CSM 353/ 261 E de tal razon com ' esta | vos direi, se vos prouguer, || miragre que fez a Virgen, | que sempre nosso ben quer, || per que ajamos o reyno | de seu Fill ' , ond ' a moller || primeira nos deitou fora, | que foi malament ' errar || Quen a omagen da Virgen | e de seu Fillo onrrar ...|| [+]
1264 CSM 353/ 263 Enton respos o meỹo: | "Carne e vynno e pan || vossos omees, ai, padre, | me dan ben e sen afan; || mas eu ao bon menỹo | daquelo que mi a min dan || dou end ' a mayor partida | e vou -llo sempre levar. [+]
1264 CSM 355/ 270 Seja, ca estou vivo, | c ' assy quis a Virgen Santa || Maria de Vila -Sirga; | ca sa mercee é tanta || que todo o mund ' avonda | e nosso ben sempre avanta, || e per ela ey eu vida, | pero que estou colgado. [+]
1264 CSM 360/ 280 Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaanna || amor de Deus e que punna | de nos guardar de sa sanna.|| [+]
1264 CSM 360/ 280 Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaanna ...|| [+]
1264 CSM 360/ 280 Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaanna ...|| [+]
1264 CSM 360/ 280 "||Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaan[n]a ...|| [+]
1264 CSM 360/ 280 "||Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaan[n]a ... || E por aquesto te rogo, | Virgen santa corõada, || pois que tu es de Deus Filla | e Madr ' e nossa vogada, || que esta mercee aja | por ti de Deus acabada, || que de Mafomet a seita | possa eu deitar d ' Espanna.|| [+]
1264 CSM 360/ 281 Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaanna ... [+]
1264 CSM 362/ 284 Pora trager as reliquias | sempre ena preçisson.|| [+]
1264 CSM 365/ 290 Este monje con loucura | grande que ll ' o demo dava, || sempre a noit ' e o dia | en seu coraçon dultava || que a ' lma nada non era | senon vento que passava || tost ' e que se desfazia | come fum ' ; e en verdade || Ben tira Santa Maria | pela sa gran piedade ...|| [+]
1264 CSM 366/ 293 E andárono buscando || ben preto de tres domaas | e sempre apregoando, || cuidando que o achara | algun desses lavradores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| [+]
1264 CSM 370/ 305 E de a servir sol non nos enfademos, || outrossi temer e loar, ca sabemos || que nos gãará dos erros que fazemos || perdon para sempre, vid ' e alegria.|| [+]
1264 CSM 377/ 317 Herdade ou outra cousa | que ele dar -lle podesse, || en tal que aquesta obra | sempre a mui ben fezesse; || mais o ome por merçee | lle pediu que lle désse || en Vila -Real a meya | dũa sa escrivania.|| [+]
1264 CSM 378/ 319 Onde daquest ' en Sevilla | fez ela miragr ' atal || qual vos ora contar quero; | e des que oyrdes qual || foi, por grande o terredes, | ca ela que pod ' e val || mostrou y sa gran vertude, | ca sempre fez o mellor.|| [+]
1264 CSM 380/ 324 Ca ela non tardou || quando nos acorreu || e da prijon sacou || du Eva nos meteu, || u pesar || e cuidar || sempre nus creçia; || mais guiar || e levar || foi u Deus siia.|| [+]
1264 CSM 380/ 324 E amar outrossi || devemos mais d ' al ren; || e, com ' eu veg ' e vi, || sempre quer nosso ben, || ca britar || e deitar || foi da sen[n]oria || quem mezcrar || e buscar || mal con Deus queria || Sen calar ... || A nos que somos seus || quitamente sen al || dela, porque de Deus || é Madre que nos val || quand ' errar || e peccar || per nos[s]a folia || ymos, ar || perdõar -nos || faz cada dia.|| [+]
1264 CSM 380/ 325 Poren non quedarei || de sempre lle pedir || merçee, e rogar -ll -ey || que se de mi servir || quer e dar -me || logar || u quant ' eu querria || eixalçar || e poiar || seus feitos Maria.|| [+]
