GOND010 Mandan que se han de compor
Título Mandan que se han de compor Autor Correa Mendoza y Sotomayor, Juan Data orixinaria 1697 Edición Álvarez, Rosario / González Seoane, Ernesto Tipo de fonte Impresa Lingua Galego Xénero Poesía culta Difusión Textos públicos Autonomía Textos compilados Editor do volume Ioseph Varela y Vasadre Título do volume
Fiestas Minervales, y aclamacion perpetua de las Musas, à la inmortal memoria de el Ilustrissimo, y Excelentissimo Señor D. Alonso de Fonseca El Grande, Arzobispo de Toledo, y de Santiago, por sv escvela, y vniversidad
Lugar de publicación Santiago de Compostela Editorial / Imprenta Antonio Frayz Data do volume 1697 Páxinas p. 37-39
Opcións de visualización
Texto: Transcrición Edición interpretativa Estandarización
Mostrar: Cores Formato <pb> <lb> Imaxes
Anotación: Etiqueta morfosintáctica Lema
Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
DE DON IVAN CORREA MENDOZA Y
Sotomayor .
ROMANZE GALLEGO
Mandan , que se han de compòr Vinte copras de pergenio , E diz que estas vinte copras Han de ser todas en verso .
E esto de escrivir por contas He dezernos , que rezemos ; Ou despensar en que sejan As nosas copras de cego .
Pero ten enficultade , E non entendo este rezo , Que he de vinte , è o Rosario Solo ten quinze mesterios .
O Domine labia mea Seràn os cinco premeyros ; Logo despois na medalla Entrarà o ofrecimento .
Ora ei lo bay meus fidalgos Os prolojos encurtemos , Que se o exordio for comprido Diràn que he de compremento .
O caso està en falar Ben da quel gran Cavaleyro Duas vezes Arcibispo De Santiago , è de Toledo .
E se esta Cidad viue Obrigada ò seu respeyto , Ou so seu respeyto foi Obrigado ao nacimento .
E o assumpto do Certamen Eu digo , que jal de menos Todos os de este destreyto Muyta obrigaçon lle temos .
Porque ainda que non fora Mais que fundar os Colejos , Que nos alegran ò corpo Co a fayja de bermello .
He co as caras de risa Alegres , è pracenteyros Todos moziños , è como Vn parafuso dereytos ,
Donde coma dun alcoube Trasprantados no Consello Dan froitos de bendiçon , E todos son froitos certos .
Pois nas Igrejas , seria Contar estrelas no Ceyo De tantos Conigitates Cantos po lo mundo vemos .
Que se pode ben dezer , Que no ay no descuberto Das palestras de Minerva Outro mellor Pegureyro .
E tamèn que à sua terra Lle foy ingrata è ben certo , Ca se fora agradecida Fora mais , ou fora menos .
Se fora na antiguidade Oin dezer os mais vellos Lle leuantaran Estatuas , Lle erigiran Masoleos .
Por Apolo en sabidencia Mellor co que ò Rey Admeto Alà po los campos de Elis Gardou cabras , è carneyros .
Porque librou sua res Decote po los outeyros Dos montes Compostelanos Do trifauce Can Cerbeyro .
Este vos digo eu que foi Pastor ben feyto , è dereyto , Que traìa seu cajado , Tamen visteu seu Capelo .
Libertounos de trabucos , Dalcauelas , è de peytos , Porque lle damos rendidos Os corazons en obsequio .
Se coa mesma vontade , Que eu fago este rendimento , Me ofrecen ò chicolate Me darey por satisfeyto .
Lenda:
Expanded • Unclear • Deleted • Added • Supplied
Descargar xml • Descargar vista actual como txt
