carcasse
subst. f.
osamenta
FR -- je vis cette antique carcasse se retourner, se redresser avec une
énergie que je n'aurais jamais soupçonnée dans une machine si singulièrement
détraquée, et, avec un regard de haine qui me parut de bon augure, le
malandrin décrépit se jeta sur moi, me pocha les deux yeux, me cassa quatre
dents, et avec la même branche d'arbre me battit dru comme plâtre.
GL vin aquela entrega osamenta dar volta e incorporarse cunha enerxía
inesperable nunha máquina tan estragada, e, cunha ollada de odio, que me
pareceu de bo agoiro, o malandrín decrépito botouse a min, púxome os dous
ollos á funerala, rompeume catro dentes e, coa mesma póla, arreoume unha
soberana malleira.
Fonte: SPL (1057)
carcasa
FR Loiseau, très allumé, quitta la serrure, battit un entrechat dans sa
chambre, mit son madras, souleva le drap sous lequel gisait la dure
carcasse de sa compagne qu'il réveilla d'un baiser en murmurant.
GL Loiseau, moi excitado, apartouse da pechadura, botou un pinchacarneiro
no cuarto, puxo o gorro de durmir, levantou a saba baixo a que xacía a dura
carcasa da súa consorte e acordouna cun bico murmurando:
Fonte: BOL (422)
|