Simposio ILG 2016: Antroponimia e lexicografía

• Delimitación lingüística. Os dicionarios antroponímicos adoitan partir dun ámbito político ou lingüístico. A disxuntiva está entre acoller como entradas os nomes/apelidos segundo a súa asignación lingüística (galego, español, italiano, inglés…) ou a partir dos presentes no territorio. Se o criterio é puramente estatístico, a escolla é o límite cuantitativo. Se é lingüístico, decidirase se se aceptan préstamos onomásticos de gran frecuencia ou antigüidade.

• Criterios para a selección do lema: a etimoloxía, a frecuencia, a coincidencia coa lingua común.

• Presenza da documentación histórica.

• Información xeográfica (difusión).

• Divulgación vs. información científica. Cómpre avaliar o tipo de información etimolóxica que se debe incluír: sen perder rigor pero intelixible para un público non especializado .

• Os dicionarios como ferramenta para a normalización. En tódalas linguas os apelidos (en maior medida cós nomes) presentan variantes gráficas, fonéticas ou morfolóxicas; no caso do galego, ademais, hai formas híbridas por alteración do castelán. Trátase de reflexionar se se priorizan as forman estándares e cal é o lugar que deben ocupar as variantes.

No segundo dos eixes, trataranse temas específicos sobre os nomes e os apelidos galegos: a súa situación no século XVII, diversos fenómenos fonéticos ou morfolóxicos que os afectan especificamente, a dimensión simbólica que cobran nos usuarios e a cuestión da normalización social.

O simposio terá unha duración de 10 horas.