M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
rrenda	subst.	.- subst. a).- 'cargo, foro, canon, pensión'. Rrenda, "que dedes a nós et ao dito noso moesteiro en cada hũu ano, por rrenda et foro et çenso et conoçemento ao ovẽeçal (...) vijnte morauidís" 22.13 (1403); "nos obligamos de o teer (...) et conprir et agardar et pagar en cada uu ano a dita rrenda a vós, a dita Ysabela Peres" 36.51 (1425); "me obligo de dar et pagar o dito foro, rrenda et pensón ao dito mosteyro" 48.35 (1455). Rrendas, "et pagarlle os ditos foros et rrendas sem pleito et sem contẽda algũa" 10.76 (1390); "pagando aa dita Tareija Vaasques as rrendas et foros del en súa vjda" 35.29 (1422).
____		b).- 'foro, canon que se paga co rendemento periódico que se obtén dunha cousa, en diñeiro ou especie'. Rrenda, "Jtem nos deuedes dar mays por rrenda et conosçemẽto da dita byna por tẽpo de vendymya ata que leuar bjño quatro morauidís de branquos" 10.67 (1390); "et nõ os deuedes vender nẽ sopenorar (...) en outra pesoa algũa (...) nẽ otro home poderoso de que nõ posamos auer a dita rrenda" 10.80 (1390). Rrendas, "pedeu ao dito alcallde que (...) mãdase aos ditos forneyros que (...) o ouvesen por señor da medade del, cõ condiçón que a dita Tareija V. en súa vjda et soúde leuase os froytos et rrendas del" 35.19 (1422); "et lle rrecudirían cõ as rrendas delas en quanto as labrasen et morasen ẽnas ditas casas" 45.19 (1448). {Cfr. s.v. cargo, encargo, penson}

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
rrenda	f.	f. rienda, correa; rein: o caualo se ergeo ante que Diomedes. Polidamas o tomou por la rrenda et o leuou, 193.1, 182.7, 182.30.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
rrẽta rrenda	f.	f. "Renda, rendemento periódico en especie ou diñeiro que se obtén da propiedade dun ben".
____		rrẽta (13): "Praso e rrẽta de XV anos do casal de / Rriãgiño" 9, 42, 87, "faser / a rrẽta sãa de morte e de saca" 400, "outorgarõ / en rrẽta o seu logar de Ozo da Torre" 691, "en cada ano outra tãta rrẽta de pã e vjno" 700, 1172, 1176, "porla rrẽta das ditas alcaualas" 1193, 1320, 1331, 2514, 2717; rrenta (2): "Outorgou carta / de rrenta e poder e rrecudimento" 1185, 2481; rrendas (1): "sobre nosas herdades e rrendas / e terrádegos" 2609; rrentas (5): "que leue pã e vjno e frutos e rrentas do dito logar / fasta ser pago" 693, 799, "herdades e chantados e outras rrentas e dereyturas / e pertenẽsçias" 804, 1192, "estimou os frutos e rrentas e nouos do dito paaço e vjnas" 2493.
____	____	Do lat. vg. *rĕndĭta, por rĕddĭta, participio neutro plural de rĕddĕre, posiblemente a través do provenzal (DCECH s.v. rendir). A forma renda está desde o XII, en 1162 nun texto port.; en textos romances galegos en 1242-1252, 1259, etc. (Lorenzo Crónica s.v.). A forma usual nos textos galegos é esta (véxase tamén Martín Ribas de Sil, Martínez Montederramo e Tato Santiago s.v.); a forma con t quizais proceda do castelán, onde desprazou á normal renda no XIII (DCECH s.v. rendir); hai outros testemuños galegos de renta en 1454 (Martín Ribas de Sil s.v.).