logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra tu como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.9 Rows
- Número de acepcións atopadas: 9.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), HISTORIA TROIANA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
tu
pers. (pron. pess. {pers.} abs. 2 pess. tu) 7364, 7365, etc., 10032, etc. Nas Cantigas de amor, a verdadeira alocução respeitosa é sempre vos, à maneira francesa. É apenas o jogral Juião, da Cantiga de escarnio 453 {Men Rodriguiz Tenoiro}, e o mensageiro, ao qual se dirige a 332 {Gil Sanchez}, que são tratados por tu pelos seus senhores. Cfr. CV 1035 e Lang Liederbuch 453 ({D. Denis} amor). Cfr. te, ti, tigo, contigo.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
tu
nom. pron. nom. P2 ; you: tu ficaras oie este dia ẽna uila, I 342.27.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
tu
'' , del lat. (REW 8963): 7.16, 58.15,16,18, 84.31,38, 91.14,17,18,28, 92.36,37, 106.32,54, 114.91,95,96,97,98,101,104, 126.12, 129.103,105, 130.122,124, 132.38,45,47,49 (2 v.), 152.52, 197.63, 201.52,53, 227.18,19, 236.68, 240.41, 260.23, 315.31,33,34, 326.36, 349.7, 361.26, 383.11,12 (2 v.), 392.22, 440.16, 495.11,12,13 (3 v.), 496.19,20, 550.31, 626.13 (2 v.),17, 627.6, 655.14,17,20, 659.29, 679.12,13, 717.29,30, 808.58, 809.107 (2 v.) Desde el s. XIII: CSM 132.101 "non es tu o que dizias / que mi mais que al amavas", etc.; Afonso X (67, 484) "beeito seias tu" (13); Cr. Troyana "tu ficaras oie este dia ẽna uila" (I, 342.27), etc. Otros ejs. en Morais; en gall. se usa tu como dialectal, espec. en zonas de Orense y Lugo, pues la forma normal es ti: está ya en cantiga de Lourenço y Johan Vasquiz de Talaveira (V 1035) "dime ti" (12). En cast. desde las Glosas.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
tu
pers pron. pess. {pers.}: 2.52, 6.62 Sennor, tu que es porto; 15.39, 16.71, 17.61.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
tu
pers. pron. {pers.} ; you: tu nõ seras tornado a myn sobre estes mõtes et mõntaña, 8.38, 12.14, 52.20.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
tu
pers. .- pron. pers. de 2ª persona "". 5.5 "aque aqui o teu seruo que tu liuraste"; 15.4 "se tu es santo"; 24.4 "tu es home boo"; 24.5 "com̃o tu dizes"; 28.5 "tu acreçẽtasteo mais"; 36.5 "-Se me tu nõ saãres eu te farey matar"; 36.8 "-Quen he ese de que tu tã grãdes cousas dizes?"; 36.10 "se tu en el creueres [...] averas soude"; 39.6 "Tu mereçias morte"; 40.1 "-Se tu es profeta"; 40.2,3; 42.8; 53.3; 54.8,10; 63.15; 64.1,11; 65.8; 66.1,5; 72.2,9,14; 74.4; 86.14; 87.3; 105.5,16; 106.13; 107.8,9; 111.2,5; 121.11; 122.2,9; 123.3,12; 148.9; 181.10; 184.13; 185.3; 188.7; 191.1; 200.4; 201.16; 202.11,12,13,14,17; 203.1,4,9,10; 208.2; 210.5; 212.12; 213.11; 216.15; 221.12; 224.7,8,10,17; 225.13; 226.10; 227.10,22,23; 228.1; 229.20; 230.3; 232.11,13,19; 233.6,9,10,14.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
tu
pers. pron. pers. "Ti". Pron. pers. tónico de segunda persoa do sing. en función de suxeito.
____ tu (3): "¿tu darme ás estes diñeyros?" 1658, 1662, 1664.
________ Do lat. . Documéntase desde o séc. XIII, nas CSM, en Cr. Troyana, etc. (Lorenzo Crónica s.v.). Actualmente en gal. é maioritaria a forma ti, óxica con mi (vid. mỉ), documentada desde os Cancioneiros, que abrangue case enteiras as provincias da Coruña e Pontevedra, e vai penetrando cada vez máis en Lugo e Ourense (Álvarez Pronome pp. 27-32, mapa 6, Fdez. Rei Dialectoloxía p. 75).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL