contentamiento
s. m.
contentamento
ES Si realizó esta idea con objeto de purgar sus culpas, que no eran pocas, derramando su sangre en tan justa empresa, o con el de trasplantarse a un punto donde sus malas mañas no se conociesen, se ignora; pero la verdad del caso es que, con gran contentamiento de grandes y chicos, de vasallos y de iguales, allegó cuanto dinero pudo, redimió a sus pueblos del señorío, mediante una gruesa cantidad, y no conservando de propiedad suya más que el peñón del Segre y las cuatro torres del castillo, herencia de sus padres, desapareció de la noche a la mañana.
GL Se realizou esta idea con obxecto de purgar as súas culpas, que non eran poucas, derramando o seu sangue en tan xusta empresa, ou co de se transplantar a un punto onde as súas malas habelencias non coñecesen, ignórase; mais a verdade do caso é que, con gran contentamento de grandes e pequenos, de vasalos e de iguais, achegou canto diñeiro puido, redimiu os seus dominios do señorío mediante unha importante cantidade, e non conservando de propiedade súa máis có petouto do Segre e as catro torres do castelo, herdanza dos seus pais, desapareceu da noite para a mañá.
Fonte: CRU (39)
|