engendro
s. m.
espantallo
ES -¡Ah! condenado engendro de Satanás -dijo éste con voz espantosa, recogiendo la ballesta con una rapidez indecible-; pronto has cantado la victoria, pronto te has creído fuera de mi alcance; y esto diciendo, dejó volar la saeta, que partió silbando y fue a perderse en la oscuridad del soto, en el fondo del cual sonó al mismo tiempo un grito, al que siguieron después unos gemidos sofocados.
GL -¡Ah, condenado espantallo de Satanás! -dixo este con voz espantosa, recollendo a bésta cunha rapidez indecíbel-. ¡Pronto cantaches victoria! ¡Pronto te consideraches fóra do meu alcance! E en dicindo isto, deixou voar a seta, que partiu asubiando, e foi perderse na escuridade do souto no fondo do cal soou ao mesmo tempo un berro, ao que seguiron logo uns saloucos sufocantes.
Fonte: CRZ (138)
|