1264 CSM 384/ 335 Ond ' aqueste nome santo | o monge tragia sigo || da Virgen Santa Maria, | de que era muit ' amigo, || beyjando -o ameude | por vençer o ẽemigo || diabo que sempre punna | de nos meter en errores.|| [+]
1264 CSM 384/ 335 Onde foi ũa vegada | que jazia mui doente || dũa grand ' enfermidade, | de que era en possente; || e pero assi jazia, | viinna -lle sempre a mente || de seer da Virgen santa | un dos seus mais loadores.|| [+]
1264 CSM 386/ 341 E quand ' el Rey viu aquesto, | ouve mui grand ' alegria || e chorando loou muyto | a Virgen Santa Maria || que o assi de pescado | avondara aquel dia; || ca o que a muy ben serve | sempre con ela gaanna.|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor || a Madre do Sennor || Salvador.|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor ...|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor ...|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor ...|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor ...|| [+]
1264 CSM 390/ 344 Sempre faz o mellor ... [+]
1264 CSM 393/ 350 E ena primeira noite | que teve ena ygreja || vigia da Virgen santa, | que sempre bẽeyta seja, || de sa enfermidad ' ouve | melloria tan sobeja, || que beveu muita d ' agua, | con que guareçeu de morte.|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Ca ben assi cada dia | lle creçe vertude, || como creç ' a Deus, seu Fillo, | assi el m ' ajude; || e porende o poder dela | e u del recude || a creçeren en ben sempre | e toller nemiga.|| [+]
1264 CSM 401/ 360 Tantas son as merçees, | Sennor, que en ti á, || que por ende te rogo | que rogues o que dá || seu ben aos que ama, | ca sey ca o fara || se o tu por ben vires, | que me dé o que ja || lle pedi muitas vezes; | que cuando for alá || no parayso, veja | a ti sempr ' e acá || mi acorra en mias coitas | por ti, e averá -me || bon galardon dado; | e sempre fiará || en ti quen souber esto | e mais te servirá || por quanto me feziste | de ben, e t ' amará. [+]
1264 CSM 415/ 393 "Bẽeyto será || aquel fruito que de ti naçerá", || ali nos deu carreira por que ja || ouvessemos sempre de Deus perdon.|| [+]
1264 CSM 418/ 397 O septimo destes dões | é aver de Deus temor; || aquest ' ouv ' a Groriosa, | pero sempre con amor; || e por aquesto foi ela | Madre de nostro Sennor || Jhesu -Christo, Deus e ome, | que por sempre regnará.|| [+]
1264 CSM 419/ 398 E despois morou sempre | dentr ' en Jerusalem, || e non vinna a ela | enfermo que logu ' en || são se non partisse; | mais a ela per ren || non leixou a quartãa | atẽes que finou.|| [+]
1264 CSM 421/ 407 Nenbre -sse -te, Madre || de Deus, Maria, || que a el, teu Padre, || rogues todavia, || pois estás en sa compania || e es aquela que nos guia, || que, pois nos ele fazer quis, || sempre noit ' e dia || nos guarde, per que sejamos fis || que sa felonia || non nos mostrar queira, || mais dé -nos enteira || a ssa grãada merçee, || pois nossa fraqueza vee || e nossa folia, || con ousadia || que nos desvia || da bõa via || que levaria -nos || u devia, || u nos daria || sempr ' alegria || que non falrria || nen menguaria, || mas creçeria || e poiaria || e compriria || e ' nçimaria || a nos. [+]
1300 LP 006/ 248 Do bispado e de quant ' al avedes | fazede sempre quant ' al Rei prouguer, | pois que vos el por privad ' assi quer; | e pois que vós altos feitos sabedes | e quant ' en sis ' e en conselho jaz, | bispo, senhor, pois desto al Rei praz, | fio per Deus que privado seredes.| [+]
