briller
verbe
brillar
FR Sous l'Empire et pendant les Cent-Jours, en exerçant des fonctions largement rétribuées, le vieux Corse avait eu un grand train de maison, plutôt dans le but de faire honneur à sa place que dans le dessein de briller.
GL Baixo o Imperio e durante os Cen Días, exercendo funcións xenerosamente retribuídas, o vello corso vivira entre o luxo na súa casa, máis por lle facer honor ó seu posto que por desexo de brillar.
Fonte: AVE (563)
refulxir
FR Le soleil faisait briller la pointe des tiares, le pommeau des glaives, chauffait à outrance les dalles ;
GL O sol facía refulxi-las puntas das tiaras e os pomos das espadas, quentaba sobre maneira as lousas;
Fonte: HER (427)
|