quench
transitive verb
extinguir
EN It was his own soul going forth to experience, unfolding itself sin by sin, spreading abroad the bale-fire of its burning stars and folding back upon itself, fading slowly, quenching its own lights and fires.
GL Era a súa propia alma camiño da experiencia, desdobrándose pecado tras pecado, amplificando a lumieira das súas estrelas e dobrándose sobre si mesma, esvaecéndose a modiño, extinguindo as súas luces e as súas chamas.
Fonte: RET (2138)
apagar
EN The charred sticks still lay on the rocks where the rain had quenched them but the sand by the water was smooth again.
GL Os chamizos aínda estaban nas rochas, no lugar onde a chuvia os apagara; a area da orela volvía estar alisada.
Fonte: SEN (5345)
saciar
EN He wanted to look at it, and keep on looking at it; he couldn't seem to get enough of it to quench the thirst of his eye, but he shrank from touching it as if it had been something too sacred for poor common clay to handle.
GL El quería miralo, quería seguilo ollando unha e outra vez; parecía como se non fose quen de velo ben de abondo para poder sacia-la sede dos seus ollos e, sen embargo, non se atrevía a tocalo, coma se fose algo demasiado sagrado para que os seres pobres e comúns o puidesen palpar.
Fonte: BIL (51)
|