ABAU/2016-2017/CD20/xuño/30

Fronte a outros tempos nos que a sociedade galega buscaba o propio abastecemento (policultivoscultivos familiares, gando propio...) na actualidade o que máis se prima e a produción para outros e o consumismo individual.

Se ben é certo que isto supon un fito na nosa historia e implica unha grande mellora na calidade de vida, o que se esta acadando é un exceso de consumismo.

Chegamos a uns extremos nos que unha persoa que non produciu nada en toda a súa vida (eu mesma) leva sendo consumidora individual dende hai varios anos. Créase así unha sociedade plenamente consumista, en exceso, incluso.

Mcamos Mercamos máis do que precisamos, isto é sobre todo a que xa non o facemos por necesidade, se non por mera diversión. Basta con ter un mal día no traballo ou facer un pésimo exame para poder deicir "día de compras para desconectar". Contrariamente se o día no traballo foi bo, ou o exame saiu xenial o argumento cambia: "día de compras para celebralo", o resultado é o mesmo: consumismo innecesario.

Para concluír, é de mester salientar a idea de que a sociedade mudou moito nos últimos anos, e que o consumismo ben vén aparellado do cambio dunha sociedade atávi atávica, pero que á fin de contas o tópico de que o diñeiro non da a felicidade, non é máis que unha verdade.