carcasse  
 
   subst. f. 
  osamenta
  
FR -- je vis cette antique carcasse se retourner, se redresser avec une 
énergie que je n'aurais jamais soupçonnée dans une machine si singulièrement 
détraquée, et, avec un regard de haine qui me parut de bon augure, le 
malandrin décrépit se jeta sur moi, me pocha les deux yeux, me cassa quatre 
dents, et avec la même branche d'arbre me battit dru comme plâtre. 
GL vin aquela entrega osamenta dar volta e incorporarse cunha enerxía 
inesperable nunha máquina tan estragada, e, cunha ollada de odio, que me 
pareceu de bo agoiro, o malandrín decrépito botouse a min, púxome os dous 
ollos á funerala, rompeume catro dentes e, coa mesma póla, arreoume unha 
soberana malleira. 
  Fonte: SPL (1057)
  
  carcasa
  
FR Loiseau, très allumé, quitta la serrure, battit un entrechat dans sa 
chambre, mit son madras, souleva le drap sous lequel gisait la dure 
carcasse de sa compagne qu'il réveilla d'un baiser en murmurant. 
GL Loiseau, moi excitado, apartouse da pechadura, botou un pinchacarneiro 
no cuarto, puxo o gorro de durmir, levantou a saba baixo a que xacía a dura 
carcasa da súa consorte e acordouna cun bico murmurando: 
  Fonte: BOL (422)
  
 |