En primeiro lugar, cabe destacar que a comida é unha parte da un rasgo que define da cultura
dun país, é un trazo dos moitos que nos definen. Así como a é España se é
recoñecese recoñecida pola paella ou a famosa tortilla española de patatas; a nós, os galegos,
coñecesenos polo cocido, ou la o inigualable lacón con grelos.
Ademáis de ser un si trazo cultural ser importante no sentido cultural,
tamén o é nno sentido económico e turístico, pois moitísima xente
adem cando viaxa ademáis de enriquecerse culturalmente, fanno tamén
gastronomicamente. Aínda, que c De feito, hai xente que só viaxa co obxectivo de coñecer a nova comida. O problema é que este mundo é moi
"subxectivo", no sentido de que unha "obra maestra" para uns, pode ser un
total fracaso para outros e non por iso, debemos criticalo. ou mesnosprecialo.
O certo é, que nós, os galegos, os cales soemos ter morriña do noso fogar,
tamén a temos pola nosa comida, moitos de nós xa o experimentaremos o
ano que vén caondo vai estemos estudando fóra e suplicando a nosa nai que
nos faga un tapper tupper dos seus. E, como todo nesta vida, este é un mundillo
máis que seguen modas; malia iso, a tradición é a tradición.
Unhas modas duran máis que outras e aínda que semella que isto só ten
efectos positivos non é así, porque o producto pode chegar a encarecerse debido
a sobreexplotación que facemos del e en máis dalgunha ocasión, alg produciuse
a algunha especie estivo en perigo de extinción por culpa do noso egoísmo.
Ás gastronomía veces esquecémonos do laborioso que pode chegar a ser un
prato ou de todos os ingredientes que presenta e non o valoramos insuficiente
o suficiente. Sen dúbida, é unha profesión moi dura pois con toda hoxe
en día non é recn recibe demasiado recoñecemento, nen apoio, e sobre todo, por parte dos xóvenes que non apreciamos ese tipo de comida.
Nós optamos pola denominada "comida basura" que por suposto é moito
máis barata e sobre todo, menos sán. Ilusos é o que somos, pois non
temos nin a menor idea de todo o que nos estamos aperdendo
