logo sli
Seminario de Lingüística Informática, 2005-2010
Universidade de Vigo

Dicionario CLUVI francés-galego

(Baseado no Corpus CLUVI da Universidade de Vigo)



Portada Limiar Nova consulta
- roche, rocher, roi, rôle, ronger, roue, rouge, rouler, route, royal, royaume, rue, ruisseau, rumeur, rumeur, rupture, rustique, rythme, sable


royal


- adj.
- real

FR Monsieur Louis, dit-elle en se tournant vers lui et le regardant avec finesse, ne doit plus avoir d'antipathie pour le gouvernement royal ?
GL ¿O señor Luís _dixo, volvéndose e mirando para el con sutileza, xa non debe sentir antipatía polo goberno real?
- Fonte: AVE (532)
- rexio

FR Mais au lieu de la simplicité, c'est le faste que je mettais au plus haut rang, si, après que j'avais forcé Françoise, qui n'en pouvait plus et disait que les jambes "lui rentraient", à faire les cent pas pendant une heure, je voyais enfin, débouchant de l'allée qui vient de la Porte Dauphine - image pour moi d'un prestige royal, d'une arrivée souveraine telle qu'aucune reine véritable n'a pu m'en donner l'impression dans la suite, parce que j'avais de leur pouvoir une notion moins vague et plus expérimentale, - emportée par le vol de deux chevaux ardents, minces et contournés comme on en voit dans les dessins de Constantin Guys, portant établi sur son siège un énorme cocher fourré comme un cosaque, à côté d'un petit groom rappelant le "tigre" de "feu Baudenord", je voyais - ou plutôt je sentais imprimer sa forme dans mon coeur par une nette et épuisante blessure - une incomparable victoria, à dessein un peu haute et laissant passer à travers son luxe "dernier cri" des allusions aux formes anciennes, au fond de laquelle reposait avec abandon Mme Swann, ses cheveux maintenant blonds avec une seule mèche grise ceints d'un mince bandeau de fleurs, le plus souvent des violettes, d'où descendaient de longs voiles, à la main une ombrelle mauve, aux lèvres un sourire ambigu où je ne voyais que la bienveillance d'une Majesté et où il y avait surtout la provocation de la cocotte, et qu'elle inclinait avec douceur sur les personnes qui la saluaient.
GL Pero en vez da simplicidade, era o fasto o que colocaba no lugar máis alto se, despois de obrigar a Françoise, que non podía máis e dicía que a pernas lle cedían, a andar dun sitio para outro durante unha hora, vía por fin, desembocado do paseo que vén da Porte Dauphine -imaxe para min dun prestixio rexio, dunha chegada soberana tal que ningunha raíña verdadeira me ía poder dar impresión semellante, porque tiña do seu poder unha noción menos vaga e máis experimental- empuxada polo voo de dous cabalos ardentes, delgados e contornados como os que se ven nos debuxos de Constantin Guys, levando no pescante un enorme cocheiro cuberto de peles coma un cosaco, a carón dun criado que lembraba o "tigre" do "defunto Baudenord", albiscaba -ou por mellor dicir, sentía imprimir a súa forma no meu corazón por unha clara e esgotadora ferida- unha incomparable victoria deliberadamente un pouco alta e deixando pasar a través do seu luxo "último grito" alusións a formas antigas, no fondo da cal repousaba con desleixo a señora Swann, cos cabelos agora louros cunha soa mecha gris cinxidos por unha tenue diadema de flores, as máis delas violetas, de onde descían longos veos, na man unha antuca malva, nos labios un sorriso ambiguo no que eu vía a indulxencia dunha maxestade e no que sobre todo había a provocación da cocotte, e que inclinaba con suavidade cara ás persoas que a saudaban.
- Fonte: BUS (4808)