ABAU/2016-2017/CD21/xuño/41

A produción, cos seus diferentes medios e modos de producir, é para moitos filósofos o motor da Historia. Os cambios sociais e culturais suceden a raíz da produción, en canto a que as forzas e a relacións de produción queda van quedando atrasadas ata que se produce un cambio social esconóm estrutural, como pode ser a revolución da agricultura no neolítico, que permitiu o asentamento dos distintos grupos nómadas que vivían da caza, ou a Revolución Industrial do século XVII/XVIII que fixo posible o paso dunha sociedade estamental e uns modos de produción feudais cara a unha un mundo burgués que avanzou ata desenvolver os servizos.

Hoxe día, este sector terciario é o que emprega máis xente dos tres, sendo o primario, a agricultura e gandaría o que menos. Esto é posible grazas á existencia dunha poboación altamente consumista, cuxa produción faise para poder seguir consumindo.

Así é como funciona a nosa economía, producir para consumir e así aumentar a produción, para que crez medre o consumo,. Porén, é a causa da súa fraxilidade, pois un descenso de consumo implica non poder manter a produción O consumo, por outra parte, é perigoso se non o controlamos, pois o hiperconsumo é un gran problema para a nosa sociedade, que pode rematar por esquecer a súa condición humana (os individuos que a compoñen, claro) e deixar en un segundo plano os principios, os valores e toda a nosa natureza, para pasar a ser escravos da nosa propia produción.