singularly
adverb
extraordinariamente
EN 'Common' she was, as Mrs Costello had pronounced her; yet it was a wonder to Winterbourne that, with her commonness, she had a singularly delicate grace.
GL "Vulgar" era, tal e como a describira Mrs Costello; sen embargo para Winterbourne era unha marabilla que, coa súa vulgaridade, tivese unha gracia tan extraordinariamente delicada.
Fonte: DAI (482)
estrañamente
EN It was not, however, what would have been called an immodest glance, for the young girl's eyes were singularly honest and fresh.
GL Non era, así todo, o que se podería chamar un mirar pouco modesto, pois os ollos da moza eran estrañamente honestos e puros.
Fonte: DAI (120)
singularmente
EN Then we came to a gallery of simply colossal proportions, but singularly ill-lit, the floor of it running downward at a slight angle from the end at which I entered.
GL Entón fomos dar a unha galería de proporcións simplemente colosais, pero singularmente mal iluminada, na que o chan caía nun suave ángulo dende o extremo polo que entraramos.
Fonte: TEM (1430)
|