estribillo
s. m.
refrán
ES Después que hubo estirado bien las cuerdas unas tras otras y con mucha calma, mientras su acompañante daba la vuelta al corro sacando los últimos cornados de la flaca escarcela de los oyentes, el romero empezó a cantar con voz gangosa y con un aire monótono y plañidero un romance que siempre terminaba con el mismo estribillo.
GL Despois de estirar ben as cordas unhas tras doutras e con moita calma, namentres o seu acompañante lle daba a volta ao círculo sacando os últimos cornados da frouxa escarcela dos oíntes, o romeiro principiou a cantar con voz fungallona e cun ar monótono e choromiqueiro un romance que decote remataba co mesmo refrán.
Fonte: PRM (91)
|