ABAU/2016-2017/CD13/xuño/16

¿ Modernizándonos ou pasáando fame?

Está en boca de todos que agora a gastronomía é "de autor". Pero que significa exactamente isto? Cada Cada vez máis saen na televisión programas cuxo obxectivo é ensinar a xóvenes a cociñar rapidamente pratos ben presentados, ricos e baixo condicións de presións enorme.

Fai anos, ó o pobo est acostumárase a pasar fame, debido as sucesivas crisis, as malas colleitas... e o ben visto pola sociedade eran as figuras recheas, que mostrasen unha diferencia co resto, do campesiñado o bo comer, esa eisa posibilidade. Sen embargo hoxe en día, cos tempos que corren, o progreso, a evolución das técnicas de cultivos... O alimento é algo do que pode dispoñer a meirande parte da poboación, polo que os roles cámbianse. Agora o ben visto e aceptado socialmente é son os corpos esqueléticos que mostran a fame que pasan as persoas. Vai isto relacionado coa co gastronomía na que pre se presentan enormes pratos con moi pouca comida cantidade de alimentos?

Os coci grandes cociñeiros defenden que a gust esencia da comida non está na cantidade, senón na conxunción dos sabores. Será un engano máis para que paguemos cantidades desorbitadas por cousas pouco rentables?

Eu sinceramente penso que a "prato de autor" comida de autor é unha moda pasaxeira, como outras tantas, debido as distintas circunstancias sociais , e económicas que nos rodean. Unha tendencia na que pagu o cidadán debe pagar moito por moi pouco non parece del todo rentable debería ser duradera. E que o preciozo da modernización a pa é o pasar fame?