1300 LP 009/ 250 Pois Don Foão mais val | seendo pobre (o gran ben fazer | que lh ' eu fiz sempre o faz ensandecer), | se m ' el ben quer, meus amigos, en tal | que me queira já mal, mal lhi farei | padecer, e desensandecê -l ' -ei.| [+]
1300 LP 013/ 252 Com ' el guardou de frio e de fome | este mouro, poi -lo ten en poder, | mai -lo devera guardar de foder, | pois con el sempre alberga e come; | ca maestr ' Ali jura per sa fé | que já d ' Álvar Rodríguiz certo é | que fod ' o mouro como fod ' outr ' ome.| [+]
1300 LP 016/ 253 Se non perfias, eu te mal direi, | que sejas sempre maldito e confuso.| [+]
1300 LP 020/ 255 Meu dano fiz por tal juiz pedir | qual mi a Reínha, madre del -Rei, deu, | un cavaleiro oficial seu, | pois me non val d ' ante tal juiz ir: | ca, se vou i e lev ' o meu vogado, | sempre me diz que está embargado | de tal guisa que me non pod ' oir.| [+]
1300 LP 023/ 257 Non fez Deus par a deseio tan grande | nen a qual coita sofre[re]y, des u me | partir de vos; ca, per u quer que ande, | non quedarei ar, meu ben e meu lume, | de chorar sempre; e con mui gran queixume | mal direy mha ventura: | ca de viver eu en tan gran tristura | Deus, senhor, non -no mande!| [+]
1300 LP 028/ 260 Ca sempre contan por encividade | ao pastor preçar -se de gran sen | nen gran saber; porend ' a ti conven, | en quanto és atan pastor d ' idade, | pois en tan alta razon tan muit ' ousas, | que punhes sempre, antr ' as outras cousas, | en seeres partido de torpidade.| [+]
1300 LP 032/ 262 Cuydava -m ' eu que sempre de temer | ouvess ' a morte, que sempre temi, | mays ora iá, senhor, non est ' assy: | por aquesto que vos quero dizer: | a gran coita que p[or] v[os ey, senhor, | me faz perder de mha morte pavor.]| [+]
1300 LP 035/ 263 -Vós, Don Josep, venho eu preguntar, | pois pelos vossos judeus talhadores | vos é talhado, a grandes e meores, | quanto cada un judeu á -de dar: | per qual razon Don Foão judeu, | a que já talha foi posta no seu, | s ' escusa sempre de vosco peytar? | - [+]
1300 LP 007/ 269 O ouç ' eu dizer hũu verv ' aguys[a]do: | que bem e mal sempre na face [v]em; | e verdad ' é, per com ' end ' a my avem | d ' hũa dona, hu tod ' est ' ey osmado, | ca de quanto bem na sa face vy | vem end ' , amigos, tanto mal a mim, | per que o verv ' em meu dan ' é provado.| [+]
1300 LP 001/ 329 Don Pedro est[e] cunhado del -Rei, | que chegou ora aqui d ' Aragon | con un [e]speto grande de leiton; | e, pera que vo -lo perlongarei?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior.| [+]
1300 LP 001/ 329 Pera se lhi non poder perceber, | já el tiinha prestes cabo si | aquel espeto, que filhou logu ' i; | e que compre de vos en mais dizer?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior.| [+]
1300 LP 001/ 329 Mui ledo seend ' , u cantara seus lais, | a sa lidiça pouco lhi durou, | e o espeto en sas mãos filhou; | e pera que o perlongarei mais?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior.| [+]
1300 LP 001/ 329 E en tal que lhi non podess ' escapar | nen lhi podesse en salvo fogir, | filhou o espeto, en son d ' esgremir; | e que compre de vo -lo perlongar?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior. [+]
1300 LP 003/ 329 Suer Fernándiz, si veja plazer, | veste -se ben, a todo seu poder; | e outra cousa lhe vejo fazer, | que fazen outros poucos no reinado: | sempre en verão lhe vejo trager, | e no inverno, çapato dourado.| [+]
