fiel
 s. m.
 fiel
ES En efecto, cuando los primeros fieles, después de atropellarse por la escalera, llegaron a la tribuna vieron al pobre organista caído de boca sobre las teclas de su viejo instrumento, que aún vibraba sordamente, mientras su hija, arrodillada a sus pies, le llamaba en vano entre suspiros y sollozos.
GL En efecto, cando os primeiros fieis, logo de se atropelaren pola escaleira, chegaron á tribuna, viron o pobre organista caído de boca sobre as teclas do seu vello instrumento, que aínda vibraba xordamente, mentres a súa filla, axeonllada aos seus pés, chamábao en van entre salaios e saloucos.
 Fonte: MAE (148)
adx.
fiel
ES El conde de Gómara, acompañado de su fiel escudero, atravesó por entre los animados grupos sin levantar los ojos de la tierra, silencioso, triste, como si ningún objeto hiriese su vista ni llegase a su oído el rumor más leve.
GL O conde de Gómara, acompañado do seu fiel escudeiro, atravesou por entre os animados grupos sen erguer os ollos da terra, silandeiro, triste, coma se ningún obxecto ferira a súa vista nin chegase ao seu oído o rumor máis leve.
Fonte: PRM (86)
|
fenómeno, feria, ferocidad, feroz, ferrocarril, festín, feudatario, feudo, fibra, fiel, fieltro, fiesta, figura, figurar, fila, filtrar, fin, final, fingir