Este texto escrito en Dorna por Fran Alonso é unha crítica
aos hosteleiros ou donos de restaurantes e bares que ofrecen
un prato que a primeira oída parece exquisito pero que
finalmente ofrécencho mal cocinado.
Dende pequenos os nosos pais e nais ou familiares ensináronnos
a comer de todo, sempre hai alimentos que nos gustan máis
que outros pero dende pequenos comemos todo o que nos den
para desarrollar os nosos gustos e identificar sabores.
A medida que medramos, os nosos gustos cambian, outras
veces nos obrigamosnos a comer alimentos que non nos gustan,
ben porque son sanos como o tomate, a lechuga... ou ben
porque están de moda como o sushi e queremos que nos guste
para poder ir comer cos amigos a ese local tan moderno e ser populares condicionándonos
socialmente.
Existen numerosos ingredientes e diferentes formas de preparación
para os mesmos, pero non significa que a forma correcta
de facelo sexa a que máis nos guste, por exemplo, a
pizza cruda é popular en comparación coa forneada de sempre, ou
a tortilla fría en lugar da quente, este cambio estaría condicionado
polo gusto do propio individuo máis que por unha moda.
De esta forma as técnicas de hostelería cambiaron e os tipos
de prato tamén, tanto ao longo da historia como durante as
diferentes estacións. Un bo exemplo é o sushi, fai anos non
se comía tanto como hoxe en día pero polos anuncios publicitarios e influencias de actores e actrices
consúmese máis, ou que en verán é mellor
tomar fruta que cousas quentes ou a situación demográfica ; nunha cidade con
porto abundará o marisco e pescado con maior facilidade para adquirilos.
Nos últimos anos adquiriu moita importancia porque a xente
non se preocupa soamente en comer, se non en facelo de
forma sana e con bo sabor, xa que a medida que pasa o tempo
tamén inova a tecnoloxía ademais das técnicas. Da mesma maneira
actualmente vamos ao supermercado e podemos ver a cantidade de
productos químicos que levan os alimentos, preferindo así comprar
no mercado os productos naturais dos que tanto se fala na hostelería.
En conclusión, os medios de comunicacións os costumes adquiridos de nenos e nenas, o tempo e o lugar son factores que
condicionan o tipo de alimentación dándolle máis fama a un tipo
de alimento ou a outro e á súa forma de cociñalos.