1300 LP 003/ 330 El se veste e se calça mui ben; | en esto mete el o mais do que ten, | pero nunca lhe vejo menguar ren; | e, como se todo ouvesse en doado, | u outros non tragen, a el conven | que traga sempre çapato dourado.| [+]
1300 LP 003/ 330 El se veste sempre ben como quer, | e des i, custe o que custar poder, | e non creades quen vos al disser; | e desto mi faço maravilhado: | ca, en inverno e per qual tempo quer, | sempre lhe vejo çapato dourado. [+]
1300 LP 001/ 370 Et o yfante don Pedro, | Seu filho, que s aventura | A hun grand usso matar, | Et des i et sempre cura | D el Rey seu padre guardar.| [+]
1300 LP 004/ 430 Meus amigos, pois me Deus foy mostrar | a mha senhor, que quero muy gran ben, | trobey eu sempre polo seu amor | e meu trobar nunca me valeu rem | contra ela, mays vedes que farey: | poys me non val trobar por mha senhor, | oymays quer ' eu já leixar o trobar | E buscar outra razon, se poder, | per que possa esta dona servir | e veerey se me fará sequer | algua ren, per que possa partir | muy grandes coytas do meu coraçon, | e sey que assi me conselhará | o meu amigo, que me gram ben quer.| [+]
1300 LP 006/ 431 Veg ' eu muy bem que por amor | que vos ey me queredes mal | e quero -vos eu dizer al: | per boa fé, ay mha senhor, | que me queyrades mal por em, | já vos eu sempre querrey bem.| [+]
1300 LP 006/ 431 E, mha senhor, per boa ffé, | poys soubestes que vos amey, | me desamastes, eu o ssey, | mays por Deus, que no ceo sé, | que me queyrades mal por em, | já vos eu sempre querrey bem.| [+]
1300 LP 006/ 431 Meu coraçom non se partiu, | poys vos vyu, de vos muyt ' amar, | e vós tomastes en pesar, | e par Deus, que nunca mentyu, | que me queyrades mal por em, | já vos eu sempre querrey bem.| [+]
1300 LP 006/ 431 Senhor, sempre vos querrey ben, | atá que moyr ' ou perç(a) o sem. [+]
1300 LP 002/ 436 Que mi á -de poer no pao, | esto diz que viu na paa; | e poren quanto ten, dá -o, | e a mia lavoira dá -a; | mais, pois eu non acho vao | a meu feito, sempre vaa | sa fazenda en ponto mao | e el muito en ora maa. [+]
1300 LP 001/ 478 E vedes porque o sey ja: | porque vos vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar.| [+]
1300 LP 001/ 478 Mais vedes porque o vejo: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 001/ 478 Come se fosse o feyto meu | vos guardarey quant ' eu poder, | e negar -me non á mester, | ca vedes porque o sey eu: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 003/ 479 Non foy se non por me matar, | poys todo meu mal tẽedes por bem: | por én, senhor, mais val d ' eu ir d ' aquem | ca d ' eu ficar, sem vosso bem fazer, | de mais aver esses olhos veer | e desejar o vosso ben, senhor, | de que eu sempre foy desejador, | e meus desejos e meu coraçon | nunca de vós ouveram se mal non; | e, por est ' , é milhor de m ' ir, par Deus | hu eu non possa poer estes meus | olhos nos vossos, de que tanto mal | me vem, senhor, e gran coita mortal | me vós destes eno coraçon meu, | e, mha senhor, pero que m ' é muy greu, | nulh ' ome nun[n]ca mh -o [e]strayará.| [+]
1300 LP 004/ 479 E, por ém, sempre todo m ' estranhar | devi ' aquesto com muy gram razom, | poys as mhas coytas o meu coraçom | sofrer non pode, mais sey que, des hy, | tanto [so]fre -se com ' eu sofr ' aqui.| [+]
1300 LP 006/ 480 Ante me quis leixar perder o sén | por vós, sen[h]or, des y soub ' alongar | meu ben, que era en mh -a morte dar, | e quis que ja sempre eu vivess ' assy, | en gran coita como sempre vivi, | e que m ' ouvesse perdudo meu sém.| [+]
