logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra mia como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.9 Rows
- Número de acepcións atopadas: 8.
- Distribución por dicionarios: CANTIGAS DE AMIGO (1), CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA XERAL (2), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (2), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), VOCABULARIO 1275 (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

J. J. Nunes (1928): Cantigas d' amigo dos trovadores galego-portugueses. Vol. III \(Glossário\). Coimbra: Imprensa da Universidade.
mia
pos. fem. do pr. pos. meu: cf. ma: I, 13, etc., XIII, 16, XXXIII, 13, XCVII, 8, etc., minha. (Cantigas d' amigo).

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
mia
pos. : forma conjunta do pronome possessivo {pos.} mĕa 1) f.; proclítica, e por isso pronunciada como uma só sílaba com ditongo ascendente (miá) cujo i se perdeu mesmo na pronúncia ma (q. v.). A grafia do CA é a primitiva, com i. Nos apógrafos italianos há sempre mha. O símbolo mh (assim como vh em Segovha Nevha, e bh em sabha) é analógico; como nh imitação de lh (por li, ligado por um tracito horizontal) que nasceu na Provença 69, 73, 135, 139, 146, 153, 160, etc. A par dessa forma existia, naturalmente, a absoluta, de duas sílabas mí-a {mía} posposta aos substantivos p. ex. CV 402.8 ({Pai Gomez Charinho} a ventura mia em rima com devia, valrria), da qual por influxo de mim, nasceu a moderna minha (através de mĩa) já bastas vezes usada no tempo dos trovadores, conforme o curioso pode verificar no artigo respectivo.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
mjna
mina
mjña
miña
minha
mha
mỉa
mya
ma
mia
mĩa
mia
minha
miá
ma
miño
pron. 'mi, mía' , del lat. MĔA. Sobre la forma primitiva mia, se creó una nasalizada mĩa (decir que de mia se hizo minha por ser más fácil de pronunciar, como hace Michaëlis Lições p. 409, es no decir nada; tampoco tiene sentido la influencia de min que esta misma autora presenta en Gloss. CA p. 50, o también Cunha, pues la -n de min es extraña al lat.: la nasalización se debe a la inicial y a la acomodación, por confusión, al suf. lat. -ĪNU / -ĪNA; se ha discurrido más de la cuenta sobre la pronunciación, llegándose incluso a la conclusión de que era miá, lo cual no deja de ser perder el tiempo tontamente: cfr. Cunha Codax p. 142). Formas: mjna 114.103, 119.21,22, 141.35, 184.36,48 (2 v.), 326.38, 349.8, 355.23, 357.10, 361.14, 371.23, 375-9,10 (c. 231), 377.9, 379.4, 383.7, 384.23, 389.37, 390.38, 417.23, 429.17, 431.25, 432.28, 456.26 (2 v.),29, 481.6, 549.13, 551.11, 578.67, 579.71, 603.19 (2 v.), 604.24, 617.6,17, 618.38, 623.36,37, 626.15, 630.18, 637.7, 650.26, 652.15,16 (c. 445), 655.20, 656.39,41, 658.37,42,47,51,53, 659.30, 676.12, 677.12,15, 680.19, 682.30, 697.5,9 (c. 477), 812.189, 824.62, 895.16,22, 896.23, función pron. en 627.6, 677.12, mina 236.72, 560.35, 568.38, 632.7, 637.7, mỉna 107.73, mjña 133.33, 135.17, 137.41, 149.65, 152.53, 153.13, 168.29,46,50,51, 184.51, 195.10, 242.20, 604.22, 607.62,65, 617.6, 632.3, función pron. en 167.17 "de meu padre et - ", 555.22 "a justiça que seia - ", miña 558.13, mjnha 548.13, 549.14, minha 632.9, mha 550.21, 615.32, mỉa 45.57, 58.15, 90.35, 98.55, mjnas 149.61, 184.32,36, 429.17, 548.17, 575.21, 578.51, 604.25, 610.24, 619.50,55, 620.11,13,15,16, 622.4,8,13, 623.21,28, 627.5, 631.13, 632.5, 649.24, 658.54, 875.7, función pron. en 619.58, mjñas 200.23, 578.66, 599.6 (2 v.), 608.13, miñas 610.21, mhas 560.36, 566.27,28, mỉas 620.5, myas 558.13, mas 79.7 "aas - prophetas". La forma ma procede de la posición átona: Afonso X (B 469) "de ma senhor" (2); D. Denis (142, 539) "que aiades parte da ma coyta" (9); Johan Airas (1074, 1464) "a ma senhor" (3). Otras formas: a. 1214 "de mia alma e a proe de mia morte... fiz mia mãda, per que depos mia morte mia molier" (Textos Port. Med. 399); CSM 21.16 "oe mia oraçon"; a. 1260 "por mĩ et por toda miña uoz" (Salazar 29.5); a. 1266 "por mia uoz" (Sponer 131.5); a. 1275 "da mỉa parte" (Leite T. Arc. 107.8), "todas mjas boas" (107.18); a. 1299 "mĩas boas... mĩa parte" (id. 109.10,11); a. 1281 "mỹa muler... mỉa madre" (Sponer 125.2,7); a. 1296 "mina mao" (id. 127.15); a. 1291 "mina moller... de mina madre... todas mias boas" (Duro p. 163); Cr. Troyana "por mỉa caualaria" (I, 107.1); "mỉa yrmaa" (I, 113.1); Aves "aa mha alma" (p. 41.26); Nunes Contr. "a mha alma" (RL XXVII, 52), etc. Más ejs. en Machado DELP1 1497-1498; DELP2 1566; Nunes Gram. Hist. p. 244 n. 1; C. Michaëlis Gloss. CA p. 50; Magne Demanda Graal III s.v. En port. mod. es minha (Morais ), en gall. miña (E. Rodríguez ). Analógico del fem. se creó por confusión un masc. miño: "minno amor tan garrido... minno amor tan loução" (Lang Canc. Gall.-Cast. vv. 2129, 2132). Es voz que emplean los principiantes en el idioma y que por despiste considera gall. Michaëlis Lições p. 409.
mo
ma
mha
mho
melo
mio
mia
'me lo, me la' , de los pronombres me y o. Formas: mo 36.18, 37.40,44 (2 v,), 41.55, 43.12, 44.28, 147.26, 184.36, 192.22, 201.73, 356.11, 431.20, 481.8, 623.25, 658.56, 877.43, mho 547.7 "eu - tomarey quando me eu quiser", mj lo 623.34 "por que - pedirõ elles", melo 621.34 "que - mandedes dar", me lo 437.20, mos 149.63, 201.50, 465.20, me los 765.7 " - demanda", ma 379.43, 683.31, mha 546.17 " - deu", 555.11,12 "pois Deus - quis dar... que - ajudarõ a gaanhar", 588.28, mas 618.38 "que - mãdedes dar", 622.9,13. La forma ant. mio / mia es corriente en los Cancioneros y en CSM 25.66 "u mia eu porria", 281.17 "por que mia perdi", 21.37 "e logo mio toller", 273.27 "ou quen mios venda", etc.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
mia
mỹa
minna
pos pron. poss. {pos.}: proclítico: 5.79 mia companneira; 9.93 Dar-ll'ei con mia lança; 14.29, 21.16, 25.62, 147.33 a mia ovella me dá; 155.62 de mias lagrimas duas || posposto: 2.35 per ti viv'a Sennor mya || 135.115 prol / será minna; 161.22 a mia vỹa me guardade. / E pero que mynna digo, ante tenno que é vossa; 292.78 que ponna esta omagen... u a mỹa está (E; F: mynna).
mia
pers (= mi + pron. {pers.} a): 25.66 ide põer / a paga u mia eu porria; 161.24, 274.32, 281.17 A requeza que avia, non sey por que mia perdi; 354.35.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
mia
pos. = minha. Forma proclítica do pronome pos. : {Afonso X} E por esto é grande a mia nomeada 1.25; 39.19; 46.22; 55.1; 167.19 etc. {V. minha}.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
meu
meo
mio

