ABAU/2016-2017/CD15/xuño/26

No século XXI xa non deberíamos falar únicamente de que vivimos nunha sociedade de consumo na que productor e consumidor retroaliméntanse, se non a globalización, a enorme variedade de productos lévannos a unha hipocresía de consumo que chega ao absurdo. Exsiximos que nos paguen polo noso servizo ou polo noso producto, porque "é o xusto", xa que estamos dando algo de calidade, pero somos os primeiros en preferir algo que coste "dous duros" a pesar de que o prezo sexa ter que tiralo o día seguinte ou que o servicio que nos ofrezan sexa pésimo. Porque non vamos a gastar moito máis se podemos mercalo máis barato, aunque iso implique permitir que a mano de obra barata e a explotación que tan ben controlan as multinacionais perdure.

Porque isa é outra, moitas veces pagamos precios desproporcionados en cousas de marca que estén de moda aunque no de multinacionais antes que compralas nos comercios locais que posiblemente sexan de tan boa ou mellor calidade.

E con ctodo isto quero dicir e expor a cantidade de cousas nas que non nos paramos a pensar porque guiámonos por o modelo e o sistema de hiperconsumo dende que empezou o século XXI, onde inflúe máis nos xove mozos o que leve certo famoso ou famosa na última fotografía que subiu a Instagram que si de verdade ise producto vale a pena; se estás pagando un prezo xusto ou non. Agora, na actualidade, cantidade de pequenos productores vense absorvidos por os xigantes empresariais e pola forma que progresa o mundo parece que iso non vai cambiar.