Encontrámonos ante un texto argumentativo no cal Fran Alonso nos mostra,
cunha visión e un linguaxe crítico e repleto de dobres sentidos un
fenómeno bastante común na nosa sociedade: a gastronomía.
É bastante considerable o aumento de bares e restaurantes nestes
últimos anos, eu que vivo nunha pequena cidade podo ver como case
hai un restaurante para cada persoa: que se vexetarianos, veganos, temáticos
de folk, rock, ou incluso de comida rápida.
Esta epidemia gastronómica, ademáis de gusto por comer característico
non só dos galegos, senón de todos os españois, débese o popularidade
que adquiriu a comida nos últimos anos.
Quizáis é un fenómeno que dure pouco, mais considero que algo
tan básico como é comer, que o fan dende as bestas ate os príncipes,
nunca pasará de moda. Sempre se reinventa. E, se ben é un traballo
bastante escravo e de difícil recoñecemento (só chega moi alto
poucos) sempre será un traballo a nosa disposición, polo que ten
mérito.
Porén, é certo que no futuro quizás non nos guste a "decostrución"
de tortilla de pataca e preferiríamos unha boa fabada completiña,
pero para iso están os cociñeiros, para reinventarse, seguir creando
e seguir modificando os nosos gustos e adaptándose as nosas
preferencias; pero vamos, como todo: a moda, a música..
En resumidas contas, o comer nunca pasa de moda, polo que a
gastronomía e o seu "boom" serán duradeiros, sempre que sepan adaptarse.
