germinar
v.
xerminar
ES EL AGUA.- Yo he cruzado el tenebroso seno de la tierra, he sorprendido el secreto de su maravillosa fecundidad, y conozco los fenómenos de sus entrañas, donde germinan las futuras creaciones.
GL A auga. -Eu crucei o tenebroso seo da terra, sorprendín o segredo da súa marabillosa fecundidade e coñezo todos os fenómenos das súas entrañas, onde xerminan as futuras creacións.
Fonte: GNM (112)
xermolar
ES Ambos habían nacido en Toledo; juntos habían hecho sus primeras armas, y en un mismo día, al encontrarse sus ojos con los de doña Inés, se sintieron poseídos de un secreto y ardiente amor por ella, amor que germinó algún tiempo retraído y silencioso, pero que al cabo comenzaba a descubrirse y a dar involuntarias señales en existencia en sus acciones y discursos.
GL Ambos naceran en Toledo; xuntos fixeran as súas primeiras armas, e nun mesmo día, ao se atoparen os seus ollos cos de dona Inés, sentíronse posuídos dun secreto e ardente amor por ela, amor que xermolou algún tempo retraído e silandeiro, mais que ao cabo comezaba a se descubrir e a dar involuntarios sinais de existencia nas súas accións e discursos.
Fonte: CRS (13)
|