estalo

ES No obstante, de cuando en cuando se percibían como unos rumores confusos: chasquidos de madera tal vez, o murmullos del viento, o ¿quién sabe?, acaso ilusión de la fantasía, que oye y ve y palpa en su exaltación lo que no existe; pero la verdad era que ya cerca, ya lejos, ora a sus espaldas, ora a su lado mismo, sonaban como sollozos que se comprimen, como roce de telas que se arrastran, como rumor de pasos que van y vienen sin cesar.
GL Emporiso, de vez en cando percibíanse coma uns rumores confusos: estalos de madeira tal vez, ou murmurios do vento, ou, ¿quen sabe?, acaso unha ilusión da fantasía, que oe e ve e apalpa na súa exaltación o que non existe; pero a verdade era que xa preto, xa lonxe, agora ás súas costas, agora ao seu rente mesmo, soaban como saloucos que se comprimen, coma o roce de teas que se arrastran, coma un rumor de pasos que van e veñen sen cesar.
Fonte: AJO (69)

---