agobiar
v.
abafar
ES Aborrecedor implacable de los cristianos y de cuanto a ellos pudiera pertenecer, jamás pasó junto a un caballero principal o un canónigo de la primada sin quitarse una y hasta diez veces el mugriento bonetillo que cubría su cabeza calva y amarillenta, ni acogió en su tenducho a uno de sus habituales parroquianos sin agobiarle a fuerza de humildes salutaciones acompañadas de aduladoras sonrisas.
GL Anoxoso implacábel dos cristiáns e de canto a eles puidera pertencer, endexamais pasou xunto a un cabaleiro principal ou un cóengo da Primada sen quitar unha e ata dez veces o lordento bonetiño que cubría a súa cabeza calva e amarelada, nin acolleu na súa tenda un dos seus habituais clientes sen o abafar a forza das súas humildes salutacións, acompañadas de afagantes sorrisos.
Fonte: ROS(8)
|