ABAU/2016-2017/CD11/setembro/01

A autora móstrase crítica co feito de que a infancia e a mocidade soñe con ser futbolistas ou modelo moi maioritariamente.

Isto, por desgraza, é totalmente así. Os rapaces de hoxe en día prefiren e se entusiasman máis por ser unha persoa coñecida que se dedica os deportes e non alguoén recoñecido polas súas tarefas día a día. Isto é debido as desorbitadas cantidades de diñeiro que gañan mentres que outras case non chega a final de mes. Realmente deberíase cobrar en función a responsabilidade de á que se estén exposto no traballo e non por saír na televisión ou en internet. Moitos dirán que a fama é complicada xa que está exposta a vida de alguén a quen queira vela, pero máis difícil é ser profesor que son os encargados de formar ós próximos profesionais ou os médicos que teñen nas súas mans a responsabilidade de salvar unha vida ou un piloto de aviación que en cada viaxe ten nas súas mans as vidas de polo menos 200 persoas. Sin embargo, todos estes non teñen recoñecemento nin unhas retribucións económicas desorbitadas unicamente un salario, que moitas veces é moi reducido.

Moitos deportistas, ademais, recoñecen que case non teñen estudos e chegaron ahí unicamente porque a alguén gustoulle como xogaba a ese deporte. Por exemplo, Cristiano Ronaldo recoñeceu que non había rematara a primaria. Isto creo crea que moitos rapaces abandonen os estudos coa ilusión de ser coma eses ídolos que pouco máis saben que ler ou escribir.

En conclusión, existen outras moitas profesións que deberían ser moito máis recoñecidas e valoradas que as dun deportista xa que estes últimos non poseen case responsabilidades co resto da sociedade