1300 LP 008/ 481 Pero bem sabe Deus, que pod ' e val, | que sempr ' eu pugi no meu coraçom | en vos servir, porque vus sey amar | mais d ' outra ren; mais mha ventura tal | é, contra vós, que nenhũu galardom | non ey de vós se non quando catar | vou esses olhos, que por meu mal vi, | que eu vi sempre por gran mal de mi | e por gran mal d ' aquestes olhos meus | que vos virom, mha sen[h]or, e por én | a mha ventura me traj ' or ' assy | atam coitado, assy me valha Deus, | por esses olhos, que per nulha ren | perder non posso a gran coita que ey. [+]
1300 LP 003/ 637 Já m ' eu queria leixar de cuydar | e d ' andar trist ' e perder o dormir | e d ' Amor, que sempre servi, servir; | de tod ' esto m ' eu queria leixar, | se me leixass(e) a que me faz aver | aquestas coytas, ond ' ey a morrer.| [+]
1300 LP 003/ 637 E leixar[ia] qual coita mi deu | Amor, que en [mui] grave dia vi, | e qual pesar sempre sofr ' e sofri; | de tod ' esto me leixaria eu, | se me leixass(e) a que me faz aver | aquestas coytas, ond ' ey a morrer.| [+]
1300 LP 008/ 760 E o dia em que mh -a fez veer, | El quis assi que foss ' em seu poder, | u me podia nunca mays bem dar | (nom ja em al, d ' esto som sabedor) | se m ' algum tempo quisera leixar | ela servir, e non -na ir matar; | mays, poys la matou, serei sofredor | sempre de coyta enquant ' eu viver, | ca sol u cuydo no seu parecer | ey morte mays d ' outra rem desejar.| [+]
1300 LP 001/ 995 Em huum tiempo cogi flores | del mui nobre paraiso, | cuitado de mis amores | e del su fremoso risso; | e sempre vyvo en dolor | e ya lo non puedo sofrir: | mays me valria la muerte | que ' n el mundo viver.| [+]
1301 LP 008/ 104 Sempre levei assaz d ' affam | por vós, mha senhor, e por em, | pois outro bem de vós de pram | non ouve, senhor, a meu ssem, | sse quer, por quanto vos sservi, | d ' aqueste bem cuid ' eu de mi | que me non tolhades vós em | Nada, senhor, mentr ' eu viver, | e, sse vos conveer qu ' alguem | dissesse com ' eu já perder | tal bem non posso, que me ven | de vós, terredes, [eu] bem ssey, | que non devia, poy ' lo ey | por vós, a tee -l ' em desdem. [+]
1301 LP 009/ 105 Poys que vós per hy mays valer cuydades, | mal vos quer ' eu conselhar, mha senhor; | pera sempre fazerde ' lo peyor, | quero -vos eu dizer como façades: | amad ' aquel que vos tem en desdem | e leixade min que vos quero bem | [e] nunca vós melhor [en]fus ' enchades.| [+]
1301 LP 009/ 105 Ca non sey homen que se mais non queyxe | do que m ' eu queyxo d ' aver sempre mal, | por en digu ' eu con gram coyta mortal: | aquel que vos filhou nunca vos leixe | e moyra eu por vós, com ' é razon, | e, poys ficardes con el, des enton | coçar -vos -edes com a mãao do peixe.| [+]
1301 LP 010/ 105 Quand ' , amiga, meu amigo veer, | enquanto lh ' eu preguntar u tardou, | falade vós nas donzelas enton | e no sembrant ' , amiga, que fezer, | veeremos ben se ten no coraçom | a donzela por que sempre trobou. [+]
1301 LP 011/ 105 Sempre vos eu d ' outra rrem mays amei, | por quanto ben Deus en vós pôs, senhor, | des y ar ey gram mal e desamor | de vós, e por em, mha senhor, non ssey | se me praza por que vos quero bem, | sse mh ar pês em, por quanto mal me vem.| [+]
1301 LP 012/ 106 Ca, mha senhor, porque vos eu sservi, | sempre digo que ssode ' la milhor | do mund ' e trobo polo voss ' amor, | que me fazedes gram bem e assy | veed ' ora, mha senhor do bon ssem, | este bem tal sse compre [en] mi rrem, | senon, sse valedes vós mays per y.| [+]
1301 LP 014/ 107 Vaasco Martĩiz, pois vos morreu por quen | sempre trobastes, maravilho -m ' en, | pois vos morreu, como [vós] non morredes. | - [+]
