chuvia

ES III Un día que salió de caza y que, como era su costumbre, hizo entrar a guarecerse de la lluvia a toda su endiablada comitiva de pajes licenciosos, arqueros desalmados y siervos envilecidos, con perros, caballos y gerifaltes, en la iglesia de una aldea de sus dominios, un venerable sacerdote, arrostrando su cólera y sin temer los violentos arranques de su carácter impetuoso, le conjuró, en nombre del Cielo y llevando una hostia consagrada en sus manos, a que abandonase aquel lugar y fuese a pie y con un bordón de romero a pedir al Papa la absolución de sus culpas.
GL III Un día que saíu de caza e que, como era o seu costume, fixo entrar a se gorecer da chuvia toda a súa endiañada comitiva de paxes licenciosos, arqueiros desalmados e servos envilecidos, con cans, cabalos e xerifaltes, na igrexa dunha aldea dos seus dominios, un venerábel sacerdote, arrostrando a súa cólera e sen temer as violentas arroutadas do seu carácter impetuoso, conxurouno, no nome do ceo e levando unha hostia consagrada nas súas mans, a que abandonase aquel lugar e fose a pé e cun bordón de romeiro a pedirlle ao Papa a absolución das súas culpas.
Fonte: CRD (19)

---