derrumbar
v.
derrubar
ES Nunca despliega sus labios; pero cuando la sangre humea en nuestras manos, como cuando los templos se derrumban calcinados por las llamas; cuando las mujeres huyen espantadas entre las ruinas, y los niños arrojan gritos de dolor, y los ancianos perecen a nuestros golpes, contesta con una carcajada de feroz alegría a los gemidos, a las imprecaciones y a los lamentos.
GL Nunca desprega os beizos; mais cando o sangue fumega nas nosas mans, coma cando os templos se derruban calcinados polas chamas; cando as mulleres foxen espaventadas entre as ruínas, e os nenos botan berros de dor, e os anciáns perecen aos nosos golpes, contesta cunha gargallada de feroz ledicia aos laios, ás imprecacións e aos lamentos.
Fonte: CRU (94)
|