mia
mina
mya
pos. .- adj. o pron. {pos.}, 'mío, mía, mí'. Del latín MĔUM, MĔAM (a través del vulgar MIAM); a. 1228 "Se alguun omne este meu feyto" (20.28), 20.18; a. 1253-54, 14.10; a. 1258-61, 33.12,27, 39.12,21,24, 43.17,21,26,28; a. 1259, 27.8; a. 1261, 47.9; a. 1265, 50.15, 52.1; a. 1266, 53.8; a. 1269, 56.1, 57.2; a. 1270, 57.15, 58.16; a. 1271, 59.8, 60.15, 61.7,13,14, 62.9; a. 1272, 62.11, 63.24; a. 1273, 64.5,12, 65.8; a. 1274, 66.23; a. 1275, 68.14, 69.21; a. 1257 "os meus igrigarios" (27.4); a. 1269, 55.4,18; a. 1270, 57.7,6; a. 1271, 61.5; a. 1274, 65.15; a. 1266 "fiz trasladar et pono y meo sinal" (53.10); a. 1275 "et por meos yrmaos" (70.7); a. 1253-54 "mio seellu" (13.25), tal vez sea un castellanismo; a. 1260 "por uoz de mio padre" (28.6), 29.3; a. 1260 "et põno signo" (30.19); a. 1259 "por mia alma" (27.4), 27.8; a. 1270, 57.6, 58.2,3,6; a. 1273, 64.5; a. 1271 "et si alguũ da mja parte" (61.12), 61.14; a. 1274, 65.11,15,19, 66.11; a. 1268 "et se alguen da mĩa parte" (54.10); a. 1228 "cum mias maos" (21.7); a. 1275 "et por todas mĩas boas" (68.7); a. 1257 "toda mina herdade" (26.6); a. 1260, 29.13; a. 1261, 45.12; a. 1265, 49.7, 50.4; a. 1271, 59.3,15; a. 1274, 66.11; a. 1260 "por toda mĩna uoz" (29.5); a. 1260 "et por toda mjna uoz" (28.2); a. 1268, 53.13; a. 1274, 66.7,8; a. 1275, 67.3,8; a. 1260 "ca in esta carta minas mayos propias roboro" (30.4), 30.11; a. 1271, 60.3; a. 1260 "ca ĩ estas mjnas mãos propias roboro" (28.10); a. 1258-61 "a que uos enuyo ensarrada en eesta mya" (33.15), 39.16; a. 1269, 55.16; a. 1258-61 "logo uista esta mya carta" (39.14); a. 1271, 61.24.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL