ABAU/2016-2017/CD07/xuño/09

Na actualidade, xa dende os últimos anos dende o ámbito profesional da gastronomía deuse unha nova tendencia que en contraposición á tradición ata agora, entende a preparación e elaboración de alimentos como un arte, no que entran a valorarse a presentación con trazos modernistas, a mistura de sabores, etc. A cuestión esta en diferenciar cando deixa de ser gastronomía e pasa a ser arte.

Por un lado, esta nova tendencia defendida por altamente reconocidos e galardonados chefs, abriu as portas a a un novo mundo de experimentación, con exquisitos alimentos da mellor calidade e outros exóticos que supoñen un deleite ao paladar, mais nalgún caso a excesiva decoración reduce á mínima expresión o prato en sí e en cantidades minúsculas é complexo saborealo prato, ou a exaxer esaxeración da innovación que da lugar a que sexan incomestibles, por non falar do prezo...

En cambio, a cociña ou gastronomía tradicional non sofre destes males, malia que tamén pasou pola súa crise. Coa chegada da tendencia anterior púxose en evidencia o estatismo e a falta de orixinalidade deste tipo , que vai relacionada ou compensada coa abundancia e tamén que en innumerables ocasións o de sempre non é o mellor, senón que no gusto e na diversidade atópase o equilibrio.

Para rematar, en relación ao derradeiro na miña opinión non é nos extremos senón no término medio onde o cliente disfruta ao máximo; a a mistura de tendencias ou a renovación dos típicos pratos de toda a vida.