granjear
v.
granxear
ES Aconteció una vez a este caballero, hallándose en su favorita diversión acompañado de su hija, cuya belleza singular y extraordinaria blancura le habían granjeado el sobrenombre de Azucena, que como se les entrase a más andar el día engolfados en perseguir a una res en el monte de su feudo, tuvo que acogerse, durante las horas de la siesta, a una cañada por donde corría un riachuelo, saltando de roca en roca con un ruido manso y agradable.
GL Aconteceulle unha vez a este cabaleiro, atopándose na súa favorita diversión, acompañado da súa filla, á cal a súa beleza singular e extraordinaria brancura lle granxeara o alcume da Azucena, que, ao lles decorrer o día abstraídos en perseguiren unha res no monte do seu feudo, tivo que se acoller durante as horas da sesta a unha vaganta por onde corría un regueiro saltando de rocha en rocha cun ruído manso e agradábel.
Fonte: CRZ (2)
|