ABAU/2016-2017/CD03/xuño/05

Tradicionalmente, na sociedade profundamente machista na que se vivía, asociábase a cociña como ás mulleres. Non deixaba de ser unha tarefa do fogar que as propias mulleres debían desempeñar. mMais, nestes últimos anos, todo o mundo culinario está a emerxer, polo que cada vez a cociña e a gastronomía están adquirindo unha maior popularidade.

Por unha parte, a cociña xa non se plantexa como unha mera tarefa, agora pode ser un entretemento e un mundo por descubrir. Ademais das múltiples posibilidades que ofrece (cadaquén cociña o que máis lle gusta), pode servir de nexo familiar e favorecer as relacións de parella ou os propios a unión cos propios fillos.

Por outra banda a estrea de diferentes programas televisivos de carácter culinario (véxase dende o propio programa de Karlos Arguiñano ata os novos concursos de talento na cociña), espertou sen dúbida o interese de moita xente por un mundo que hai uns anos pareceía estar todavía sen descubrir, existindo incluso incultos prexuízos sobre eles: que si a comida de alta cociña non era sana, que si as racións non chegaban a nada...

Pois ben, todo ese interese, sumado á valoración do xa citado mundo das vangardas gastronómicas, está a provocar, principalmente en menores de corenta anos unha forte modificación na estrutura de moitos fogares: non só xa non é ela quen cuciña (verdadeiramente, se se aplicase a teoría nunca debeu selo en solitario), senón que moitos dos pfillos mozos dae gran parte dos fogares galegos están a participar cada vez máis activamente nestas tarefas.