discurrir
v.
discorrer
ES Ningún ruido exterior llegaba al fondo de la fantástica caverna; sólo se percibían a intervalos unos gemidos largos y lastimosos del aire que discurría por aquel laberinto encantado, un rumor confuso de fuego subterráneo que hervía comprimido, y murmullos de aguas corrientes que pasaban sin saberse por dónde.
GL Ningún ruído exterior chegaba ao fondo da fantástica espenuca. Só se percibían a intervalos uns saloucos longos e magoantes do ar que discorría por aquel labirinto encantado, un rumor confuso de lume subterráneo que fervía comprimido, e murmurios de augas correntes que pasaban sen se saber por ónde.
Fonte: GNM (31)
matinar
ES Así pensando y discurriendo pasó Garcés la tarde, y cuando ya el sol comenzó a esconderse por detrás de las vecinas lomas y don Dionís mandó volver grupas a su gente para tornar al castillo, separose sin ser notado de la comitiva y echó en busca del zagal por lo más espeso e intrincado del monte.
GL Así pensando e matinando pasou a tarde, e cando xa o sol comezou a se agachar tras das veciñas lombas e don Denís mandou recuar a súa xente para tornaren ao castelo, afastouse sen que a comitiva se decatase e foi na procura do zagal polo máis mesto e intricado do monte.
Fonte: CRZ (58)
|