ton
dét.
teu
FR - Tu as raison, Peyrehorade, dit sa femme, de laisser là ton idole.
GL _Fas ben, Peyrehorade _dixo a súa muller_, en deixar aló o teu ídolo.
Fonte: VEN (131)
túa
Emprégase ton cando o substantivo ao que acompaña comeza por vogal ou por h, aínda que sexa feminino. |
FR Tu n'as pu souffler qu'une portion de ton âme à ton oeuvre chérie.
GL Só lle puideches entregar unha porción da túa alma á túa querida obra.
Fonte: OBR (49)
subst. m.
ton
FR - Ma femme, vois-tu? dit M. de Peyrehorade d'un ton résolu, et tendant vers elle sa jambe droite dans un bas de soie chinée, si ma Vénus m'avait cassé cette jambe-là, je ne la regretterais pas.
GL _Muller, ¿ves? _dixo o señor de Peyrehorade, con ton resolto e estendendo cara a ela a perna dereita con media de seda debuxada _se a miña Venus rompese esta perna, non o sentiría nada.
Fonte: VEN (142)
acento
FR - Vous êtes antiquaire, monsieur, ajouta le marié d'un ton lamentable, vous connaissez ces statues-là...
GL --Vostede é anticuario, señor -engadiu o noivo cun acento lamentable-; vostede coñece esas estatuas...
Fonte: VEN (533)
|