M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
[testigo]	subst.	subst. 'testemuña'. Vid. s.v. [testemoya]. Testigos, "et juraron logo en hũu signal de cruz, en lugar dos Santos Avangeus, que con súas mãaos tangeron, en presença de mỉ, o dito notarjo et testigos ynfra escriptos" 28.19 (1412); "Testigos que a esto foron presentes: Juan de Padrón" 28.26 (1412); "fique firme et valla para todo senpre. Testigos que a esto forõ presentes: Gonçalo da Meyã" 31.82 (1417); "en presença de mỉ, notario, et testigos ajuso escriptos, paresçeu ende presente Juã de Maalde" 39.4 (1439); "per juramento que sobre elo fezese perante notario et testigos, por ende diso que el obedeçía a dita carta" 39.14 (1439); "Testigos que a todo esto forõ presentes: Pero Vaasques, mercador" 39.232 (1439). Desta voz hai 64 ocorrencias véxase o listado s.v. testigos.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{testigo}		.- *TESTIGO: 1209 "judeo que penos tomar sin testigos... sin testigos" (PMH Leges 880, etc.); Gal. Estoria "trouxo por testigo Ecateo" (146.23); 1421 "testigos que foron" (Sponer 143.34).

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
testigo	m.	m. "Testemuña, persoa que declara ou dá fe sobre algo porque o presenciou ou ten coñecemento dese algo".
____		testigo (14): "O dito Pero Mjgés, testigo, jurado e pregũtado porla sobredita pregũta, / diso que a dera Pero de Deus e Mayor Afonso, súa moller, a Afonsjno, fillo / de Fernando do Outeyro, que he finado, esta dita vaca que el agora tẽ" 643, 2093, 2625, 2630, 2677, 2682, 2696, 2786, 2792, 2796, 2808, 2826, 2923, 2953; testigos (190): "Testigos: Johán do Barral e Johán / Pereyreyros e Johán Peres da Pera do Outeyro, vesiños do dito lugar" 329, 343, 359, 366, 384, 390, 400, 420, 444, 456, 468, 490, 509, 518, 530, 545, 567, 573, 577, 585, 596, 607, 620, "tragendo testigos sobre ello" 630, 632, 632, 638, "Testigos que forõ presentes" 639, 641, 669, 684, 696, 700, 717, 718, 730, 738, 739, 769, 782, 788, 819, 820, 824, 838, 838, 860, 867, 869, 881, 891, 904, 919, 933, 938, 945, 946, 955, 968, 972, 985, 990, 1011, 1025, 1059, 1082, 1094, 1098, 1110, 1126, 1136, 1166, 1186, 1203, 1236, 1264, 1265, 1300, 1307, 1316, 1335, 1343, 1354, 1369, 1382, 1388, 1403, 1429, 1434, 1465, 1472, 1478, 1487, 1499, 1502, 1505, 1517, 1517, 1538, 1547, 1578, 1603, 1615, 1637, 1643, 1646, 1666, 1667, 1671, 1678, 1687, 1691, 1702, 1711, 1717, 1751, 1809, 1866, 1873, 1877, 1956, 1972, 1997, 2017, 2028, 2036, 2048, 2051, 2054, 2064, 2072, 2089, 2101, 2113, 2119, 2128, 2134, 2139, 2144, 2158, 2182, 2189, 2202, 2207, 2211, 2217, 2233, 2248, 2344, 2345, 2364, 2381, 2389, 2416, 2426, 2438, 2459, 2463, 2483, 2494, 2496, 2515, 2520, 2526, 2572, 2578, 2585, 2590, 2594, 2601, 2619, 2632, 2633, 2637, 2722, 2758, 2761, 2814, 2815, 2844, 2891, 2932, 2939, 2969, 2978, 2997, 3003, 3008, 3015, 3024.
____	____	Do castelán testigo, der. do ant. testiguar, descedente semiculto do lat. testĭfĭcare, composto de testis 'testemuña' e facĕre 'facer'. As formas propias galegas presentan o tratamento do grupo -nj- como se o n fose intervocálico e, consecuentemente, pérdese: testemoyas en 1257 e en Cr. Troyana, testimoyas e testemuyas en 1265, testamoyas en 1341, testemoias en 1407. Outras variantes, que presentan a evolución do grupo -nj- dando como resultado unha nasal palatal, son máis ben propias dos textos portugueses: testimonhas, testemunhas, testimohyas e outras no Fuero Real, pero tamén hai algunha atestación en textos galegos: testemonjas en 1281 e testimunas en 1276 (Lorenzo Crónica s.v. testemoya). Esta última var., en convivencia con outras, rexístraa antes Martínez Montederramo (s.v. testemoya) en 1270-1272 en Montederramo. Nos textos portugueses advírtese unha clara tendencia á uniformización en favor de testemunhas desde o séc. XIV (nos documentos de Maia, esta é a única forma que aparece a partir de 1331). En textos galegos hai moito máis polimorfismo: tamén se ten empregado para este concepto o latinismo testes, e en documentos do XV comeza a aparecer o castelanismo testigos (en 1442, vid. Maia p. 110), data a partir da cal se vai implantar uniformemente. A forma moderna port. é testemunha, que tamén se tomou de modelo para o gal. testemuña (Véxase Boullón/Tato Léx. xur.). Véxase tamén s.v. testimoyo.