1320 LP 001/ 994 Em huum tiempo cogi flores | del mui nobre paraiso, | cuitado de mis amores | e del su fremoso risso; | e sempre vyvo en dolor | e ya lo non puedo sofrir: | mays me valria la muerte | que ' n el mundo viver.| [+]
1355 CGC 1/ 101 Pues troqué de tal figura, | sempre ledo andarei, | loando su grant altura | del mui ensalçado Rei. | [+]
1355 CGC 1/ 101 Ja de al non tenno cura, | meus amigos, pois achei | Rei complido de mesura, | a quen sempre servirei. | [+]
1355 CGC 3/ 112 Respondi - le con grant sanna: | "Ruisennor, σi Deus te ajude!, | vai -te ora con saude | parlar por essa montanna; | que aquesta cuita tamanna | es mi plazer e folgura, | menbrando -me a fermosura | de minna sennor estranna. | Amor sempre ove mal, | e de ti, seu mensajero , | sempre te aché parlero , | mentidor descomunal; | non te posso dizer al, | mas conven de obedeçer | a de noble padeçer | que no mundo muito val" [+]
1355 CGC 5/ 125 Meus ollos andan mirando | noite e dia a todas partes, | buscando por muitas artes | como non moira penando; | mais meu coraçon pensando | non les quere dar plazer, | por vos sempre obedeçer | elos non çessan chorando. [+]
1355 CGC 8/ 138 ¡Deus, que ben aventurado | seria quen sempre ovesse | tal sennor que obedeçesse | sendo egual en su estado!| [+]
1355 CGC 8/ 138 Pero, guardando seu ben, | dona que tal poder ten | loaré sempre de grado. [+]
1355 CGC 11/ 153 Por vós ire longe de aqui | onde plazer non averei, | nin gasallado; assi morrei | loando sempre a quen servi | e servire o quer que for, | a vós, fermosa e mellor | de quantas pude ver nin vi. | [+]
1355 CGC 11/ 153 Nin vi, de quantas pude ver | ben sei que non vere igual | de vós, fermosa mui real, | complida en paresçer, | que Deus vos fez de tal valor | que todo el mundo, inda Amor, | vos van sempre obedesçer. | [+]
1355 CGC 11/ 153 Obedesçer sempre vos van | Amor, Ventura e Poder; | de quantos non vos poden ver | ben sei que levan grant afan: | ¿que devo yo , triste, sentir, | pois ora me conven partir | do meus ollos non vos veran? [+]
1355 CGC 14/ 166 Biva sempre ensalçado | o amor maravilloso, | por el qual sin duda oso | dezir que so enamorado. | [+]
1355 CGC 14/ 166 Esta sienpre sera rei | que meresçe ser servida, | e jamais partirei | minna entençion complida; | ora venna morte o vida | non faria otra mudança, | pois canto con lealtança | e non por fol gassallado. | Ja todo ben pensamento | sera sempre en aquela | que per seu meresçimento | chaman todos linda estrela. | [+]
1355 CGC 18/ 183 Amor, sempre oi dezir | que calquier que te serviese | devie mui ledo bevir | por gran coita en que se viese . | [+]
1355 CGC 27/ 224 E yo sempre me maldigo, | e Deus sempre me maldiga, | si, por ende, non me sigo | como me mandais que siga. [+]
1401 LP 001/ 997 E quem d ' outra guisa tal bem ....... ar | non he namorado, mas he enfrom | que sempre trabalh ' y por cedo cobrar, | da que non servyo, o moor gallardam; | e de tall amor amo mays de cento | e non amo hũa de que me contento | de seer servidor de boom coraçon.| [+]
1401 LP 001/ 997 E quem d ' outra guisa tal bem ....... ar | non he namorado, mas he enfrom | que sempre trabalh ' y por cedo cobrar, | da que non servyo, o moor gallardam; | e de tall amor amo mays de cento | e non amo hũa de que me contento | de seer servidor de boom coraçon.| [+]
1415 CGC 61/ 402 Mais vejo, por meu pecado, | que sempre som padesçente | e nunca bom continente | hei achado. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL